یک لحظه یادآوری پلاسکو کافی است تا بفهمیم بعد از زلزله در کوچه پس کوچه‌‌های پایتخت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ سنگ‌نماهای غیر استاندارد و معابر تنگ و ساختمان‌های بلند مرتبه مردم را به کشتن خواهد داد.

در کشورهای توسعه یافته بین یک و نیم تا 2 درصد در سال برای نگهداری ساختمان هزینه می‌شود و این در حالی است که فرهنگ نگه‌داری اساسا در ایران وجود ندارد. منوچهر بهرویان دکترای تخصصی سازه از پلی تکنیک ورشو در این باره توضیح داد: در ایران از ساختمان‌ و اجزای آن نگهداری نمی‌کنیم و فرهنگ ما یک فرهنگ تخریبی و تعمیری است.

معاون اسبق وزیر راه و شهرسازی ادامه داد: در سال گذشته بیش از 2 هزار نفر در اثر ایمن نبودن ساختمان‌های کشور فوت کرده‌اند. این روند تا کجا می‌تواند ادامه داشته باشد؟
بهرویان افزود: به جرات به شما می‌گویم که با کاهش هزینه‌های تعمیر در ساختمان و جایگزین کردن آن با هزینه‌های نگهداری، می‌توان ده‌ها میلیارد دلار در صنعت ساختمان کشور صرفه‌جویی کرد.

این فعال و تحلیلگر بازار مسکن گفت: یکی از مهم‌ترین مشکلاتی که تهران با آن در برابر زلزله مواجه است، مقاوم نبودن ساختمان‌های پایتخت است. نباید به تخریب ساختمان‌های پایتخت فکر کنیم بلکه باید از این فرهنگ فاصله گرفته و سراغ مقاوم‌سازی واحدها برویم.
او افزود: البته هزینه های مقاوم‌سازی هر ساختمان با ساختمان دیگر متفاوت است و ساختمان هرچه قدیمی‌تر باشد، هزینه‌های مقاوم‌سازی آن بیشتر خواهد بود چرا که در گذشته هم ما فرهنگ و مدیریت نمی‌دانستیم.

بهرویان معتقد است تجربه پلاسکو نمونه خوبی از عدم مدیریت بحران در کشور و پایتخت بوده و توضیح داد: یک لحظه یادآوری پلاسکو کافی است تا بفهمیم بعد از زلزله در کوچه پس کوچه‌‌های پایتخت چه اتفاقی خواهد افتاد؟ سنگ‌نماهای غیر استاندارد و معابر تنگ و ساختمان‌های بلند مرتبه مردم را به کشتن خواهد داد.

عضو کمیته تخصصی مبحث ۱۱ مقررات ساختمان ادامه داد: 65 درصد بودجه عمرانی کشوری مانند آلمان صرف مقاوم‌سازی ساختمان‌های این کشور می‌شود؛ ساختمان‌های این کشور بین 100 تا 150 سال عمر می‌کنند و این در حالی است که عمر مفید ساختمان‌های ما نهایتا 30 سال است که بعد از 30 سال هم شهرداردی به راحتی بدون توجه به هزینه فایده‌ها دستور تخریب‌شان را می‌دهد.