دریافت عوارض خروج، در کشورهای مختلف به چه شکل است؟/ هیچ‌کجا مثل ایران نیست!

نماینده سابق ایران در ایکائو معتقد است در نظر گرفتن عوارض خروج از کشور در بسیاری از کشورهای جهان به این شکل مرسوم نیست اما می توان انتظار داشت با تعریف طرح یا برنامه ای ویژه مسافران را در برنامه های زیرساختی سهیم کرد.

ایسنا نوشت:‌ علیرضا منظری اظهار کرد: کشورهای مختلف در این زمینه به صورت های متفاوتی عمل کرده و رویه های متفاوتی را ایجاد کرده اند. در تعدادی از کشورها به عنوان مالیات دولت مبلغی را از مسافران به طور کلی دریافت می کند که در اختیار خزانه دولت است تا در زمینه های مختلف وظایف دولت به ویژه هوانوردی کشوری هزینه کند.

وی ادامه داد: در تعدادی از کشورها نیز آن را تحت عنوان عوارض از مسافران دریافت می کنند که معمولا محل مصرف آن مشخص است. مثلا از آن برای احداث یک فرودگاه استفاده می کنند و پس از پایان پروژه این عوارض ملغی می‌شود. بنابراین دریافت چنین مبلغی تحت هر عنوان نامرسوم نیست و در بسیاری از کشورها از آن بهره می برند.

معاون سابق سازمان هواپیمایی کشوری با بیان اینکه سیاستگذاری صحیح در این زمینه بیشترین اهمیت را دارد،تاکید کرد: عموما کشورهایی که میخواهند در جهت رشد گردشگری برنامه هایی را اجرا کنند در این زمینه مالیاتی وضع نمی کنند. یا در کشورهایی که منابع دولتی محدود است به مبلغ کمی اکتفا می کنند زیرا با وضع چنین مالیاتی هزینه گردشگران برای تهیه بلیط و حضور در آن کشور افزایش یافته و در نتیجه تاثیر مستقیم برای کاهش گردشگر را در بر دارد. باید اشاره کنم که کشورها یک عدد معقولی را جهت مدت خاصی در نظر می گیرندتا ضمن انجام آن فعالیت لطمه ای به کاهش مسافر و در نتیجه گردشگر وارد نشود. در مورد وضع عوارض غیر هوانوردی و یا حمل و نقل هوایی نیز به ندرت کشوری اقدام می کند.

منظری درباره تصمیم در نظر گرفته شده در لایحه بودجه دولت ایران نیز گفت: این امر باید در یک سیاستگذاری صحیح با توجه به نحوه توسعه فرودگاه ها و جذب گردشگر مورد توجه و تصویب قرار گیرد و از عنوان صحیح همانند سایر کشورهای جهان استفاده شده و به طور تجمیعی هنگامخرید دریافت شود زیرا در نظام بین المللی این عوارض را در بلیت تحت عنوان مالیات ثبت می کنند.

وی اضافه کرد: به نظر می رسد در کشور ما هر دستگاه اجرایی می خواهد از این روش برای منبع درآمدی خود استفاده کند که نتیجه آن در صورت بی دقتی آسیب به صنعت حمل و نقل هوایی خواهد بود.از طرف دیگر این افزایش غیر معقول موجب کاهش رفت و آمد ایرانی ها نخواهد شد زیرا آنها هم در داخل مشاغلی دارند که در این صورت برای کسب درآمد بیشتر اجناس را گران تر به مردم می فروشند.در این حوزه نیازمند تغییر در سیاست ها هستیم و اگر بناست این عوارض اجرایی شود، باید برای هزینه ای مشخص و در قالب سیاست گذاری مشخص به کار گرفته شود.