عصر ایران؛ مصطفی داننده- گویی ما ایرانیها به دنیا آمدهایم که غافلگیر شویم. کجای جهان مردمانی پیدا میکنید بعد از هر اتفاقی غافلگیر شوند.
معمولا ما ایرانیها در حوادث قابل پیش بینی و غیر قابل پیش بینی دچار غافلگیری میشویم. اصلا اگر غافلگیر نشویم باید شک کنیم.
زلزله خبر نمیکند. هیچ کس نمیداند قرار است کی زلزله بیاید. یک لحظه میآید و هزار خرابی به جا میگذارد و میرود. در جایی مثل ژاپن که سرزمین پر زمینلرزه است با خود گفتهاند که حالا زلزله با ما زندگی میکند پس ساختمانهایی بسازیم که با زمین لرزه خم به ابرو نیاورند. پس با این تصمیم بعد از زلزله غافلگیر نمیشویم.
در ایران ما اما داستان فرق میکند. ستاد بحران ما که مدیریت تمام بحرانها در کشور را به عهده دارد بعد از زلزله غافلگیر شده بود. به قول آن ضرب المثل معروف که :« هرچه بگندد نمکش میزنند وای به روزی که بگنند نمک»
زلزله غیرقابل پیش بینی است، برف را که میشود پیش بینی کرد. تمام موبایلهایی که سیستم آب و هوا دارند، اعلام کردند که بسیاری از شهرهای ایران طی دیروز و امروز درگیر برف خواهند بود. برفی بیسابقه.
تقریبا همه این را میدانستیم اما بازهم غافلگیر شدیم. مردمی که میدانستند برف میآید آنقدر دیر به دل جاده زده بودند که گرفتار برف شدند و شب را در اتوبانها و جادهها صبح کردند. یخ زدند تا صبح شود.
مسئولان هم غافلگیر شدند. تمام جادهها و معابر شهری قفل شده است. کلیدی هم نیست آن را باز کند. مگر میشود هواشناسی اعلام کند آقا برف میآید آنهم شدید. بعد مردم به دلیل بسته شدن راهها به مقصد نرسیدند.
کلا عادت نداریم قبلا از یک حادثه قابل پیش بینی کاری کنیم ما همیشه مردم بعد از حادثه هستیم. پلاسکو نمونه بارز آن.
همه میدانستند پاساژهایی مانند پلاسکو خطرناک هستند و عمری از آنها گذشته است. هرلحظه خطر این ساختمانها را تهدید میکند. کاری نکردیم که تا آتش به ساختمان قدیمی و معروف پلاسکو در تهران زد. ساختمان ریخت. آتشنشانها مردند تا بالاخره عدهای به فکر افتادند که این ساختمانها خطرناک هستند.
میبینید ما کلا ملت غافلگیری هستیم. باید غافلگیر شویم تا زنده بمانیم. مدال غافلگیری طلایی با فاصله به ملت و مسئولان ما تعلق میگیرد بدون شک.
داستان برف هم امروز یا فردا تمام میشود. باید منتظر بود تا ببینم سری بعد قرار است با چه اتفاقی غافلگیر شویم.
واقعا گیریم مسولان بی فکرند. خود مردم چرا میرن تو جاده ها با این آبو هوا
همینقدر بهت بگم که خدا نکنه ما جوگیر بشیم، وگرنه تا ته قضیه میریم
عصر ایران هم فعلا رفته تو جو انتقاد سازنده!
شاید کسانی که خارج نرفته اند این آرمانشهرها را باور کنند ولی کسانی که رفته اند قیاسهای شما براشون خنده داره!!!!!
مثلا این حجم برف رو یک روزه چیکار کنند؟؟؟؟
فرافکنی هم رسم شما
درود بر عصر ايران اينقد بگو از بي كفايتي و بي مديريتي شايد كسي متوجه بشه
ولی امروز میفهمیم مدیریت ها جقدر تفاوت دارن
ما ملتی هستیم که همه اختیارات و قدرت را به یک نفر می دهیم و توقع داریم ایران را گلستان کند .
تا موقعی که "سیستم" نداشته باشیم ، وضع همینه ... حالا هی مربی عوض کنید ...
همه جای دنیا معضلات هست
تو آمریکا برق خونه ها میره
تو چین رانش زمین هست
همش بلدی بگی ما بدیم. خوب این برف تو تهران کم سابقه است و مشکل ایجاد کرده بزار مردم از این برف سنگین لذت ببرن
به عنوان مثال هوا كه آلوده ميشه همه ميگن چرا مسئولين كاري نميكنن، مسئولين هم طرح زوج و فرد رو اجرا ميكنن!!! چون مردم واسه خودشون مسئوليتي قائل نيستن كه كمتر ماشين شخصي استفاده كنن، حتما بايد دولت به زور ازشون بخواد!!!
منتقد بودن حس جالبيه ولي اگر منطقي به قضيه نگاه كني براي برفي كه طي چند سال بي سابقه بوده غافلگگري طبيعيه چون ما به ازاي غافلگير نشدن سرمايه گذاري گسترده براي مقابله با چنين برفي هست كه براي پديده اي كه هر ده سال يكبار امكان اتفاق داره صرفه اقتصادي نداره.