هر کدام از طرفین درگیر در نبرد به دنبال راهی برای ارتقای تکنولوژی های موجود و یا حتی اختراعات جدیدتر بودند تا هر طور که شده بر دشمن خود پیروز شوند. پیشرفت علمی در زمینه تکنولوژی های نظامی طی دوران جنگ، نتیجه ای جز توسعه تاکتیک های مدرن برای کشتار جمعی، انفجارهای ویرانگر و تهدید حیات سربازان در عین تقویت قدرت آنها به دنبال نداشت.

عصرایران؛ مجله تصویری سلاح- هنگامی که ارتش ملت های اروپایی برای نخستین بار در صحنه مبارزه جنگ(جنگ جهانی اول با نام جنگ بزرگ نیز شناخته می شود) در سال 1914 حضور یافتند، هنوز نیزه های خود را سوار بر اسب حمل می کردند. در اواخر جنگ، استفاده از تسلیحات سریع و دقیق، بمباران هوایی، حملات خودروهای زرهی و به کار گیری سلاح های شیمیایی عادی شده بود! ظهور گاز کلر، انفجارهای عظیم ناشی از بمب هایی که از فاصله 32 کیلومتری پرتاب می شدند و مسلسل هایی که با سرعتی اعجاب انگیز گلوله های خود را شلیک می کردند، روند حاکم بر آخرین روزهای جنگ را به کلی تغییر داده بودند.

- نیروهای آمریکایی در حال استفاده از یک مکان یاب صوتی جدید که روی یک پلت فرم چرخ دار نصب شده بود. شیپورهای بزرگی که در تصویر زیر دیده می شوند، صداهای مختلف را از فاصله دور تقویت می کردند. سپس اپراتور از طریق یک هدفون صدای تقویت شده را به دقت گوش می داد تا بتوان محل هواپیمای دشمن را از مسافتی قابل توجه مشخص کرد. این تکنولوژی طی جنگ جهانی اول توسعه یافت و در ادامه با طراحی و معرفی سیستم های راداری در دهه 1940، به تدریج از رده خارج شد.

- یک قطار زرهی اتریشی در گالیسیا (یکی از بخش های خودمختار اسپانیا) در سال 1915. افزودن پوشش زرهی به قطارها مربوط به جنگ داخلی آمریکا می شود. از این تکنیک به عنوان روشی ایمن برای حمل و نقل تسلیحات و پرسنل از میان قلمروهای دشمن استفاده شد.

- فضای داخلی یک خودروی زرهی، اوکراین، بهار سال 1918. در این تصویر حداقل 9 قبضه اسلحه سنگین به همراه تعداد زیادی مهمات قابل مشاهده است.

- یک گروه ارتباطات آلمانی، پشت جبهه غربی در حال استفاده از ژنراتور برای راه اندازی یک ایستگاه رادیویی سبک در سپتامبر سال 1917. این ژنراتور در واقع وسیله ای مشابه دوچرخه است که از طریق رکاب زدن نیروی مورد نیاز برای ایستگاه رادیویی را تامین می کند.

- پیشروی متحدان در کمون باپوم فرانسه، سال 1917. در تصویر زیر دو تانک در حال حرکت به سمت چپ دیده می شوند که سربازان نیز به دنبال آن راه می روند. در کناره های عکس نیز چندین سرباز نشسته و یا ایستاده اند.

- سربازی سوار بر یک موتورسیکلت آمریکایی با برند هارلی دیویدسن در سال 1918. طی سال های آخر جنگ جهانی اول، آمریکا بیش از 20،000 دستگاه موتور سیکلت ایندین و هارلی دیویدسن را به خارج از کشور ارسال کرد.

- تانک متوسط Mark A Whippet بریتانیایی در حال گذر از روی بدن بی جان یک سرباز به سوی نبردی در فاصله ای نزدیک، فرانسه 22 اوت سال 1918. این دسته از تانک ها در مقایسه با تانک های بریتانیایی سنگین قبلی، وزن کمتری داشته و از سرعت بالاتری برخوردار بودند.

