عصر ایران – 142 تشکل دانشجویی و دانشگاهی با گرایش اصلاح طلبانه و اعتدال گرایانه در نامه سرگشاده یا سرگشوده ای به رییس جمهور روحانی ضمن طرح مطالبات 10 گانه بر پایه برنامه ارایه شده در ایام انتخابات، نارضایتی خود را از گزینه های احتمالی وزارت علوم، تحقیقات وفناوری ابراز داشتند.
در این بیانیه که به شکل کم سابقه ای امضای 142 تشکل را پای خود دارد پس از بیان تاریخچه ای از حرکات دانشجویی مطالبات 10 گانه مطرح و در بند اول و دوم بر « تلاش برای زدودن فضای امنیتی و جلوگیری از ورود نهادهای غیر دانشگاهی، اعطای مجوز به همه گروه های پای بند به قانون و پی گیری تشکیل اتحادیه های دانشجویی» تاکید شده است.
در ادامه نیز این موارد آمده است:
-حفظ استقلال نهاد دانشگاه با معرفی وزیر علومی مستقل و شجاع در جهت عدم دخالت نهادهای موازی اثرگذار در امور مربوطه، انتخاب روسای دانشگاهها توسط اساتید دانشگاه و تلاش برای کوتاه کردن دست نهادهایی که به باور این تشکل ها) کاری جز سنگاندازی در این مسیر ندارند.
- بازگشت دانشجویانی که به بهانههای مختلف و (به اعتقاد امضا کنندگان) واهی از جمله ستارهدار شدن، از تحصیل که حق قانونی آن هاست، محروم گشتهاند و چنانچه دراین متن آمده «در این دوره نيز تعداد كثيری کماکان پشت در دانشگاه ماندهاند».
-مبارزه جدی و مستمر با پدیدهپولی شدن آموزش عالی، کالایی شدن دانش، خرید و فروش مقالات علمی، افزایش هزینههای رفاهی دانشجویان، تبعیضهای منطقهای، جنسیتی و بومیگزینی و هزینههای کمرشکن ورود به دانشگاهها (که تنها قشر خاصی از جامعه توانایی پرداخت آن را دارند) و رشد قارچگونه پردیسهای دانشگاهی و مؤسسات بیکیفیت پولمحور، پنجمین موردی است که در بخش مطالبات مطرح شده است.
موارد دیگر هم از این قراربرشمرده شده است:
- بازتعریف دانشگاه به عنوان یک نهاد علمی - پژوهشی و مقابله با روند مدرکگرایی و مقالهمحوری حاکم بر آن، برخورد با جذب غیراصولی و سلیقهای و رانتی اعضای هیئت علمی، بازگشت اساتیدِ به اجبار بازنشستهشده، صیانت از علوم انسانی و جلوگیری از استحالهی آن.
- جلوگیری از برخوردهای سلیقه ای با نشریات دانشگاهی به بهانههای واهی و بهبود اوضاع فرهنگی دانشگاه با انتصاب افراد شایسته و پایبند به قانون که چهارچوب فعالیت را بر اساس قوانین پایهریزی میکنند و نه سلیقهی شخصی و فشار نهادهای غیرمرتبط .
- بهبود اوضاع رفاهی دانشجویان با انتصاب افراد دلسوز و تلاشگر و پایبندی مسئولین مربوطه به اصل 30 قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران و هموارسازی مسیر تشکیل اتحادیه شوراهای صنفی کشور.
استفاده وزیر محترم از افراد دارای کارنامهی روشن و دارای نظریات مطابق با اکثریت دانشگاهیان در سطح معاونین و مدیران وزارتخانه و رؤسای دانشگاهها و معاونین آنها.
- ارائه برنامه کارشناسیشده و مدون وزیر پیشنهادی برای بهبود وضعیت علمی، پژوهشی، فرهنگی و صنفی و سازوکار ایشان در جهت جلوگیری از سنگاندازیها در مسیر فعالین دانشجویی، امن شدن دانشگاهها، صدور مجوز اتحادیههای دانشجویی و پولیسازی دانشگاهها.
در ادامه بیانیه آمده است:
« سؤال مهم این است که چه کسانی میتوانند این مطالبات را محقق کنند؟ به باور ما راه روشن است و با "اما نشد"ها نمیتوان وزیری که در شأن دانشگاه نباشد را به اهالی آن تحمیل کرد».
این تشکل ها در ادامه نامه سرگشاده خود آورده اند:
1- روندهای ناصواب برای معرفی وزیر تا آنجا پیش رفته است که در کمال ناباوری، خبر از گزینههایی به گوش می رسد که اظهارنظرهای سیاسی آنها در دانشگاه شهرستان مربوطه، همگان را به تعجب واداشته است. در کادر مدیریتی دانشگاه و به طور اخص معاونت فرهنگی افرادی را به کار گماشتهاند که با سیاستهای کلان دولت همچون رویههای دیپلماتیک ضدیت آشکار داشتهاند. آیا افرادی که تحت لوای مدیریتشان، با دانشجویان به بدترین شکل ممکن برخورد شده و روز دانشجو به سخره گرفته میشود، شایسته وزارت میباشند؟
سنگاندازی و تبعیض در راستای صدور مجوز گروهی از دانشجويان منتقد متقاضی تشكل اسلامی، ایجاد مانع در مسیرفعالین نشریاتی و صنفی و تعلیق آنها، رفتارهای نامناسب و برخوردهای قهری با دانشجویان منتقد از طریق احکام کمیته انضباطی و حفظ مدیران [...] در تیم مدیریتی خود، به خوبی گواه عدم کفایت این قبیل گزینهها میباشد.
2- از سویی دیگر شاهد زمزمهی حضور افرادی هستیم که بی هویتی سیاسیشان بر همگان آشکار است؛ گاهی نقاب اصولگرایی بر چهره دارند و گاه دم از اصلاحطلبی میزنند و با تزویرسیاسی قصد سوءاستفاده از مطالباتی مانند وزارت زنان را در سر میپرورانند. قطعا مطالبه وزارت زنان، مطالبهای است بر حق که تا به امروز و به اشتباه بر آن چشم پوشانیدهاید، اما نه اینکه افراد به صرف جنسیت و با سوءاستفاده از این خلأها سعی در پوشاندن نقاط [..]کارنامهی خود و تصاحب این پست کلیدی داشته باشند.
3- معضل دیگری که این روزها دانشگاهیان را نگران کرده است خبرهایی مبنی بر معرفی جایگاه مذکور از میان رؤسای کنونی دانشگاههای شهر تهران است. به به اعتقاد امضا کنندگان «نکته تأسفبرانگیز این است که این افراد حتی در مدیریت دانشگاههای زیر نظر خود نیز عملکردی بسیار ضعیف داشتهاند و دانشجویان رضایت حداقلی از عملکرد آنها ندارند، اما حال شاهد آن هستند که به یکباره مردودین دانشگاه برای مدیریت مجموعه کشوری وزارت علوم در نظر گرفته میشوند».
امضا کنندگان اکثر قریب به اتفاق انجمن های اسلامی و مجمع های اسلامی و انجمن های فرهنگ و سیاست دانشجویی (با گرایش اصلاح طلبی) را در بر می گیرد و اسامی آنها در متن دریافتی موجود است.