عصر ایران - اگر کسی به مدت بیش از سی سال، در سمت های عالی مدیریت کشوری باشد و به واسطه دکترایش کرسی استادی در دانشگاه هم دارد ولی امروز بعد از دهها سال استانداری و شهرداری و نمایندگی مجلس و وزارت و سفارت و معاونت و ریاست و استادی و ... نتوانسته باشد یک زندگی مرفه برای خانواده 5 - 4 نفری خودش که قاعدتاً عزیزترین افراد زندگی اش هستند، تأمین کند، چگونه می تواند برای یک ملت 80 میلیونی ظرف 4 سال رفاه بیاورد؟!
چنین کسی یا از ایجاد رفاه ناتوان است یا اساساً الگوهای ذهنی اش مخالف رفاه است.