مسئولان میانمار مجوز ورود تعدادی از بودایی های بنگلادش را به میانمار و استقرار آنها در زمینهای روستاهای رها شده آوارگان روهینگیایی گریخته از خشونت، صادر کرده اند.
به گزارش ایرنا از رسانه های منطقه ای در جنوب شرق آسیا، حدود 50 خانواده بودایی از مناطق مختلف بنگلادش با مجوز مقام های میانماری در مناطقی مستقر شده اند که هفت ماه پیش، صحنه شدیدترین خشونتها از سوی ارتش و بوداییان افراطی میانمار علیه اقلیت مسلمان روهینگیایی بود که به آواره شدن حدود 700 هزار نفر و کشته شدن هزاران روهینگیایی منجر شد.
سازمانها و نهادهای مدنی بین المللی از جمله سازمان ملل متحد، اقدامات ارتش میانمار را پاکسازی نژادی خواندند و طبق مستندات منتشر شده، ارتش میانمار پس از سرکوب گسترده و فراری دادن تقریبا تمامی روهینگیاییها،صحنههای جنایتهای هولناک رخ داده، را پاکسازی کرده است.
طبق گزارش استریت تایمز، مسئولان محلی در ایالت راخین میانمار در تازه ترین اقدامات، خانوادههای بودایی را در مناطقی که روهینگیاییها از دیرباز در آن سکونت داشته اند، مستقر کردند.
براین اساس، خانوادههای بودایی بنگلادشی از قبایل «مارما» و «مرو» در راخین اسکان یافتند.
این خانواده های بودایی فقیر با هدایت مسئولان محلی زمین های رها شده روهینگیایی ها را تصاحب کردند.
اکنون بیش از 900 هزار مسلمان روهیگنیایی در ارودگاه های مهاجران در منطقه «کاگس بازار» بنگلادش حضور دارند که اکثر آنها از ماه اوت سال گذشته (شهریور 96) وارد بنگلادش شده اند.
آوارگان اقلیت مسلمان روهینگیایی عمدتا در مناطق بین خط مرزی میانمار و بنگلادش در سخت ترین شرایط پناه گرفته و مستقر شدند.
دو کشور میانمار و بنگلادش پیشتر با امضای توافقنامه دوجانبه قرار بود شرایط بازگشت آوارگان را به میانمار فراهم کنند، اما طبق گزارش نهادهای مدنی، میانمار با خودداری از انجام تعهدات خود، هنوز این شرایط را فراهم نکرده است.
این توافق نامه که در 25 نوامبر 2017 به منظور بازگشت پناهجویان روهینگیا به خانه های خود در ایالت راخین امضا شد و قرار بود از اول ژانویه 2018 اجرا شود، به دلیل پاسخگو نبودن میانمار به تعهداتش تاکنون اجرایی نشده است.
طبق این توافق روند بازگشت مسلمانان روهینگیا بتدریج و در مدت 2 سال انجام خواهد شد و دو کشور باید امنیت، سلامت و کرامت آنها را تامین کنند.
برخی ناظران منطقه ای می گویند: اقدام مقام های میانمار مبنی بر ورود و اسکان بوداییان بنگلادشی برای جایگزین کردن آنها با جمعیت مسلمان روهینگیایی، نشان دهنده آن است که این کشور قصد بازگرداندن روهینگیاییها را ندارد.