بیماری شیزوفرنی و باورهای غلطی که درباره آن وجود دارد

بیماری شیزوفرنی یا همان روان گسیختگی یا اسکیزوفرنی یکی از اختلالات مربوط به سلامتی است که کمترین شناخت و اطلاعات در خصوص آن در دست است.

مانند هر اختلال دیگری، بیماری شیزوفرنی نیز در افرادی مختلف متفاوت است، به همین دلیل روی دو فرد یکجور تاثیر نمی گذارد. در این مطلب قصد داریم در خصوص باورهای نادرستی که در خصوص این بیماری شکل گرفته است بیشتر صحبت کنیم.

افراد مبتلا به شیزوفرنی افرادی تنبل و تن پرور هستند

افرادی که به اختلالات روانی جدی مانند شیزوفرنی مبتلا هستند ، در انجام برخی کارها و وظایفی که برای زندگی مستقل لازم است دچار مشکل هستند. به هر حال این نظر اشتباه در خصوص هر فردی که از یک بیماری جدی جسمی یا روانی رنج می برد به کار می رود. اما واقعیت این است که بیماری شیزوفرنی تاثیر کمی در میل و رغبت یک فرد به داشتن زندگی شخصی یا حرفه ای موفق دارد.

نمی توان کتمان کرد که ژنتیک نقش موثری در ابتلا و پیشرفت این بیماری دارد، اما این بدین معنی نیست که فرزند یک فرد مبتلا به شیزوفرنی الزاما به این بیماری دچار می شود. نتایج پژوهشی که در  « The Atlantic, the right treatment »به چاپ رسیده است نشان می دهد به سختی می توان تفاوت بین یک فرد عادی و یک فرد مبتلا به شیزوفرنی را تشخیص داد. بنابراین هر فرد مبتلا به شیزوفرنی الزاما فرد تنبلی نیست.

مبتلایان به شیزوفرنی به تیمارستان تعلق دارند

در قدیم، اکثر افرادی که از اختلالات روانی جدی مانند شیزوفرنی رنج می بردند را روانه تیمارستان یا بیمارستان های روانی می کردند، جایی که اغلب تحت درمان های دردناک و غیرانسانی قرار می گرفتند. هم اکنون از هر پزشکی که سوال کنید، از آن زمان به عنوان دوره تاریک سلامت و پزشکی یاد می کند.

با این حال این اتفاق متعلق به دوره قبل از پیشرفت علم پزشکی بود. هم اکنون داروهایی وجود دارند که به بیمار شیزوفرنی کمک می کند تا بیماری شان را کنترل کنند و به زندگی عادی برگردند. خلاصه اینکه نیازی نیست تمام بیماران مبتلا به شیزوفرنی را به اجبار به بیمارستان های روانی یا تیمارستان فرستاد.

ابتلا به شیزوفرنی امکان داشتن شغل و حرفه را از بین می برد

احتمالا تصور می کنید که داشتن یک اختلال روانی جدی مانند شیزوفرنی زندگی عادی را تعطیل می کند و فرد مبتلا به هیچ موفقیت و پیشرفتی در شغل و حرفه خود نمی رسد، اما باید بدانید افرادی که تحت درمان مناسب قرار می گیرند، مشکل چندانی در پیدا کردن کار و حفظ و ادامه آن ندارند. بنابراین هیچ دلیلی وجود ندارد که یک بیمار شیزوفرنی با دریافت داروهای مناسب نتواند از عهده کارهای خود بربیاید و کارنامه کاری موفقی داشته باشد.

فرزندان افراد مبتلا به شیزوفرنی الزاما به این بیماری مبتلا می شوند

نمی توان کتمان کرد که ژنتیک نقش موثری در ابتلا و پیشرفت این بیماری دارد، اما این بدین معنی نیست که فرزند یک فرد مبتلا به شیزوفرنی الزاما به این بیماری دچار می شود. در واقع متخصصان بر این عقیده هستند که از هر ۱۰ کودک ممکن است که حدود یک کودک دچار شیزوفرنی شود. بدون شک اگر هر دو والدین دچار شیزوفرنی باشند، احتمال ابتلا به این اختلال در فرزندان بیشتر می شود.

