عصر ایران - انتخابات اخیر ریاست جمهوری در ایران از منظر بسیاری از ناظران و تحلیلگران صحنه رقابت بین دو دیدگاه کاملا متفاوت سیاسی و اقتصادی با محوریت موضوعات اقتصادی بود.
اصولگرایان و دونامرد اصلی آنها با شعار " پول پاشی" و وعده و وعید افزایش یارانه نقدی مردم و با هدف جلب آرای اقشار و دهک های پایین درآمدی به صحنه آمده بودند؛ غافل از اینکه شعارها و وعده های رنگارنگ آنها در این رابطه با اقبال اکثریت جامعه ایرانی مواجه نخواهد شد.
قالیباف و رییسی در شعارها و تبلیغات انتخاباتی شان بیشترین تمرکز را روی این موضوع داشتند و با دادن وعده چند برابر کردن یارانه نقدی دهک های پایین درآمدی جامعه، انتظار کسب بخش قابل توجهی از آرای مردمی در شهرها و روستاهای کشور را داشتند.
حتی در واپسین روز مانده به انتخابات، گزارش هایی مبنی بر ارسال پیامک های تبلیغاتی گسترده با وعده 3 برابر کردن یارانه نقدی و با امضای یکی از نامزدهای اصولگرا در استان کردستان منتشر شد که یک تخلف آشکار انتخاباتی محسوب می شود. جالب اینکه نتایج آرای حوزه های انتخابیه استان کردستان نشان می دهد رای حسن روحانی نامزد پیروز انتخابات در این حوزه ها به مراتب بیشتر از نامزد رقیب است.
در نقطه مقابل اصولگرایان، حسن روحانی و اسحاق جهانگیری دو نامزد مورد حمایت اردوگاه اصلاح طلبان و اعتدال گرایان با فریبنده خواندن شعارهای " پول پاشی " دو نامزد اصولگرا، در تبلیغات انتخاباتی خود هیچ وعده ای مبنی بر افزایش یارانه نقدی ندادند؛ اما تاکید کردند با برنامه ریزی صحیح اقتصادی، قدرت خرید و سطح رفاه اقشار کم درآمد جامعه را بهبود خواهند بخشید.
در جریان مناظره های انتخاباتی – به ویژه در مناظره سوم – سه نامزد اصلاح طلب – روحانی، جهانگیری و هاشمی طبا – به شدت به وعده افزایش یارانه نقدی مطرح شده از سوی ابراهیم رییسی و محمد باقر قالیباف تاختند و از رییسی مصرانه خواستند تا به صراحت منبع تامین این افزایش یارانه را اعلام کند.
نامزد اصولگرا اما به رغم اصرار سه نامزد اصلاح طلب، از بیان منبع تامین افزایش یارانه نقدی طفره رفت و در نهایت اکثریت مردم با انتخاب حسن روحانی نشان دادند ملتی نیستند که با شعار و وعده افزایش یارانه نقدی به سمت نامزد خاصی گرایش یابند و برای آنها برنامه منطقی نامزدها و آینده کشور مهم تر از وعده های آنی و تورم زاست.
نتایج آرای مردم روستاها و شهرستان ها و رای بالای روحانی در این حوزه های انتخاباتی نیز نشان داد مردم روستاهای کشور نیز به رغم برخی پیش بینی ها آگاه تر و هوشیار تر از آنی هستند که برخی گمان می کردند. این ناظران در جریان رقابت های انتخاباتی بر این باور بودند که رییسی با دادن وعده افزایش یارانه ، آرای این بخش از جامعه را در سبد خود دارد.
به واقع با نتیجه انتخابات دیروز، اکثریت مردم ایران نیز به وعده افزایش یارانه " نه " گفتند؛ و نشان دادند با وعده توزیع پول نمی توان اکثریت آرای آنها را به دست آورد.
اتفاقی که با استثنا کردن برخی ملاحظات و تفاوت ها، می توان با رفتار مردم سوییس که یک سال پیش در چنین روزهایی در همه پرسی توزیع یارانه نقدی 2500 دلاری در هر ماه "نه "گفتند.
در خرداد ماه سال گذشته 78 درصد از مردم سوییس به این طرح پیشنهادی در جریان همه پرسی " نه " گفتند و در 29 اردیبهشت امسال هم نزدیک به 60 درصد از مردم ایران نیز در انتخاباتی که به دلیل قطبی بودن همانند یک همه پرسی بزرگ بود، به نامزدی رای دادند که به طور اصولی مخالف ایده توزیع یارانه نقدی بوده و در جریان رقابت های انتخاباتی نیز با وعده افزایش رقم یارانه نقدی دهک های پایین به شدت مخالفت کرده بود؛ هر چند که همه دلایل و پیامدهای آرای انتخابات اخیر را صرفا نمی توان در افزایش یارانه خلاصه کرد؛ اما این موضوع یکی از محوری ترین مباحث و شعارهای تبلیغاتی در چریان انتخابات اخیر بود.