گفتگوي ما همان زمان انجام شد و انتشار يافت. از ايشان خواستم كه متن كامل گفتگو را منتشر سازد و وقتي از من پرسيد كه آيا تمايل دارم كه قبل از انتشار فايل نهايي را ببينم و تاييد كنم گفتم كه نيازي به اين كار نيست زيرا به تعهد حرفه اي ايشان اعتماد دارم و چنين نيز شد و خوشبختانه متن كامل گفتگو را در سايت خود نيز منتشر كرد.

محمد رضا زائری در کانال تلگرامی خود نوشت:

وقتی کتاب "حجاب بی حجاب" و کتاب "حجاب با حجاب" را منتشر کردم - حدودا دو سه سال پیش- خانم مسیح علینژاد از من خواست که گفتگویی در باره حجاب اجباری با هم داشته باشیم.

چند بار اين موضوع را پيگيري كرد و من قبول نمي كردم تا اين كه در نهايت انجام مصاحبه را با دو شرط پذيرفتم؛ يكي اين كه ايشان اصل حجاب را به عنوان ضروري دين منكر نباشد و ديگر اين كه اين گفتگو با شخص ايشان به عنوان يك شهروند ايراني انجام شود نه با يك رسانه اجنبي مثل صداي آمريكا و ايشان هر دو شرط را پذيرفت.

موضع ايشان به عنوان يك زن مسلمان ايراني اين بود كه: "من اصل حجاب را به عنوان يك امر ديني قبول دارم ولي به هر دليل خودم تمايل يا حال و حوصله رعايت پوشش اسلامي را ندارم و اجبار عمومي آن را نمي پسندم، مثل همه كساني كه به نماز و روزه اعتقاد دارند اما نماز نمي خوانند و روزه نمي گيرند"

به اين ترتيب من هيچ منع و اشكالي نمي ديدم كه به عنوان يك مبلغ دين با يك هموطن ايراني مسلمان در باره يك موضوع ديني گفتگو كنم، زيرا اساسا گفتگو را در همه سطوح و با همه شهروندان راه حل مشكلات و برطرف كننده سوء تفاهم و گشاينده مسير اصلاح و پيشرفت مي دانم و هميشه به آن دعوت مي كنم.

گفتگوي ما همان زمان انجام شد و انتشار يافت. از ايشان خواستم كه متن كامل گفتگو را منتشر سازد و وقتي از من پرسيد كه آيا تمايل دارم كه قبل از انتشار فايل نهايي را ببينم و تاييد كنم گفتم كه نيازي به اين كار نيست زيرا به تعهد حرفه اي ايشان اعتماد دارم و چنين نيز شد و خوشبختانه متن كامل گفتگو را در سايت خود نيز منتشر كرد.

به ايشان گفتم شهيد مطهري در زمان طاغوت در مجله بدنام "زن روز" مقالاتي در باره حجاب منتشر كرده اند، من نه خود را از شهيد مطهري بالاتر مي دانم و نه شما را از گردانندگان آن روز مجله زن روز پايين تر مي بينم و از اين رو انجام اين مصاحبه را مي پذيرم.
در آغاز گفتگو البته ايشان بسيار از نوع برخورد بعضي از دوستان داخل كشور گلايه داشت كه به او تهمت هاي اخلاقي زده اند و بسيار از من ممنون بود كه سعي داشتم با منطق و ادب و متانت ديدگاه خود را مطرح كنم و نمي پسنديدم كه به صرف اختلاف موضع فكري با ديگران، به آنها ناسزا بگوييم و آنها را به فسق و فحشا و جاسوسي و وابستگي متهم سازيم.
به هر حال بخش هايي از اين گفتگو كه همان زمان به طور كامل نيز منتشر شده بود در برخي شبكه هاي ماهواره اي و بعضي سايت ها بازتاب يافت.
اينك مجددا بعد از دو سه سال برخي رسانه هاي اجنبي بخشي از آن گفتگو را پخش كرده اند و در فضاي مجازي نيز منتشر شده است.

جهت اطلاع دوستاني كه پرس و جو كرده اند لازم دانستم تأكيد كنم كه من با هيچ رسانه بيگانه اي گفتگو نداشته ام.
با همان صراحت و قاطعيتي كه هميشه اعتقاد و باور خود را به حقانيت انقلاب اسلامي و سلامت مسيري كه امام خميني رضوان الله عليه آغاز كرد بيان كرده ام معتقدم بايد به خطاهاي راهبردي دوران انقلاب از جمله اجبار عمومي حجاب اعتراف كرد.
اين ديدگاه البته رويكرد تازه اي نيست؛ بزرگاني مانند شهيد مطهري، شهيد بهشتي، مرحوم طالقاني، امام موسى صدر، علامه حكيمي و ... به صراحت و برخي ديگر نيز به شكل غير صريح اين موضع را داشته اند. بسياري ديگر از بزرگان و علما و مسؤولين سطوح بالاي مديريتي كشور نيز در جلسات خصوصي همين موضع را بيان كرده و نظر من را تاييد كرده اند اما به صراحت چيزي نمي گويند.
از چندين ماه قبل وقتي شنيدم رهبر انقلاب در جلسه اي خصوصي فرموده اند كه طرح موضوع حجاب اجباري بحثي انحرافي است عليرغم اين كه اعتقادم تغييري نكرده اما ديگر به اين موضوع نپرداختم زيرا معتقدم ما در مقام فعل و عمل بايد از ولي فقيه اطاعت كنيم نه در مقام نظر و باور، براي همين دعوت هاي مكرر دانشگاهها و مراكز فرهنگي براي مناظره و سخنراني يا نشريات و رسانه ها را براي مصاحبه و گفتگو در باره حجاب نپذيرفتم و به اين بحث وارد نشدم.
مشكلات جدي و عميق فرهنگي و اجتماعي را با فحاشي و ناسزاگويي و لعن و نفرين در خطبه نماز جمعه يا فضاي مجازي نمي توان حل كرد بلكه بايد با ادب و متانت به ميدان انديشه و عمل و تعامل و همراهي آمد.