افکار عاشقانه ام را جمع که میکنم
دسته گلی می شود شبیه تو برای تو
_______________________________
عابدی را گفتند:
خداوند را چگونه میبینی؟
پاسخ داد:
اینگونه که همیشه میتواند
مچم را بگیرد
اما همیشه دستم را میگیرد
_______________________________
در عکس هایش که برایم می فرستاد
همیشه تنها بود
در خیابان
پارک
خانه
فکر می کردم بی من
هرجا برود تنهاست
و من
چه ابلهانه
عکاس را ندید می گرفتم
سماتک
_______________________________
نکند فکر کنی در دل من
یاد تو نیست
گوش کن نبض دلم
زمزمه اش
با “تو” یکیست
_______________________________
دیگران
در تب و تاب شب عیدند
ولی
مثل یک سال گذشته
به تو مشغولم من
_______________________________
جان دلم های من
دق کردند
گوشه ی زبانم
پس کی
با نام کوچکم
صدایم می کنی؟
_______________________________
لذتی بالاتر از این نیست
که کسی را بیابی که جهان را مثل تو ببیند
اینگونه می فهمیم که دیوانه نبوده ایم
“کریستین بوبن”
_______________________________
با تو بودن را تصویر کردم
بی تو بودن را تجربه
این بود سهم من از رویا تا واقعیت
_______________________________
آنان که بودنت را قدر نمیدانند
رفتنت را نامردی میخوانند
_______________________________
از یه جایی به بعد
حال آدم دیگه خوب نمیشه
_______________________________
تمام مرا خاکستر کن
با تن هوس آلود شعر
میخواهم شب بخیرهایت را
در گوشم زمزمه کنی
_______________________________
چشم تو
راز دو صد قصه عشق است که من
تا ببینم مژه اش
هر دو صدش فاش کنم
_______________________________
گاهی
در نبود تنها یک نفر
گویی جهان
به تمامی خالی ست
_______________________________
خرافاتی نیستم
اما وقتی که صحبت توست
فرهنگ من
نواختن بر تکه چوبی است
به رسم مادر بزرگ
تا
چشم نخوری
_______________________________
حق نداری به کسی دل بدهی الا من
پیش روی تو دو راهست فقط من یا من
_______________________________
برای عاشق شدن که
بهانه های ریز و درشت لازم نیست
برای عاشق شدن
کافیست تو نگاه کنی و من
لبخند بزنم
_______________________________
دوباره نیمه شب است
و خودت که میدانی
من و خیال تو
و این سکوت طولانی