سید حسن خمینی: حوادث دی ماه نشان دادجامعه هنوز زنده است/ امروز دارای یک طبقه ضعیف اقتصادی هستیم که مطالباتش سیاسی نیست

به گزارش عصر ایران، سالنامه روزنامه آرمان با حجت الاسلام و المسلمین سید حسن خمینی مصاحبه ای را درباره اعتراضات دی ماه 96 انجام داده است که اهم آنها در زیر می آید:

*وقایع دی ماه نشان می‌دهد که این جامعه زنده است.

*جامعه ما درد را می‌فهمد؛ یعنی یک جامعه زنده است و در مواقعی که جمهوری اسلامی می‌رود تا خدای ناخواسته دچار شوک شود، با ابراز درد همه را هوشیار می‌کند.

*این اتفاق از سال 1376 افتاده و حتی من می‌توانم بگویم در سال 1384 هم به نوع دیگری افتاده است؛ در ادامه در سال‌های 88 و 92 نیز این ابراز درد را شاهد بودیم.

*در حوادثی چون کوی دانشگاه(1378) هم این رفتار جامعه را شاهد بودیم.

*یکی از این اتفاقات هم حوادث اخیر است. این وقایع نشان می‌دهد که این جامعه زنده است.

*جامعه زنده وقتی درد می‌کشد فریاد می‌زند؛ در حالی که در دیکتاتوری‌ها و جوامع بسته این ابراز درد را نمی‌بینیم و سیستم به شکل ناگهانی فرو می‌پاشد.

*حوادثی چون اعتراضات دی ماه می‌تواند یکی از علائم مثبت جامعه ما باشد.

*وقتی مردم ما مانند جوامع دیگر که به صورت شخصی و یا به صورت گروه‌های مرجع می‌توانند نسبت به حوادثی حتی بالاتر از نقد، اعتراض کنند و حتی یک پله بالاتر، تخطئه‌های خیلی جدی کنند، اتفاق خوبی است.

*نباید این امکان را از جامعه گرفت، بلکه باید سعی کرد عوامل رسیدن به این نقطه را از بین ببریم.

*اینکه مردم وقتی از موضوعی به درد آمدند، داد بزنند و اگر از صنفی خوششان نیامد بتوانند بایستند و پرخاش کنند، خیلی بهتر از این است که یک روز دیگر به جایی برسیم که بازگشتی نداشته باشد.

*من فکر می‌کنم با این دید مثبت هم می‌توان به کشورمان نگاه کنیم. اما از جهت منفی هم این اعتراضات ضعف های مهمی را نشان داد که اگر به آن توجه نشود می تواند در آینده بحران ساز شود.

*ما حتما مشکلات اقتصادی وسیعی داریم؛ فاصله طبقاتی در کشور بیشتر از قبل شده است.

‎*این فاصله نیاز به بررسی‌های جدی دارد. در یکی از آمارهایی که من می‌دیدم مشاهده می‌کردم که رضایتمندی مردم از زندگی در دهه شصت، معلول این است که در آن مقطع دارای یک طبقه متوسط فربه و طبقات بالا و پایین کوچک بودیم.

‎*این کار بسیار بزرگ انقلاب اسلامی است که در دهه شصت به طیف پدید آورنده خود ادای دین کرد و آنان و سطح زندگی آنان را ارتقاء بخشید. یعنی کسانی که انقلاب را پدید آوردند معمولاً از طبقات ضعیف بودند و پس از پیروزی همه آنها یا با استفاده از توانمندی‌های شخصی و یا گاهی با کمک حکومت وارد طبقه متوسط شدند.

*امروز دارای یک طبقه ضعیف اقتصادی هستیم که بزرگ تر شده است و مطالباتش سیاسی نیست. این مطالبات غیرسیاسی یا غیرفرهنگی، اگر برآورده نشود، فارغ از یأس و ناامیدی که پدید می‌آورد می‌تواند زمینه ساز دو پدیده باشد؛ یا فروپاشی و یا حاکمیت نوعی پوپولیسم اقتدارگرا، به معنای یک حکومت بسیار خشن ولی در کوتاه مدت، عوام فریب و سرکوب‌گر.

*در چنان وضعیتی شورش‌ها خاموش می‌شود، توزیع به ظاهر برابر صورت می‌گیرد و گشایش‌های کوتاه مدتی رخ می‌دهد ولی معلوم نیست که در بلند مدت چه نتیجه‌ای در حوزه آزادی های مدنی و حتی استقلال سیاسی و رشد و توسعه اقتصادی حاصل می‌شود.

* در تبلیغات انتخاباتی برای کسب رأی، معمولا همه طرف‌ها بر میزان نارضایتی از اوضاع می‌افزایند و سطح مطالبات را بالا می‌برند. بعد از روی کار آمدن دولت هم برخی تربیون‌ها بر پمپاژ اخبار منفی دامن زدند.

تماشاخانه

بحران آب در شمال شرقی سوریه: اتهامات سنگین علیه ترکیه / بی‌برقی و بی‌آبی برای یک میلیون سوری (فیلم)

تراژدی در یک دریاچه، از فریاد کمک تا حبس ابد / مادری که دو بچه‌اش را کشت حالا چه می‌خواهد؟ (فیلم)

فیلم های دیگر