عصر ایران؛ احسان محمدی- وقتی بلیت بازیکنان چهار نماینده ایران در آسیا پیش از پرواز مُهر می خورد کسی گمان نمی کرد تنها استقلال خوزستان باشد که با سه امتیاز به ایران برگردد. آنها به همراه پرسپولیس در حالی به مصاف حریفان عربستانی رفتند که در واقع تاوان رفتار عده ای در حمله به سفارت عربستان در تهران را می پرداختند چون ناگزیر از سفر به جای میزبانی در خانه شدند.

تلویزیون علاقه ای نداشت به این موضوع ورود کند اما هواداران استقلال خوزستان و پرسپولیس که از امکان و امتیاز میزبانی و حمایت تماشاگر محروم شدند حق دارند از فاتحان سفارت عربستان بپرسند آن حرکت پرهزینه چه دستاوردی برای ملت داشت؟ حکومت آل سعود سقوط کرد؟ شیوخ شان از ایران عذرخواهی کردند؟ در مواضع عمدتاً تندشان خللی ایجاد شد؟ آیا می دانند مسافرت و اسکان بازیکنان تیم های ایرانی برای میزبانی اجباری در یک کشور عربی به جای شهر و دیار خود چه هزینه ای دارد و باید از بیت المال پرداخت شود؟

ممکن است آنها که به سفارت عربستان حمله کردند و گوشی تلفن به غنیمت بردند و مقابل دوربین ها سلفی گرفتند عاشق فوتبال باشند اما مرتکب رفتاری شدند که فوتبال ایران ممکن است به بدترین شکل ممکن تاوان آن را بپردازد.

چند سال پیش وقتی روند تساوی های پی در پی پرسپولیس و استقلال آزاردهنده شد، برخی از تماشاگران آن را طبیعی نمی دانستند و شعار می دادند «فوتبال با سیاست نمی خوایم، نمی خوایم»! اما رفتار عده ای نشان داد حتی اگر فوتبال با سیاست کاری نداشته باشد، این سیاست است که فوتبال کار دارد!

استقلال خوزستان 1-0 الفتح عربستان

در روزهایی که خرماها و ماهی ها در خوزستان هم طعم خاک و گِل می دادند پیروزی یک گله آنها برابر الفتح عربستانی یک شیرینی تمام عیار بود. توییتر رسمی ای اف سی پس از پایان بازی و برد استقلال خوزستان برابر الفتح عربستان اینگونه نوشت: یک برد تاریخی در مسابقات لیگ قهرمانان آسیا در اولین حضور با گل ابوالفضل علایی.

فوتبال با سیاست همینه، همینه!

شاگردان سید سیروس پورموسوی در حالی که گفته می شد گرفتار ابتدایی ترین هزینه های تیم داری و اعزام به مسابقاتی در این ابعاد بودند توانستند با یک نمایش خوب حریف شان را از پیش رو بردارند. آنها درست به همان سبکی به الفتح گل زدند که سه نماینده ایران قربانی اش شدند. کرنر پیمان شیرزادی از سمت راست به تیر دوم را ابوالفضل علایی با یک پرواز خوب و ضربه ای خشک و دقیق به زیبایی تبدیل به تنها گل این مسابقه کرد.

استقلال خوزستان راهی را می رود که لسترسیتی در انگلستان و لیگ قهرمانان اروپا طی کرد. قهرمانی غافلگیرکننده در لیگ برتر، نزول در فصل بعد و درخشش در لیگ قهرمانان!

الاهلی 2-1 استقلال تهران

الاهلی امارات درست در زمانی نوار پیروزی های استقلال را قطع کرد که آنها امیدوار بودند با یک امتیاز ورزشگاه شیخ راشد را ترک کنند. نمایش استقلال در نیمه اول تحت تاثیر فشار میزبان قرار گرفت که امکان بازی سازی را از آنها می گرفت.

یک گل دلسردکننده در آخرین دقیقه نیمه اول توسط ماخیته دیوپ مهاجم سنگالی الاهلی نقشه های منصوریان را نقش بر آب کرد. او توپ سرگردان ارسال شده از سمت راست را در میان تعارف بیهوده زکی پور و غیبت مهدی رحمتی به سادگی به تور رساند.

فوتبال با سیاست همینه، همینه!

