۱۰۰ سد بزرگ کشور کمتر از ۴۰ درصد آب دارند

سال آبی جدید کشور در حالی از ابتدای مهرماه آغاز شده که با افت ورودی به مخازن سدها در فصل تابستان ذخیره این سازه‌های آبی نیز پیش از شروع فصل بارندگی‌ها همچنان روبه کاهش است، به طوری که از میان ۱۷۷ سد بزرگ موجود در شش حوضه آبریز اصلی کشور، ۱۰۰ سد بزرگ از جمله سدهای زاینده‌رود، شهیدرجایی، ساوه، کوثر، دوستی، سفیدرود، ارس و ملاصدرا کمتر از ۴۰ درصد آب ذخیره شده دارند.

به‌ گزارش ایسنا، در حال حاضر میزان ذخایر سدهای ایران به ۱۹.۸۱ میلیارد مترمکعب رسیده است که این رقم در مقایسه با سال گذشته کاهشی ۱۹ درصدی آب ذخیره شده در سدهای کشور را نشان می‌دهد. افت محسوس بارندگی‌های سال آبی ۹۶-۹۷ که در طی نیم قرن کم سابقه بوده موجب شده تا در ورودی آب به مخازن سدهای کشور نیز متاثر از افت نزولات جوی با کاهش‌های ویژه‌ای مواجه شده‌اند و به ۲۵.۹۵ میلیارد مترمکعب برسد.

به این ترتیب، ورودی به این سازه‌های آبی ۳۳ درصد و خروجی از آن‌ها نیز نسبت به سال گذشته ۲۶ درصد افت داشته و هم اکنون به طور میانگین ۶۰ درصد مخازن سدهای یاد شده خالی است .همچنین کاهش ارتفاع و ذخیره آب سدهای دارای نیروگاه برق آبی موجب شده تا این مراکز در تابستان امسال نیز با کاهش تولید انرژی روبه‌رو شوند به طوری که انرژی تولیدی ۵۳ نیروگاه‌ برق‌آبی کشور از ابتدای امسال تا ۳۰ شهریورماه به حدود ۶۱۸۵ گیگاوات ساعت برسد که در مقایسه با مدت مشابه سال گذشته ۴۲.۴ درصد کاهش داشته است.

با توجه به اینکه ۱۵ درصد از ظرفیت نصب شده نیروگاهی کشور مربوط به نیروگاه‌های برق‌آبی است از این رو کاهش تولید انرژی این مراکز یکی از دلایل اصلی خاموشی‌های تابستان امسال بوده است .علاوه بر این در حال حاضر حجم ذخیره کنونی آب در سدهای پنجگانه استان تهران (لار، طالقان، امیرکبیر، لتیان و ماملو) به ۶۲۸ میلیون مترمکعب رسیده است و در شرایط فعلی ۶۷ درصد مخازن این سدها خالی است.

بررسی این اعداد و ارقام حکایت از آن دارد که کاهش بی سابقه بارش‌ها در سال گذشته موجب شده تا حجم مخازن سدهای پنجگانه استان تهران نسبت به مدت مشابه سال گذشته ۲۴ درصد کاهش داشته باشد و ورودی آب به سدهای پنج‌گانه استان با یک میلیارد و ۱۷۰ میلیون مترمکعب افت ۳۲ درصدی را تجربه کنند.

با توجه به اینکه بارش‌های کشور ما معمولا از اواخر فصل پاییز شروع خواهد شد طبیعتا همواره میزان مصرف و خروجی ما از سدها از میزان ورودی به این سازه‌های آبی بیشتر خواهد بود. بنابراین تا آن زمان باید نهایت مراقبت و مدیریت را از منابع حداقلی موجود داشته باشیم.