وی از کارگردانان نئورئالیست ایتالیا به‌شمار می‌رود که با ورود به سینما در چند فیلم دستیار کارگردانان سرشناس ایتالیا، ازجمله «پازولینی» بود. «برتولوچی» برای فیلم‌های «آخرین تانگو در پاریس» و «آخرین امپراتور» کاندیدای جایزه‌ی اسکار شد.

«برناردو برتولوچی» کارگردان نامدار و برنده اسکار ایتالیایی فیلم‌هایی چون «آخرین تانگو در پاریس» و «آخرین امپراتور» در سن ۷۷ سالگی درگذشت.

به گزارش ایسنا به نقل از ورایتی، این کارگردان ایتالیایی چندین سال درگیر مبارزه با بیماری سرطان بود و بیش از یک دهه اخیر، زندگی خود را روی صندلی چرخ دار سپری کرد.

وی متولد ۱۶ مارس ۱۹۴۰ در شهر پارما، به عنوان بزرگترین فرزند خانواده از پدری شاعر، مورخ هنر و منتقد فیلم متولد شد.

او در چنین محیطی رشد کرده بود در ۱۵ سالگی شروع به نوشتن کرد، ابتدا با فعالیت‌های ادبی در دانشگاه رم کار هنری خود را آغاز کرد و مدتی بعد اولین رمان خود را نوشت که چندین جایزه‌ی معتبر دریافت کرد.

سوابق هنری پدر برتولوچی به او کمک فراوانی کرد، «پیر پائولو پازولینی»، فیلم‌ساز بزرگ ایتالیایی برای انتشار نخستین کتاب برتولوچی کمک فراوانی به او کرد و همچنین در سال ۱۹۶۱ برتولوچی به عنوان دستیار اول پازولینی در فیلم «آکاتونه» با او همکاری کرد.

این کارگردان ایتالیایی ۷۵ ساله خالق آثار به‌یادماندنی چون «آخرین تانگو در پاریس» و «آخرین امپراتور» است که طی پنج دهه فعالیت سینمایی، حدود ۱۵ فیلم سینمایی ساخته که آثار تحسین‌شده‌ای چون «۱۹۰۰»، «آسمان سرپناه»، «خیالباف‌ها» و «بودای کوچک» از آن جمله‌اند.

وی در سال ۱۹۸۷ با فیلم «آخرین امپراتور» برنده ۹ جایزه‌ی اسکار شد که جایزه‌ بهترین فیلم و بهترین کارگردانی را دریافت کرد. این فیلم جایزه‌ بهترین فیلم بافتا و بهترین کارگردانی گلدن کلوب را نیز برای وی به‌ همراه آورد.

«برتولوچی» که دوبار در سال‌های ۱۹۹۶ و ۱۹۸۱ نامزد نخل طلای کن بود، با فیلم «آخرین امپراتور» جایزه‌ بهترین فیلم خارجی سزار فرانسه و جایزه‌ ویژه‌ هیات داوران جوایز فیلم اروپا را گرفت و در سال ۱۹۹۷ یوزپلنگ افتخاری لوکارنو و در سال ۲۰۰۷ شیر طلای افتخاری ونیز را کسب کرد.

برتولوچی که سال ۲۰۱۰ نخل طلای افتخاری جشنواره کن را به پاس یک عمر دستاورد سینمایی کسب کرد،آخرین ساخته کامل شده وی پس از ۱۰ سال فیلم‌ «من و تو» بود که در قالب سه‌بعدی با نگاهی به داستان کوتاهی از «نیکولا آمانیتی» نویسنده ایتالیایی ‌ساخته شد. داستان فیلم «من و تو» زندگی پسری نوجوان و خواهرش را به تصویر می‌کشد که معتاد است، پسر با وجود درون گرایی و مسائل خاص‌اش تلاش می کند، حامی خواهرش هم باشد.

«برتولوچی» در هفتادمین جشنواره فیلم ونیز در سال ۲۰۱۳ در مسند ریاست هیات داوران قرار داشت که در نهایت به همراه هیات‌داوران فیلم مستند «Sacro Gra» را به عنوان برنده شیر طلای این رویداد سینمایی معتبر معرفی کردند.

«پیش از انقلاب» (۱۹۶۴)، «جاده نفت» (۱۹۶۵)، «عشق و خشم» (۱۹۶۹)، «دنباله‌رو» (۱۹۷۰)، «۱۹۰۰» (۱۹۷۶)، «ماه» (۱۹۷۹)، «آسمان سرپناه» (۱۹۹۰)، «بودای کوچک» (۱۹۹۳)، «زیبایی ربوده شده» (۱۹۹۶)،«محصور» (۱۹۹۸)، یک اپیزود از فیلم «دقایق مرده: ویولون‌سل»(۲۰۰۲) و «رویابین‌ها» (۲۰۰۳) از دیگر مهم‌ترین آثار «برناردو برتولوچی» محسوب می‌شوند.