عصر ایران؛ حسن ظهوری – خوارزمی یکی از بزرگترین جشنواره علمی ایران است که بیش از دو دهه از فعالیت آن میگذرد. این جشنواره با ساختاری بینالمللی استعدادهای درخشان کشور را برای مسابقهای بزرگ گرد هم میآورد. اما حالا خبرهایی به گوش میرسد که این جشنواره از ثبت نام یک نوجوان با استعداد افغان جلوگیری کرده است.
رضا دانشآموزیست که با سختی زیاد، الکترونیک و ربوتیک آموخته و حالا قصد دارد خودش را در جشنواره خوارزمی محک بزند. اما به او گفتهاند چون افغان است، اجازه حضور در جشنواره را ندارد.
این گزارش را ببینید تا بیشتر درباره رضا بدانید.
ما از یک نژاد پرستی ساختاری رنج میبریم.
چند سال پیش در پکن به دانش آموزان افغانی که فرزندان دیپلماتهای افغان در چین بودند اجازه داده شد در مدرسه ایرانی داخل سفارت ثبت نام کنند. سال بعد از حضور آنها جلوگیری شد به این بهانه که لهجه آنها روی لهجه بچه ای ایرانی تاثیر منفی دارد. این را نطام آموزشی میگوید که در مقابل ورود کلمات بیگانه اعم از انگلیسی و عربی به زبان فارسی عملا تسلیم است اما از لهجه افغانی واهمه دارد. باید بپذیریم زبان فارسی در دنیا فقط ما نیستیم و گویشهای مختلفی از آن وجود دارد.
سالها پیش برای استخدام در یک دانشگاه انگلیسی مصاحبه شدم و پذیرفته . بعدا از آنها در مورد دلیل عدم تاثیر لهجه من در پذیرش پرسیدم بمن گفته شد مگر چه تعداد از مردم دنیا به لهجه انگلیسی یا امریکایی صحبت میکنند؟ افراد باید یاد بگیرند تا انگلیسیهای با لهجه های مختلف در دنیا را بفهمند. این نظام آموزشی چند دانشگاه برتر در دنیا دارد و نظام آموزشی ما چند دانشگاه برتر.
رضا جان ما شرمنده برخوردهای دور از شان انسانی؛ دور از فرهنگ ایرانی و مهمتر از همه دور از فرهنگ اسلامی در کشورمان با رضاها هستم
مرگ بر هر انسان کوردلی که غیر از خود تحمل دیدن دیگران را ندارد.
زنده باد کسانی که انسانیت و موفقیت را با ترازوی زبان، مذهب، دین و نژاد نمی سنجند.
بفرمایید همونجا خودشان را محک بزنند !!!!
تیترتان درست نیست؛ نژادپرستی در صورتی مصداق دارد که مسأله تابعیت در قانون یکسان باشد؛ یعنی مثلا یکی از شرکت کنندگان ایرانی یا فلان کشور را به دلیل نژاد یا رنگ پوست و ... نپذیریم و دیگری را بپذیریم.
اینجا تابعیت مطرح است نه نژاد.
درباره این شهروند افغانستانی مشکل نژادپرستی دست اندرکاران نیست؛ بلکه مشکل شیوه قانونی شرکت در جشنواره است که برای افغانستانی های مقیم ایران راهکارهای مناسبی در شیوه نامه برگزاری آن پیش بینی نشده است.
به هر حال، نظر خودم به عنوان یک شهروند درباره «هم فرهنگان و هم تباران» افغانستانی مان این است که قوانین را باید اصلاح و کشورهای وارث تمدن ایرانی را از موضوع تابعیت بیگانه خارج کرد و تابعیت ایران فرهنگی را در نظر گرفت.
عصر ایران چی داری تو مغز مردم میکنی؟؟؟
حسینی مدرس زبان افغانستان