عصرایران ؛ مهدی شادمانی - « ما هم پرسپولیسی داریم ، استقلالی داریم ، تیم ملی را دوست داریم به خدا ما ایرانی هستیم» این جملات را یک جوان حدودا سی ساله می گوید . دوربین برنامه نود به یکی ازروستاهای سیستان و بلوچستان رفته و گزارشی ازیک مدرسه فوتبال در یک زمین خاکی را پخش می کند.
این گزارش هرچند فوتبالی است اما خواهی و نخواهی فقر بچه های این مدرسه و فقر مردم سیستان وبلوچستان را یادآوری می کند ؛ بدون کفش و توپ بودن بچه ها لباس های نه چندان مناسب شان و البته علاقه ی عجیب و غریب شان به فوتبال و البته مهمتر از همه روی آنتن تلویزیون جوان سیستانی فرصت می کند که از مشکلات روستای خود و اطرافش بگوید.
او فرصت کرده در مورد علاقه بچه ها به فوتبال بگوید واین که چطور فوتبال ازخیلی چیزها نجاتشان داده و می دهد و تهدید می کند که اگر همین زمین خاکی نباشد معلوم نیست که کار بچه های مردم به کجا کشیده می شود .
این گزارش چند هفته بعد از سیل سیستان وبلوچستان روی آنتن می رود. سیلی که اخبارش زیرحجم خبری آتش سوزی پلاسکو گم شد و تازه اگر خبرش گم نمی شد هم لابد نفرات زیادی از مردم ایران نمی دانستند که در روزهایی که سیل جنوب سیستان را برده ، شمال این استان هم درگیر خشکسالی است.
در ساعات ابتدایی روز سه شنبه دهم اسفند اما یک برنامه فوتبالی سراغ همان سیستانی ها رفته و جوان عشق فوتبال اش از مشکلات می گوید. او در مورد سیل و خشکسالی نمی گوید از بیکاری و مشکلات معیشتی حرف نمی زند و حتی در مورد گرد و غباری که می آید از اهواز تا سیستان و بلوچستان را می گیرد گلایه ندارد . اما هرچه که ورزشی هست را می گوید .مشکلاتی که هرچند ورزشی هستند اما نشان از عمق مشکلات اجتماعی در استان جنوب شرقی ایران دارد.
نود برای میلیون ها بیننده اش تصاویری از سیستان را نشان می دهد که هم به مخاطبانش می فهماند ،در سیستان چه خبر است و هم به سیستانی ها،بلوچستانی ها فرصت می دهد که خودشان و نماینده شان را در تلویزیون ببینند و بدانند که حرف هایش که فقط قسمتی از مشکلاتشان است شنیده می شود.
این همان قسمتی است از نود که توسط منتقدان زیادی مورد هجمه قرار می گیرد و این سوال را می پرسند که« به «نود» چه ربطی دارد که سراغ مسائل غیرفوتبالی برود؟» مساله البته فقط زمین خاکی سیستان نیست که فردوسی پور برنامه اش را با یک مساله غیرفوتبالی دیگر شروع کرده. او در همان ابتدا و بعد از سلام کردن به مردم سراغ جایزه سینمایی اسکار رفته با صورتی بشاش و البته جملاتی حساب شده به ایران و فرهادی تبریک گفته.
یک شروع پر هیجان و پر شوق و ذوق به افتخار کارگردان ایرانی که دومین اسکار را به دست آورده و سبب افتخار همه ایرانی ها شده. فردوسی پور در همان جملات چند ثانیه ای ، هم گرفتن دومین اسکار را تبریک می گوید و هم از نرفتن فرهادی به آمریکا برای احترام به مردم ایران تقدیرمی کند.
او هرچند مشغول اجرای برنامه نود در شبکه سوم است اما درتلویزیونی اسکار فرهادی را تحویل می گیرد ، که از ساعات ابتدایی صبح که خبر اسکار دوم اعلام شده اینقدر به ماجرا نپرداخته. برخوردی که شاید سلیقه ای بوده و مدیران تصمیم نگرفته اند اینقدر که فردوسی پور در یک برنامه فوتبالی برای فرهادی وقت و انرژی می گذارد در کل برنامه ها برایش وقت بگذارند.