نیمه دوم با برتری استقلال شروع شد و امید ابراهیمی یکبار دیگر نشان داد که شاه مهره آبی ها در خط میانی است. ضربه روی پای او را فقط تور دروازه مهار کرد. درخشش مهدی رحمتی که در بهترین و بدترین روزهای استقلال دستکم چند سیو فوق العاده دارد باعث شد همه به تک امتیاز بازی امیدوار شوند اما بار دیگر مهاجم سنگاهی الاهلی که استیل دویدنش به دیدیه دروگبا شبیه بود با یک ضربه سر دروازه استقلال را گشود تا شب تلخ آبی ها در لیک قهرمانان آسیا رقم بخورد. با این حال استقلالی ها به دیدار برگشت سخت امیدوارند.

پرسپولیس 1-1 الهلال عربستان

به این دیدار نبرد غول ها لقب داده بودند اما زورآزمایی دو حریف بیشتر شبیه کُشتی سوموی ژاپنی بود! جایی که دو کُشتی گیر سنگین وزن با عضلاتی فربه روبروی هم قرار می گیرند و با کمترین افت و خیز با همدیگر نبرد می کنند. بازی کُند، بی رمق و کسل کننده پیش می رفت. هواداران پرسپولیس ناخن هایشان را می جویدند و افسوس می خوردند که چرا این دیدار در ورزشگاه آزادی برگزار نمی شود تا آنها تیم شان را وادار به گلزنی کنند.

فوتبال با سیاست همینه، همینه!

یک ضربه روی پا از محسن مسلمان گل پیروزی بخش را برای قرمزها به ارمغان آورد اما عقب نشینی شان باعث شد کسی تردید نکند که گل تساوی را دریافت می کنند. باز هم کلیشه ها باقی ماند. گلزنی تیم های عربی از روی ضربه های ایستگاهی. ارسال کرنر روی تیر یک و ضربه سر کارلوس ادواردو تور پرسپولیس را لرزاند تا بیرانوند با ضربه های محکم زمین ورزشگاه سلطان قابوس مسقط را تنبیه کند!

پرسپولیس در این دیدار شاید اگر اندکی جسورتر و باهوش تر بود می توانست حریف سنتی اش را شکست بدهد اما به تساوی دست یافت . آیا باید به خاطر این اتفاق به کسانی که امکان میزبانی و حمایت تماشاگران را از پرسپولیس گرفتند تبریک گفت؟!

العین امارات 1-1 ذوب آهن اصفهان

در تیر ماه ۱۳۹۰ روزنامه ایران گزارش کرد که سید مهدی رحمتی دروازه‌بان تیم ملی برای پیوستن به پرسپولیس شروط عجیبی گذاشته است. از جمله آن این بود که علیرضا حقیقی از تیم کنار گذاشته شود و دروازه‌بان استقلال اهواز جایگزین آن شود. برخی گفتند منظور او رشید مظاهری بوده، چرا که این دو در فجر سپاسی هم تیمی هم بازی بودند.

بازیکنان ذوب آهن حق دارند در رختکن محمد رشید مظاهری را در آغوش بگیرند و بوسه باران کنند. آنها کسب یک امتیاز از دیداری سخت را مدیون این دروازه بان گچسارانی هستند که سال 1390 کمتر کسی به توانایی های او ایمان داشت.

فوتبال با سیاست همینه، همینه!

ذوب آهن با گل بنگستون پیش افتاد. احسان پهلوان هافبک خوش تکنیک و جسور ذوبی ها در چند صحنه متوالی تمام تلاشش را کرد که به جای پاس دادن به بنگستون خودش گلزنی کند اما توپ در دهانه دروازه به مهاجم سابق پرسپولیس رسید تا او گل ذوبی ها را به ثمر برساند اما فشار العین با خط هافبک خلاق شان به رهبری عموری ذوب آهن را به عقب راند.

باز هم یک ارسال از جناح راست و ضربه سر اسماعیل احمد باعث شد برای چهارمین مرتبه طی دو روز اخیر دروازه نماینده های ایران از روی ارسال ها باز شود. در ادامه این دیدار که یکسویه دنبال شد درخشش مدافعان تیم اصفهانی و البته رشید مظاهری مانع از ثبت دومین شکست برای نمایندگان ایران شد.

یک پیروزی، دو تساوی و یک شکست به نظر روی کاغذ نتیجه مساعدی برای نمایندگان ایران می آید اما قصه عدم بهره گیری ما از امتیاز میزبانی مقابل حریفان عربستانی شاید در دیدارهای آتی کارمان را دشوار کند. آنقدر که دوباره «فوتبال با سیاست نمی خوایم، نمی خوایم» شعار روی سکوها شود.