این برج با ارتفاع ۱۶۸ متری که به صورت یکپارچه و بدون هیچ پنجره یا منفذی ساخته شده، در خیابان ۳۳ توماس در سیویک سنتر در همسایگی نیویورک سیتی قرار دارد. ساختمان به طور کامل از بتن و گرانیت ساخته شده است.
در شهری همانند نیویورک که همه ساختمان ها بلند هستند، باز هم هر کسی که برای اولین بار از کنار این بنا عبور می کند، به آن خیره شده و از اینکه هیچ پنجره ای به بیرون ندارد، تعجب می کند.
داستان ساخت این آسمان خراش به سال ۱۹۷۴ میلادی باز می گردد. در آن تاریخ، کمپانی مخابراتی AT&T از معماری موسوم به «جان کارل وارنکه» درخواست کرد تا برای آن ها ساختمانی طراحی کند که در برابر حملات احتمالی هسته ای مقاومت کافی داشته باشد و ساکنین ساختمان را به مدت دو هفته پس از حمله هسته ای، در برابر تشعشعات رادیواکتیو محافظت نماید.
چنین نگرانی های در آن تاریخ چندان عجیب نبود و AT&T می خواست تا مطمئن شود که تجهیزاتشان سالم می ماند.
البته با اینکه این ساختمان برای اپراتور یاد شده ساخته شده بود، اما آن ها چند سال بعد از آن ساختمان نقل مکان کردند و در حال حاضر یک شرکت مخابراتی محلی در آن جا مشغول به فعالیت است.
جالب است اشاره کنیم با اینکه این برج در ظاهر به اندازه ۴۰ طبقه بلندی دارد، اما ۲۹ طبقه ای است زیرا سقف داخلی طبقه ها بلندتر از حد معمول در نظر گرفته شده اند.