هر جوانی تلاش می کند تا کاری پیدا کند تا از رهگذر آن هم گذاران معاش کرده باشد و هم برای اطرافیان و جامعه اش سودبخش به نظر برسد. از سوی دیگر، روش معیشت و نوع شغل شهروندان در سیمای شهر تاثیر بسزایی می گذارد. تعمیق روزانه رکود عده بسیاری را به کارهایی کاذب واداشته است و دستفروشی از جمله این کارهاست. دستفروش از هر محلی برای فروش محصولش استفاده می کند، مترو و چهارراه و ایستگاه اتوبوس و کنار پیاده روها برای او فرقی ندارد و به همه به چشم محل کسب نگاه میکند.
این شهروندان، مطالبه حقوق شهروندیشان چندان پیچیده نیست و نیازی هم به رونمایی از منشور ندارند. آنها برای مفید بودن تلاش میکنند، برای خیر رساندن به خود و خانواده و جامعه شان می دوند و دغدغه روزی حلال دارند. اگر زمینه استفاده از استعدادهای این جوانان فراهم شود و بازار کسب و کار رونق پیدا کند، هیچ کدام از این افراد روز خود را بر سر چهارراه ها به شب نمی رسانند.