"سیما"یی برای گریه!

محمد جلالی؛ عصر ایران- شاید آنها که سال‌های دهه‌ی شصت و هفتاد را به خاطر دارند یادشان باشد که چگونه تلویزیون ایران در گریاندن مردم موفق بود!

این گریاندن تا اواسط دهه 70 ادامه داشت تا اینکه مسئولان وقت به این نتیجه رسیدند که جامعه دیگر تحمل گریه ندارد و تولید برنامه‌های طنز و شاد را در دستور کار قرار گرفت.

این مسئله سبب شد تا سریال‌های طنز تلویزیونی رشد بالایی داشته باشند و به این ترتیب سریال‌های ۹۰ قسمتیِ طنز جای محبوبی را در جمع برنامه‌های مختلف تلویزیونی برای خود باز کرد از «ساعت خوش» و «جنگ 77 » تا «زیر آسمان شهر» و «شهر قشنگ» و «بَرَره».

پس از آن بود که چهره‌های طنز در تلویزیون رخ نشان دادند و سینما و تلویزیون تا همین امروز از همین افراد بهره می‌گیرد؛ هنرمندانی مثل مهران مدیری، رضا عطاران، جواد رضویان و چندین و چند طناز دیگر که حالا دیگر هر کدام به عنوان  پایه‌گذاران طنز، سبک خاص خود را دارند.

سریال‌های طنز و شاد در ماه رمضان جایگاه ویژه‌ای داشتند تا جایی که جزیی از سفره‌های افطار شده بودند؛ روالی خوش که شروع آن با سریال‌هایی مثل «گمگشته» بود.

از دید رسانه‌ای، ماه رمضان و تعطیلات نوروز بدون سریال‌های جذابِ شاد و طنز بی‌معنا و ضد مخاطب است؛ اما تلویزیون در دهه 90 و به خصوص در این اواخر آنتن‌اش را از سریال‌های طنز خالی کرده و برنامه‌های غمبار و ناشاد، سریال‌های درام و حزن‌انگیز و  بی بهره از لحظه‌های شادی آور را در اولویت قرار داده است.

کار به جایی رسیده و آش آنقدر شور شده است که میثم فکری، مدیر گروه معارف شبکه سوم سیما در پاسخ به این سؤال که "چرا تلویزیون رمضان‌ها شاد نیست؟" می‌گوید: «نگاه ساده به برنامه سازی و بودجه کم باعث شده تا یکنواختی در برنامه‌های تلویزیون شکل بگیرد» و سعید مستغاثی، منتقد اصوالگرای سینما و تلویزیون هم سریال‌های امسال ماه رمضان را "حوصله َسر بَر و تکراری" می‌نامد و می‌گوید: «بهتر است به جای اینکه ۲۰ کانال تلویزیون داشته باشیم؛ ۱۷ کانال بسته شود تا پول مردم بیشتر از این به هدر نرود»!

در چنین روزگاری که تلویزیون برنامه‌ی پر بیننده‌ای مثل "۹۰" را کنار می‌گذارد تا میز آن به هندوانه فروشان برسد و حضور سلبریتی را برای برنامه افطار مناسب نمی‌داند و مسابقه‌ی جذاب "برنده‌باش" را متوقف می‌کند و از "حالا خورشید"ِ رشیدپور هم خبری نیست، چطور می‌توان مردم را از خواندن فاتحه برای "رسانه ملی" و تماشا نکردن ماهواره برحذر داشت؟!

بیشتر بخوانید:

نامه‌ عاشقانه یک پدر به امام رضا«ع» (فیلم)

تماشاخانه

رسوایی اخلاقی در کلیساهای انگلستان / کسی که تاج شاه چارلز را بر سرش گذاشت چه کرد؟ (فیلم)

عروسک‌های پاپت به جای خانواده / اهالی یک روستا در ژاپن حسرت گذشته را به شکل عجیبی پر می‌کنند (فیلم)

فیلم های دیگر