- سربازی آلمانی در حال ساییدن مهمات عظیم یک سلاح به نام Langer Max در سال 1918. این ابزارنظامی در ابتدا به عنوان سلاحی مخصوص کشتی های نظامی طراحی شد اما چندی بعد با اتصال به ماشین های زرهی، تبدیل به یکی از انواع توپخانه های قدرتمند راه آهن شد که توسط هر یک از طرفین جنگ مورد استفاده قرار می گرفت. Langer Max می توانست 750 کیلوگرم پرتابه انفجاری را با برد حداکثری معادل 34،200 متر شلیک کند.

- پیاده نظام آلمانی از هنگ Vogel von Falkenstein Nr.56 که در یکی از مناطق جبهه غربی حضور داشته است. هر دو سرباز ماسک گاز و کلاه فولادی پوشیده اند. اگر با دقت به کلاه آنها نگاه کنید، یک صفحه فولادی اضافه در قسمت پیشانی را مشاهده خواهید کرد که اصطلاحا stirnpanzer نام داشته است. این ابزار صفحه ای فولادی و سنگین است که سربازان را در برابر حملات تک تیراندازها و دیگر نیروهای دشمن محافظت می کرده است.

- نمونه ای بریتانیایی از یک درخت نمایشی و دروغین. از این وسیله برای رصد دشمن با استفاده از پوششی مبدل توسط هر کدامیک از طرفین درگیر در جنگ بهره برداری شده است.

- نیروهای ترک در حال کار با خورنگار در سال 1917. خورنگار یا همان آینه آفتابی یک تلگراف خورشیدی بی سیم محسوب می شود که با استفاده از کد مورس در تاباندن نور خورشید منعکس شده از آینه عملیات سیگنال دهی را انجام می دهد. تابش‌ها با چرخش لحظه‌ای آینه یا با قطع پرتو توسط یک حائل تولید می‌شوند. این وسیله در عین سادگی برای مخابرات نوری آنی تا فاصله 50 کیلومتر یا بیش تر بسیار مفیده بوده است. کد مورس نیز متدی برای انتقال پیام و اطلاعات است که در آن از یک رشته نشانه های بلند و کوتاه استاندارد به نام خط و نقطه استفاده می شود.

- یک وسیله نقلیه آزمایشی متعلق به صلیب سرخ که به منظور محافظت از مجروحان در مناطق جنگی طراحی شده. تصویر مربوط به سال 1915 است. چرخ های باریک و عدم توانایی این وسیله نقلیه برای عبور از موانع در محیط های ناهموار جنگی، آن را تبدیل به ابزاری ناکارآمد کرده بود.

- سربازان آمریکایی مستقر در سنگر همراه با ماسک گاز. پشت آنها موشکی به چشم میخورد که گویا آماده شلیک است. به دنبال شناسایی یک حمله شیمیایی، از راکت های راهنما به عنوان هشدار دهنده استفاده می شد.

- یک دستگاه از کار افتاده حفاری تولید شده توسط آلمان، تاریخ هشتم ژانویه سال 1918. اکثر سنگرهای مورد استفاده طی دوران جنگ جهانی اول به صورت دستی ساخته شده بودند. تنها برای شمار کمی از آنها دستگاه های مکانیکی بهره برداری شد.

سربازی آلمانی در حال استفاده از یک تلفن میدانی. همانطور که دیده می شود دو سرباز دیگر قرقره سیم را نگه داشته اند.

- بارگذاری یک تانک آلمانی A7V روی ماشین مسطح ریلی در جبهه غربی. به طور کلی کمتر از 100 دستگاه از تانک مذکور تولید شد و این تنها نمونه از تانک های آلمانی بود که در جریان جنگ مورد استفاده قرار گرفت. البته نیروهای آلمانی برنامه هایی نیز برای گرفتن چندین دستگاه از تانک های متفقین و بهره برداری از آنها در سر داشتند.

- اسب های دروغین، روشی جالب برای استتار تک تیراندازان.

- بانوان در حال کار در بخش جوشکاری شرکت آمریکایی لینکلن موتور. (دیترویت، میشیگان، سال 1918)

- دوئلی میان یک تانک و یک شعله افکن در کناره های منطقه ای روستایی، سال 1918.

- تانک های متروکه در یک میدان نبرد پر هرج و مرج در شهر ایپر کشور بلژیک، سال 1918.

- یک سرباز آلمانی با دوربینی در دست که مقابل یک تانک بریتانیایی مونث Mark IV تخریب شده و بقایای اجساد سوخته خدمه آن ایستاده است. تصویر مربوط به سال 1917 است.