۰۹ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۹ آذر ۱۴۰۳ - ۰۷:۳۰
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۵۹۳۵۴۸
تعداد نظرات: ۱ نظر
تاریخ انتشار: ۲۰:۰۲ - ۲۸-۱۱-۱۳۹۶
کد ۵۹۳۵۴۸
انتشار: ۲۰:۰۲ - ۲۸-۱۱-۱۳۹۶

مدیران رفتنی، فیلمسازان ماندنی!

به نقل از محمود دولت آبادی می توان گفت: مدیران تقویم سینما هستند اما تاریخ سینمای ایران را فیلمسازان رقم می‌زنند.

عصر ایران؛ نهال موسوی - رسول صدر عاملي، کارگردان و تهيه کننده قديمي سينما ايران، در مصاحبه اخير خود با "ايسنا" درباره داوري جشنواره فجر امسال (دوره 36) به نکات قابل توجهي اشاره کرده است:

«من خودم به شخصه فيلم "فيلشاه" را دو بار ديدم؛ يک بار در هيات داوران و يک بار هم با يکي ديگر از داوران. همچنين دو مستند «بانو قدس» و «زناني با گوشواره‌هاي باروتي» را نيز ديدم اما به دليل نوع سياستگذاري‌هاي غلط جشنواره اين فيلم‌ها، آنگونه که شايسته‌شان بود، ديده نشده‌اند.

- معتقدم فيلم‌هاي مستند نيز اگر قرار باشد در جشنواره فيلم فجر حضور داشته باشند بايد بخش مستقلي آنها را به نمايش بگذارد.

- اين تعداد فيلم کوتاه نيز مناسب يک رويداد ملي نيست. شما فيلمسازان درخشان عرصه فيلم کوتاه را داريد که مي‌توانند فعاليت‌ کنند و ديده شوند بنابراين اين 4 فيلم، سهم سينماي کوتاه در يک جشن ملي نيست!

- دوباره تاکيد مي‌کنم مستندسازان و فيلم کوتاهي‌ها هم چشم چراغ جشنواره فيلم فجر هستند و بايد اين بخش جدا راه‌اندازي شود.

- بخش فيلم‌هاي اول و دوم نيز بايد جدا باشد تا اين فيلم‌ها نيز ديده شوند.

- فيلم‌هاي جشنواره فيلم فجر قبل از نمايش در فجر، در جايي به نمايش در نيامده‌اند و اصلي‌ترين ماموريت فجر، کشف استعداد است بنابراين بايد فيلم‌ها در بخش‌هاي مختلف به نمايش در آيد.

- دو مستند از بين 100 مستند خوبي که سراغ دارم سهم سينماي مستند در جشنواره فجر بود که با اين تعداد کم به نظر به نظر مي‌خواستند دهان مستندسازان بسته شود به هرحال شوراي سياستگذاري جشنواره اشتباه کرده»

مدیران رفتنی ، فیلمسازن ماندنی
اگرچه دورنماي پر از ايراد و اشکال فراخوان و آئيين نامه جشنواره فجر امسال(دوره سی و ششم) قابل حدس بود، اما مديران جشنواره فجر و رئيس سازمان سينمايي اصرار بر درست بودن تصميماتشان داشتند و دارند!

حال که يکي از اعضا داوري منتخب خود جشنواره - انتخاب خود مديران - به اشکالات موجود پی برده و چنين به سياستگزاري و نحوه عملکرد جشنواره فجر امسال ايراد مي گيرد، ديگر جاي دفاعي باقي مي ماند؟ از طرف دیگر، نوشداروي بعد از مرگ سهراب چه فايده اي دارد؟

بهر حال انگار نه انگار این جشنواره 36 سال قدمت دارد، از بس قوانین و ضوابط آن هر سال تغییر می کند، با جشنواره ای مواجهیم که انگار هر سال اولین دوره اش است. حرف از اختراع دوباره چرخ خیلی کلیشه و تکراری است ولی وقتی که هر سال چرخ را دوباره اختراع می‌کنند، دیگر تبدیل به استراتژی می شود.

