پاسخ موسوی خویینی ها در باره پاره کردن عکس امام،اردوی مختلط دانشجویی،آتش زدن خیمه امام حسین و...

روزنامه آرمان به نقل از کانال تلگرام سیدمحمدموسوی خویینی ها نوشت:یکی از خوانندگان محترم گفته‌اند کسانی که در سال‌های 63، 64 در داخل کلاس‌های دانشگاه‌ها دیوار می‌کشیدند، در دهه دوم انقلاب، دانشجویان را به اردوهای مختلط می‌بردند؛ سپس از من پرسیده‌اند که اصلاح‌طلبان چه جوابی برای این تغییر روش دارند.

کسانی که اصلاح‌طلبی را از بیخ‌وبن قبول ندارند، برای تخریب چهره اصلاح‌طلبان، به برخی اظهارات یا رفتارها چنگ می‌زنند و آنها را به همه اصلاح‌طلبان نسبت می‌دهند تا به خیال خود، آنان را در جامعه بدنام کنند. عکس حضرت امام رضوان‌ا...‌تعالی‌علیه پاره می‌شود (من مانند هزاران نفر دیگر هنوز نمی‌دانیم واقعیت آن قضیه چه بود و چه کسی آن حادثه را ساخت) و به‌پای اصلاح‌طلبان نوشته می‌شود تا برخوردهای ناروا و جفاکارانه با اصلاح‌طلبان توجیه‌پذیر شود. البته موفق نشدند مردم را توجیه کنند، ولی خدا را چه می‌کنند؟ در محضر او چه خواهند کرد؟

اگر جریان‌های سیاسی در چارچوب احزاب سیاسی سازماندهی شوند، تمام اظهارات و عملکرد آنان از طرف مردم (هواداران و مخالفان) قابل رصدکردن است؛ نه آنان می‌توانند از زیر بار عملکرد خود شانه خالی کنند و نه مخالفان می‌توانند هر چیزی را به آنان نسبت دهند. با این توضیح کوتاه اکنون من چگونه به سوال این خواننده محترم پاسخ دهم؟ نه معلوم است آن کسانی که می‌خواستند در کلاس‌های دانشگاه‌ها دیوار بکشند، چه کسانی بودند و از کدام حزب بودند، نه معلوم است در دهه‌دوم انقلاب چه کسانی بودند که دانشجویان را به اردوی مختلط می‌بردند (که البته اگر موازین شرعی رعایت نشود، کاری غلط و حرام است).

آیا این گروه دوم همان گروه اول بودند؟ و اگر هم چنین بوده است، آیا آنان امروز اصلاح‌طلب هستند که باید اصلاح‌طلبان به آن پاسخ دهند؟ ملاحظه می‌کنید که یک روز یک عکس پاره می‌شود، اصلاح‌طلبان باید پاسخگو باشند؛ یک روز عده‌ای هیجان‌زده نمایش داده می‌شوند که گویا شعاری تند می‌دهند، باز اصلاح‌طلبان باید پاسخگو باشند.

شگفت‌آورتر از همه اینکه خیمه عزاداری امام حسین علیه‌السلام آتش زده می‌شود و آن را به‌پای اصلاح‌طلبان می‌گذارند! آیا باورکردنی است که حتی جدی‌ترین مخالفان جمهوری اسلامی در ایران دست به چنین عمل منفوری بزنند؟ چنین اقدام خصمانه کوری تنها از جماعت داعش ساخته است و جریان اصلاح‌طلبی (با همه گستردگی طیف) قطعا نمی‌تواند رستنگاه این جماعت باشد، ولی ملاحظه می‌کنید که با همه ابهاماتی که در علت وقوع آن حادثه زشت وجود دارد، باز هم از اصلاح‌طلبان می‌خواهند که به آن پاسخ دهند. البته همان‌گونه که دیگران آزادند و قدرت برخورداری از این آزادی را دارند، اگر اصلاح‌طلبان نیز می‌توانستند از این نعمت الهی برخوردار باشند و گزارشی مستند از آن حوادث به عرض ملت ایران برسانند، در آن‌صورت معلوم می‌شد که این دیگرانند که باید به بیش از ده‌ها سوال مهم پاسخ دهند.