عصر ایران؛ محسن ظهوری ـ ضبط صدای باد در مریخ، خیلیها را در سراسر جهان هیجانزده کرده. حق هم دارند، این اتفاق پیشرفت بزرگی در علم بوده و ناسا توانسته با فرستادن کاوشگر اینسایت روی مریخ، نه تنها این صدای هیجانانگیز را ضبط کند، بلکه تحقیقات جدید و وسیعی در آن سیاره آغاز کند. اما این نخستینبار نیست که ناسا سعی کرده صدایی را از فضا به ما برساند.
شاید فکر کنید فضا پرسروصداست، اما اصلا اینطور نیست. اگر در فضا معلق باشید، چیزی جز صدای اکسیژن درون کلاه یا ابزاری که با آنها کار میکنید، نخواهید شنید. این سکوت به خاطر وجود کلاه فضانوردی بر سر نیست. صوت و صدا برای حرکت نیاز به ملکولهای ماده مثل ملکولهای هوای موجود در زمین دارند و طبیعی است که در خلأ فضا، هیچ صوتی نمیتواند منتشر و شنیده شود.
چند سال پیش، ناسا با ابداع شیوهای منحصربهفرد موفق شده تا با ثبت طول موجهای ارتعاشات الکترومغناطیسی در فضا و تبدیل آنها به صوت، صدای برخی سیارات و رخدادهای فضایی را شبیهسازی کند و به گوش ما برساند. این صداها در مجموعه آلبومی به نام «سمفونی سیارات» منتشر شد که بسیار مرود استقبال قرار گرفت.
نیم قرن پیش، وقتی انسان بخشی از خاک کره ماه را با خود به زمین آورد، باعث شد تا نظریه شکلگیری سیاره ما به کلی دگرگون شود و شناخت تازهای از به روزهای ابتدای تولد زمین به دست بیاوریم. تصاویر دریافتی از فضا و ثبت امواج الکترومناطیسی و تبدیل آنها به صوت، باعث پیشرفتهای بزرگی در علم شدهاند. حالا صدای باد را در مریخ شنیدهایم؛ نخستین صدایی که تاکنون از داخل یکی از سیارههای منظومه شمسی ضبط و به زمین ارسال شده؛ نوید یک جهش بزرگ در علم.