عزیز فاطمه ای مهربان بی همتا
دوباره سائلی آمد،درِ حرم بگشا
نشان خانه تان را ز هرکه پرسیدم
نشان سیدی از خانواده ی زهرا
___________________________________________________
امشب امام عسکری زهر جفا نوشیده است
فرزند او صاحب زمان رخت عزا پوشیده است
این بار دست معتمد از آستین آمد به در
آل علی را سوختند با زهر یک بار دگر
___________________________________________________
پدری در دم مرگ است و به بالین پسرش
پسری اشک فشان است به حال پدرش
پدری جام شهادت به لبش بوسه زده
پسری سوخته از داغ مصیبت جگرش
___________________________________________________
بازهم یک حسن وزهر وشرر بر پیکر
باز از نسل علی گشته یکی،پاره جگر
باز هم غربت وتنهایی اولاد نبی
زآسمان علوی باز غروب اختر
___________________________________________________
این روزها هزار برابر شکسته ای
حالا کجای ِ روضه ی بابا نشسته ای
رخت سیاه داغ پدر کرده ای تنت
قربان ریشه های نخ شال گردنت
آماده می کنی کفن و تربت و لحد
مرد سیاهپوش، خدا صبرتان دهد
___________________________________________________
ربیع اول آمده شور عزا بپا شده
به روز هشتمین آن،سامره کربلا شده
خانه ی عسکری بود،غرق عزا به هجراو
امام شیعه در ره خدای خود فدا شده
___________________________________________________
سامرا گشته از ، داغ تو غرق عزا
گوئیا زنده باز ، شد غم کرب و بلا
کشته ی جام زهر ، در غریبی شهر
ای روح هم عهدی ،مولا اباالمهدی
___________________________________________________
غربت شهر سامرا، غصه ی هر شب منه
عکس خرابی حرم، آتیش به جونم می زنه
گرد و غبار حرمت، سرمه چشم نوکرات
خیلی غریبی آقاجون، بگو چی شد کبوترات؟
___________________________________________________
شد عزای باب مظلومت بیا یابن الحسن
جان به قربان تو ای صاحب عزا یابن الحسن
عسگری مسموم شد از زهر بیداد و ستم
کز غمش سوزد دل اهل ولا یا بن الحسن
___________________________________________________
پدری در دم مرگ است و به بالین پسرش
پسری اشک فشان است به حال پدرش
پدری جام شهادت به لبش بوسه زده
پسری سوخته از داغ مصیبت جگرش
___________________________________________________
تسلیت گویم من از سوز جگر یابن الحسن
بر تو از داغ جگرسوز پدر یابن الحسن
معتصم دادش چه زهری کز اشعارش این چنین
می زند چون مرغ بسمل بال و پر یابن الحسن
___________________________________________________
وقتی امام عصر ما امشب عزادار است
برپایی این روضه ها واجب ترین کار است
پیراهن و شال عزا مولا به تن دارد
امشب تمام عرش با آقا عزادار است
___________________________________________________
امروز دیگر سامرا مثل یتیمی
امروز دیگر سامرا آقا نداری
در آسمان آفتابی نگاهت
آن گنبدی که داشتی حالا نداری
___________________________________________________
تنها نه اینکه بر تن تو جامه ی عزاست
حتی سیاه پوش غمت سرّ من رئاست
"غم"، واژه ای که بیشتر از هر کس دگر
با چشم های دائم الاشک تو آشناست