عصر ایران؛ کاوه معینفر - سال گذشته در مراسم اسکار 2017 هنگام اعلام بهترین فیلم(مهمترین جایزه سال) اتفاقی نادر افتاد، "وارن بیتی" که همراه "فی داناوی" برای معرفی بهترین فیلم روی صحنه رفته بود، هنگامی که پاکت برنده بهترین فیلم را باز کرد، نام برنده را نخواند و مکث کرد و کاغذ داخل پاکت را به فی داناوی نشان داد. فی داناوی نام فیلم "لا لا لند" را برنده اعلام کرد.
تهیه کنندگان فیلم "لالا لند" همه روی صحنه رفتند و جوایزشان را گرفتند. ناگهان یکی از آنها اعلام کرد که فیلم برنده "مهتاب" است. کسی باورش نمی شد و همه فکر میکردند بخشی از شوخیهای مراسم است. اما لحظاتی نگذشت که معلوم شد که فی داناوی به اشتباه نام "لا لا لند" را خوانده و برنده اصلی "مهتاب" است.
تهیهکنندگان "لالا لند" که روی صحنه بودند مجبور شدند پایین بیایند و جای خودشان را با تهیه کنندگان "مهتاب" عوض کنند و اسکارهای را که در دست داشتند را به آنها تحویل دهند.
در واقع برگزارکنندگان مراسم به جای پاکت "بهترین فیلم" به اشتباه پاکت حاوی برنده "بهترین بازیگر زن" (اما استون، لالا لند) را به اعلامکنندگان برنده داده بودند که همین امر با سر در گمی و بیدقتی «وارن بیتی» و «فی داناوی» موجب بروز این اشتباه بزرگ شد.
وارن بیتی با دیدن اسم بهترین بازیگر، برای اعلام نام برنده بهترین فیلم دچار سردرگمی میشود و آن را به فی داناوی نشان می دهد و او هم فقط با دیدن اسم فیلم و بی توجه به اسم "اما استون" و تیتر بهترین بازیگر زن، "لالا لند" را اعلام می کند.
«پرایس واترهاوس کوپرز» دفتر رسمی اهدای جوایز اسکار همان شب با صدور بیانیهای برای اشتباهی که در معرفی فیلم برنده پیش آمد عذرخواهی کرد. در بیانیه این دفتر هم از «مهتاب»، هم از «لالا لند» و هم از وارن بیتی و فی داناوی و نیز تماشاچیان اسکار به خاطر اشتباه پیش آمده عذرخواهی کرد.
در این بیانیه آمده بود: اهداکنندگان جایزه پاکت اشتباه را برای معرفی برنده دریافت کرده بودند و به همین دلیل نیز نام برنده را اشتباه ذکر کردند اما این امر فوری اصلاح شد. به این ترتیب ما قصد روشن کردن این امر را داریم که این اشتباه چگونه پیش آمد و عمیقا از این بابت متاسف هستیم. ما همچنین از نامزدها، آکادمی، شبکه ایبیسی و جیمی کیمل که این موقعیت را مدیریت کردند، تشکر میکنیم.
عوامل برگزارکننده مراسم اهداء جایزه اسکار بدون هیچ فرافکنی مسئولیت تمام اشتباه سال گذشته را بر عهده گرفته و معذرت خواهی کردند. این شفاف سازی باعث می شود که جامعه و مخاطب هدف اسکار، اعتمادش را نسبت به صداقت و درستی این نهاد از دست ندهد.
اما برگردیم به قصه اصلی، وارن بیتی(80ساله) و فی داناوی(77ساله) پارسال به دلیل اتفاق پیش آمده مورد انواع حملهها قرار گرفتند، از طرفی دیگر شاید بدترین تاثیر روانی و ناراحت کننده ترین ساعات را خود این دو ستاره قدیمی هالیوود داشتند که به دلیل سن بالا، کم حوصلگی و ...، دقت لازم را انجام ندادند و این افتضاح تاریخی رخ داد، فقط خدا می داند در ذهن خود چند بار آن لحظه تلخ را مرور کرده اند و چند بار خود را سرزنش کرده اند؟
اما اتفاق جالب و تاثیرگذار مراسم اسکار امسال این بود که باز هم جایزه بهترین فیلم را "وارن بیتی" و "فی داناوی" اعلام کردند، دوباره همان ستاره های قدیم به صحنه آمدند و جایزه به فیلم "شکل آب" تعلق گرفت، گیلرمو دل تورو (کارگردان فیلم) در میان شادی و خوشحالی تا به "وارن بیتی" رسید با خنده اسم فیلمشان روی کارت را نشان داد و همه چیز در میان خندهها و بوسههای برندگان به خیر و حوشی تمام شد.
این اتفاقات ما را بیشتر یاد فیلمهای کلاسیک تاریخ سینما می اندازد، علی الخصوص در خود هالیوود، قهرمان یا قهرمانان فیلم -خواسته یا ناخواسته - در جایی اشتباهی را مرتکب می شدند ولی دوباره تلاش می کردند و وظیفهای که به آنها سپرده شده بود را با موفقیت به انجام می رساندند و رسیدن به "پایان خوش" فیلم.
کل این ماجرای یک ساله، انگار چند سکانس از همان فیلمهاست با قهرمانان واقعی، در زندگی واقعی، طعم شکست و پیروزی، غافگیری و تعلیق، هالیوود و صحنه اسکار، حیرت انگیز است.
واقعا انتخاب دوباره این زوج هنرمند تنها راه معذرت خواهی رسمی برای به فراموشی سپردن آن اشتباه فاحش پارسال و احیا احترام به قهرمانان قدیمی هنر سینماست. اشتباهی که معرفی کنندگان هیچ نقشی در آن نداشتند. احترام به بزرگان و پیشکسوتان فقط با حرف و شعار به بار نمینشیند، بلکه با عمل است که منجر به فرهنگسازی می شود.
و اینجاست که متوجه می شویم کارخانه قهرمانسازی هالیوود تا چه اندازه ریشه دار است،چگونه می تواند از تلخترین لحظه اسکار هم عاقبت "پایان خوش" بسازد.
اینها همه درس است، درسهایی بزرگ از "مراسم اسکار 2018" برای زندگی.
آدرس اشتباه ندهید...
درست درس بگیریم...
چرا اکثر هنرمندان زن با پوشش سیاه به جشنواره آمده بودند؟
یعنی دوستان طرفدار برهنگی هستند خدای ناکرده؟
یا از حجم اعتراضها به تجاوزهای جنسی خبر ندارن؟
یعنی فقط همین درس رو از اسکار گرفتین؟