والدین خوب صاحب فرزندان مبتلا به شیزوفرنی نمی شوند

در خصوص این بیماری یک سوال اساسی وجود دارد. اینکه ذاتی است یا اکتسابی؟ در خصوص ابتلای کودکان به این بیماری همیشه این جدال دائمی وجود داشته است. به همین دلیل نیز والدین بویژه مادرها، زمانی که در کودکی تشخیص شیزوفرنی داده می شود، اغلب به سرزنش خود می پردازد. با این حال به صورت خیلی نادری ممکن است رابطه نامناسب والدین منجر به ابتلای کودک به شیزوفرنی شود.

مبتلایان به شیزوفرنی ممکن است غیرقابل پیش بینی باشند، اما با این حال آنها بخصوص زمانی که داروهای مناسبی دریافت می کنند، معمولا افرادی آرام و با خلق و خویی ثابت هستند.

ممکن است مجموعه تحولاتی که به واسطه ضربات روحی حادث می شود، یا اعتیاد و ژنتیک در ابتلا به شیزوفرنی نقش داشته باشند، اما به نظر نمی رسد اختلاف والدین و عملکرد آنها تاثیر چندانی در ابتلا به این بیماری بگذارد.

افراد مبتلا به شیزوفرنی در یادگیری مشکلات زیادی دارند

این یک واقعیت است که افراد مبتلا به اختلالات روحی در یادگیری مشکلات بیشتری دارند. افراد مبتلا به شیزوفرنی نیز در امتحاناتی که تمرکز، حافظه قوی و قدرت یادگیری افراد را می سنجند به مشکل برمی خورند و به خوبی از عهده آنها بر نمی آیند. اما نمی توان گفت افراد مبتلا به شیزوفرنی از هوش کافی برخوردار نیستند.

باید بدانید برخی از افراد برجسته تاریخ (مانند ریاضیدان بزرگ جان فوربز نش) به شیزوفرنی مبتلا بوده اند. در واقع با برخورداری از درمان مناسب، افراد مبتلا به شیزوفرنی نیز می توانند از نظر هوشی بدرخشند و به درجات علمی بالایی برسند.

افراد شیزوفرنی خطرناک هستند

افراد زیادی هستند که معتقدند باید از مبتلایان به شیزوفرنی دوری کرد، چون آنها را افرادی غیرقابل پیش بینی و اساسا خطرناک تلقی می کنند. در اغلب موارد، تلویزیون به دلیل فیلم هایی که در زمینه بیماران روانی پخش می کند باعث ایجاد چنین تفکری در خصوص مبتلایان به شیزوفرنی می شود.

با این حال نتایج مطالعاتی که به چاپ رسیده است نشان می دهد واقعیت امر کاملا برعکس این باور رایج است. با وجود اینکه مبتلایان به شیزوفرنی ممکن است غیرقابل پیش بینی باشند، اما با این حال آنها بخصوص زمانی که داروهای مناسبی دریافت می کنند، معمولا افرادی آرام و با خلق و خویی ثابت هستند. به بیان دیگر هیچ دلیلی برای ترس از یک فرد مبتلا به شیزوفرنی وجود ندارد.

شیزوفرنی باعث بروز اختلال چندشخصیتی می شود

یک باور رایج  وجود دارد، مبنی بر اینکه بیماری شیزوفرنی باعث ایجاد اختلال چندشخصیتی می شود، بنابراین افراد مبتلا به این اختلال، خطرناک و آسیب رسان هستند. اما واقعیت ماجرا چیز دیگری است.

تمام افراد مبتلا به بیماری شیزوفرنی از اختلال چندشخصیتی یا اختلال تجزیه هویت رنج نمی برند. شیزوفرنی نیز مانند هر نوع بیماری جسمی و روانی دیگر می تواند باعث بروز برخی از مشکلات دیگر شود، اما الزاما باعث بروز اختلال چند شخصیتی نمی شود.

منبع: بامداد