شاید اگر این اختلاف سلیقه نبود همزمان با اسکار، اصغرفرهادی در یک برنامه تلویزیونی حاضر می شد و به صورت زنده اسکار را پوشش می دادند. یا شاید اگر همان موقع هم نمی شد مراسم اسکار را زنده پخش کرد ، بعد از گرفتن اسکار دوم اصغرفرهادی میهمان حضوری و یا حتی اسکایپی یک ویژه برنامه بود برای اینکه ارزش کارش بیشتر فهمیده شود. اما از صبح دوشنبه تا شب وبرنامه نود خبری از تبریکات و تهنیت ها نبوده که نبوده.
با این همه شروع برنامه نود دوباره طوری است که منتقدها دندان تیز کنند که «اسکار» چه ربطی به فردوسی پوردارد؟ شاید منتقدان درست بگویند که اسکار اصغرفرهادی و مشکلات مردم سیستان به فردوسی پور ربطی ندارد اما نمی شود ارزش گذاری مجری برنامه نود برای مخاطبانش را فراموش کرد.
در برنامه نود هم برای زمین خاکی و پاهای لخت و پینه بسته فوتبالیست های سیستانی وبلوچستانی جا هست هم برای کسانی که برنامه اسکار را به صورت زنده دنبال و اخبارش را توییت کرده اند. فردوسی پور هر هفته مسیری را می رود که به سلیقه مخاطبان میلیونی اش احترام بیشتری بگذارد .
احترام به سلیقه ها همان رمزی است که گستره مخطابان برنامه نود را به همه سن و سلیقه ای کشانده و آمار پیامکی برنامه اش را در روزهای پایان عمر پیامک به 2 میلیون می رساند.
نود به مردم احترام هدیه می کند و در روزگاری که برای همه سلیقه ها احترام زیادی وجود ندارد، محبوبیت تحویل می گیرد. شاید کارکرد برنامه نود ،سیاسی ، اجتماعی فرهنگی و ... نباشد اما تازمانی که سلیقه ها جایشان را در تلویزیون پیدا نکنند برنامه نود فوتبالی محبوب ترین برنامه باقی می ماند.
ملت همه به ضرب وزور مسابقه که شاید یک میلیون برنده شیم می نشینند پاش
من که خودم هرهفته الکی اس ام اس می دهم شاید برنده شوم
ولی آخه آدمی که 6صبح بباید بره سرکار چطوری تا2بشینه درباه گولی بازی چند بازیکن فوتبال حرف بشنوه
می دانم اگر اب بخوری باید با هماهنگی مدیران باشد.
عمرا فردوسی پور خود مختار عمل کند اگر اینکار را انجام دهد باید جریمه یا توبیخ شود اگر رسمی دائم باشد اخراج نمی شود.
چون مسابقه پیامکی برنامه 90 بر خلاف سایر برنامه ها و مسابقات تلوزیونی برای فرستنده پیام هزینه ای ندارد تقریبا همه بینندگان برا ی امتحان کردن شانسشان حتما پیامک را می فرستند و برخی با چند خط خود حتی با خط اعضای خانواده که برنامه را تماشا نمی کنند هم پیامک را ارسال میکنند حتی خود بنده و خیلی های دیگر با اینکه اکثرا فرصت نمی کنیم برنامه را ببینم دوشنبه شب ها آخر شب حتما پیامک را به برنامه 90 می فرستیم که می شود برآورد کرد حدود یک میلیون نفر این برنامه را تماشا می کنند و با احتساب جمعیت 80 میلیونی ایران می توان نتیجه گرفت بین 1تا 2% مردم این برنامه را تماشا می کنند و اغلب هم از قشر جوان هستند و اگر سریال های تلوزیونی که بینندگان به مراتب بیشتری از برنامه 90 دارند و ترکیب بینندگان این سریال ها از برنامه 90 متنوع تر است اگر مسابقات خود را بدون هزینه برگزار کنند تعداد شرکت کنندگان این برنامه ها به مراتب بیشتر از 90 خواهد بود و یا اینکه خود برنامه 90 یکی از مسابقات خود را با هزینه 200 تومانی برگزار کند تا عیار کامل برنامه اش به دست آید
موفق باشید
خلاصه تنها برنامه راستی که اصلا دروغ توش نیست . نتیجه مسابقات ورزشیه
جوان سیستانی تهدید نکرد بلکه هشدار داد . لطفا در بکاربردن واژه ها دقت کنید