فشار تورم روی دوش دهکهای درآمدی جامعه است. هنوز که هنوز است با وجود همه مهارها و توسعهها فقیرها فقیرتر و اغنیا غنیتر میشوند. این یکی از قاعدههای حاکم بر کشور ماست. مرکز آمار ایران در آخرین گزارش خود تورم دهکهای مختلف جامعه رااعلام کرده و بر این اساس، اگرچه فاصله تورمی کمتر شده اما همچنان فقرا تورم را بیشتر حس میکنند.
بر اساس اعلام مرکز آمار ایران تورم دهک اول جامعه( کمترین درآمد ماهانه) 8.8 درصد و دهک دهم(بیشترین درآمد ماهانه) 7.4 درصد اعلام شده و این به این معناست که بار تورم هنوز روی دوش دهکهای اول جامعه است.
جعفر خیرخواهان اقتصاددان فقر و توسعه در این باره گفت: عددی که به عنوان تورم اعلام میشود میانگینی از قیمت کالاهای مورد استفاده همه کشور است. برای مثال نرخ خودروهای لوکس چه افزایش یابد چه کاهش، فرقی به حالهای دهکهای کم درآمد نمیکند.
او یکی از اقدامات لازم برای کاهش فاصله تورمی اغنیا و فقرا را توزیع یارانه بین فقرا و اخذ مالیات از اغنیا دانسته و گفت: سبد کالا و غذا که امروز نام امنیت غذایی به خود گرفته یا به طور مثال مدتی در مدارس کشور شیر رایگان توزیع میشد و این نمونه اقدام درست برای رسیدگی به تغذیه کودکانی است که به مدرسه آمده و ممکن است به خاطر مشکلات مالی تغذیه نادرستی داشته باشند. البته در حال حاضر همین توزیع شیر هم متوقف شده است.
خیرخواهان افزود: نان نمونه دیگری از کالاهای ضروری برای همه جامعه است. شاید امروز تصور کنید که قیمت نان افزایش پیدا نکرده اما ماجرا این است که هم کیفیت آن پایین آمده و هم اندازه هر قرص نان کوچکتر شده است.
این کارشناس حوزه فقر و توسعه افزود: اگرچه دولت نسبت به سالهای صدارت احمدی نژاد تلاش بیوقفهای برای مهار تورم و کاهش فاصله تورمی بین طبقات مختلف اجتماعی کرده اما هنوز هم این اختلاف وجود دارد و هنوز هم در شرایطی هستیم که طبقات متوسط در مسیر سقوط به طبقات فقیر قرار گرفتهاند.
امروز طبقات متوسط هنوز حال و روز خوشی ندارند. نباید بگذاریم طبقات متوسط جامعه بیش از این سقوط کنند و باید شرایط رشد آنها را فراهم کنیم تا این طبقات به مرور زمان جای خود را به فقرا داده و در این چرخه جامعه توسعه یابد. امروز طبقات متوسط ما برای اینکه در موقعیت خود باقی بمانند روزی 2 تا 3 شیفت کار میکنند و همچنان مشکلات گوناگونی بر سر راه رشد آنها قرار دارد.