هر دوره مدیران جدید قوانین و بندهای آن را هر شکلی که دلشان می خواهد عوض می کنند، چرا؟ هیچ کس جواب قانع کننده ای ندارد و ما هر سال با ورژن(نسخه) جدیدی از جشنواره فجر روبرو هستیم، و به جای دوره سی و ششم یا سی و پنجم زیبنده است بگوییم ورژن های رئیس سازمان سینمایی/دبیر جشنواره، مثلا امسال ورژن حیدریان/داروغه زاده بود، دو سال قبل تر ورژن ایوبی/حیدری و قبل تر از آنها ورژن ایوبی/رضا داد و ...

بايد از مديران جشنواره ورژن حیدریان/داروغه زاده پرسيد: حذف بخش‌هاي "نگاه نو" (مختص فيلم اولي ها)، بخش"هنر و تجربه" (مختص فيلم‌هاي‌ خاص سينماي ايران که معمولا پروانه ساخت سينمايي ندارند، اما مجوز ساخت ويدئو يا غير سينمايي دارند)، بخش "چشم انداز سينماي ايران" (مختص فيلم هايي که در بخش مسابقه - سوداي سيمرغ - حضور ندارند اما به دلايلي در ويترين سينماي ايران هستند مانند انيميشن) بخش "مستند" و "فيلم کوتاه" جز ناديده گرفتن جوانان و فيلمسازان مستقل چه حاصلي داشته است؟  

مدیران رفتنی ، فیلمسازن ماندنی
يکي از رسالت‌هاي مهم جشنواره فجر کشف استعداد هاي سينماي ايران است، لطفا پاسخ دهید با رويکرد امسال چه استعدادهايي به سينماي ايران اضافه شده است؟

وقتي که مديران سازمان سينمايي حرف از صرفه جويي و کاهش هزينه ها مي زنند همگان اين اقدام آنها را تحسين مي کنند اما زماني که آخر کار مي بينيم اقدامات اخير فقط فيلمسازان جوان و مستقل را دچار يأس و نامیدی کرده است، چه هزینه مادی توان جبران این خسران معنوی را دارد؟

قطعا در آینده کسی زیاد یادش نمی ماند که در دوره سی و ششم جشنواره فجر شما مدیران سینمایی 2 یا 3 میلیارد صرفه جویی کردید، اما تمام فیلمسازان بخش‌های حذف شده، هیچگاه یادشان نمی‌رود که حق شان برای حضور در جشنواره کشور خودشان نادیده گرفته شد.

در مراسم اهدای اولین جایزه ی "احمد محمود" محمود دولت آبادی نویسنده شهیر کشورمان گفت: آقایان مسؤلان فرهنگی ، شما تقویم هستید، ما تاریخ ! پس یادمان باشد مدیریت حاضر بخشی از تقویم سینمایی کشور را پر می کند ولی تاریخ سینمای ایران را فیلمسازان بوجود می آورند.

وقتی تاریخ سینمای ایران را مرور می کنیم کیارستمی، مهرجویی، تقوایی، بیضایی، عیاری، فرهادی و ... می درخشند اما کسی یادش نمانده "خانه دوست کجاست؟" ، "هامون" ، "باشو غریبه کوچک" ، "ناخدا خورشید" ، "بودن یا نبودن" و "جدایی نادر از سیمین" در زمان مدیریت کدام مدیران سینمایی ساخته شده اند، مگر مدیری مانند مرحوم سیف الله داد که اقدامات دوران مدیریتش بیشتر از فیلمسازیش تاثیر گذار بود. 


 

 

ارسال به دوستان
انتشار یافته: ۱
در انتظار بررسی: ۲
غیر قابل انتشار: ۰
ناشناس
Malaysia
۰۷:۱۶ - ۱۳۹۶/۱۱/۲۹
0
4
همچنان تاکید بر این جمله : سینمای ایران ارزش اینو نداره که چند خط در موردش بنویسی ...
اما نمیشه نگفت و شما هم اگه صلاح دیدین قابل انتشارش کنید !
سینمای ما از همون اول با تقلید از سینمای فرانسه و ... شروع شد تا رسید به دهه هفتاد که یه تفکر به اصطلاح روشنفکری ! غالب شد و شروع کردن به ساخت آثار مزخرف ...
الان هم همه دارای بسی ادعا شدن که آی جاییزه گرفتیم اسکار گرفتیم و ... در صورتی که همه میدونن مقاصد سیاسی پشت این جوایز و جشنواره ها بوده وگرنه این فیلمهای مزخرف و خواب آور رو چه به جایزه گرفتن ! همش تقلیده