حالا استقلال و پرسپولیس با همه کُری خوانی هواداران شان، دوست ندارند در دور بعد روبروی هم قرار بگیرند و از آن مهمتر هیچ علاقه ای ندارند مقابل تیم اوج گرفته الدوحیل قطر به میدان بروند.

عصرایران؛ احسان محمدی- میخ‌کوب کننده بود. از آن بازی‌هایی که آدم را عاشق فوتبال می‌کند. حتی اگر هوادار استقلال یا ذوب‌آهن نیستید امکان ندارد دیشب از دیدن آن همه هیجان لذت نبرده باشید. افیون یا جادو؛ فرقی نمی‌کند، دیشب فوتبال 90 دقیقه اندوه روزگار را به بایگانی سپرد! 90 دقیقه اخبار همه تلخ این روزها را به بایگانی راکد سپردیم! چند پدیده در جهان وجود دارند که قادر باشند تا این اندازه آدم را مسخ کنند؟

تا ابد می‌شود در مورد کیفیت پائین داورهای آسیایی نوشت. اینکه فلان بازیکن را اخراج نکردند یا با ناشی‌گری و دست پاچگی سوت های غلط زدند اما آنچه دیشب در نیمه نهایی لیگ قهرمانان دیدیم یک فوتبال تمام عیار بود. از آن بازی های پرخون که یادمان می آورد ما ایرانی ها عاشق این سبک فوتبال هستیم نه دفاع مطلق و چشم دوختن به یک ضد حمله و پیروزی با حداقل گل!

اگر پاییز سال گذشته کسی به هواداران استقلال می گفت که آنها در جمع چهارتیم غرب آسیا قرار می گیرند و می توانند انگشت هایشان را برای لمس جام لیگ قهرمانان آسیا دراز کنند احتمالاً آدرس یک کلینیک روان درمانی را کف دستش می گذاشتند. آبی ها داشتند در میان چهار تیم ته جدول لیگ دست و پا می زدند اما حالا اینجا هستند! حتی اگر لحظاتی هم «بحرینی» بازی کرده باشند!

وینفرد شفر جادوگر سفید استقلال است. به جای ورد خواندن سوت می زند، به جای فوت کردن در آتش، بازیکنانش را به گلوله های شعله وری تبدیل کرده است که آتش به خرمن اندوخته های حریف می زند حتی اگر آنها تیمی مثل ذوب آهن باشند که فوتبال را زیبا بازی می کند و مستحق حذف شدن نبودند.

کارلو آنچلوتی درباره گنارو گتوزو هافبک جنگنده اش در آث میلان می گفت: «فوتبالیست های تکنیکی خیلی بهتری از گتوزو وجود دارن، ولی این پسر قلبی داره که هیچکس نمی تونه بشکندش. اون یه روح کامله. یه سرباز که هیچ وقت بهت خیانت نمی کنه. با گتوزو می تونی با خیال راحت تا ته دنیا بری».

در غیاب ژنرالی مثل امید ابراهیمی و رقصنده با توپی مثل داریوش شجاعیان، بازیکنان استقلال به شفر نشان دادند که با خیال راحت می تواند تا ته دنیا با آنها برود. جوان هایی که هرگز به او خیانت نخواهند کرد. سه گل تعیین کننده از مامه بابا تیام یوزپلنگ سنگالی برای فتح قلعه، امیر قلعه نوئی کفایت می کرد. گل دوم او با ضربه نرم و فنی پای چپ از پشت هجده قدم یکی از آن گل هایی بود که نشان می دهد چرا وسط هیاهوی بازار، هنوز جنس خوب خارجی را حتی با قیمت بالاتر روی هوا می برند!

استقلالی ها که در شوک خبر درگذشت جی لوید ساموئل بازیکن پیشین شان بودند، بازی یک-صفر باخته در اصفهان را با پیروزی 3-1 در تهران عوض کردند. در شبی که اصفهانی ها بیش از هر وقت دیگری فرصت های به دست آمده را بذل و بخشش کردند تا این مهدی رحمتی باشد که پیروزی اش را با تشویق ایسلندی جشن بگیرد.

گرچه گفتن جمله تکراری «این شکست چیزی از ارزش های ذوب آهن را کم نکرد» بیش از آنکه برای شاگردان قلعه نوئی تسکین بخش باشد شبیه نمکی است که روی زخم می ریزند اما آنها هم مبارزه ای سزاوارانه را شکل دادند و تا آخرین ثانیه بازی که ربیع عطایا با یک ضربه بی دقت، عطای پیروزی را به لقایش بخشید هفت بند استقلالی ها را لرزاندند اما برای صعود به لرزاندن تور دروازه آبی ها محتاج بودند. اتفاقی که اندازه کافی رخ نداد. قاسم حدادی فر در این سن و سال چقدر موثر بازی کرد.

حالا استقلال و پرسپولیس با همه کُری خوانی هواداران شان، دوست ندارند در دور بعد روبروی هم قرار بگیرند و از آن مهمتر هیچ علاقه ای ندارند مقابل تیم اوج گرفته الدوحیل قطر به میدان بروند. قرعه کشی دو خرداد، می تواند تاریخ ساز باشد. روزی که دوباره قلب مان را به وقت هیجان فوتبالی کوک کنیم. ما به این خردادهای پر از حادثه عادت داریم...

بیشتر بخوانید:

قاتل‌ها را بخشیدند، رحمتی را نبخشیدی آقای کی‌روش؟!

تو هرگز تنها قدم نخواهی زد پرسپولیس!

تماشاخانه