ویدوآل- برای قرنها انسانها از مواد مختلفی برای
تغییر حس و حالشان استفاده کردهاند. از کافئین گرفته؛ سیگار یا الکل تا
مواد مخدر قوی. اما ماریجوآنا به عنوان رایجترین مادهی مخدر غیر قانونی
مصرفی در آمریکای شمالی؛ چه جایگاهی دارد؟ و دقیقاً چگونه مغز شما را تحت
تاثیر قرار میدهد؟
اول
ما باید با نحوهی عملکرد مغز آشنا بشیم. نورونهای شما سلولهایی هستند
که اطلاعات را در مغز شما پردازش میکنند. این کار با آزاد کردن مواد
شیمیایی بنام انتقال دهندههای عصبی از آکسونِ یک سلول عصبی به دَندریت
سلول عصبی مجاور امکان پذیر میشود.
انتقالدهندههای عصبی بار الکتریکی را در سلول عصبی نورون مقصد تغییر میدهند؛ در نتیجه آنرا تحریک میکند و یا از عمل بازمیدارد.
اگر
سلول عصبی تحریک شود پیام عصبی از آن عبور میکند. اگر چه ساده به نظر
میرسد؛ اما نتیجهی کارِ این پیامهای عصبی با هم، در یک هزارم ثانیه
پیکرهبندی پیچیدهای را تشکیل میدهند که به سرعت در سرتاسر مغز جریان پیدا
میکنند.
این
فرآیند هر زمان که شما فکر میکنید یا نفس میکشید یا حرکت میکنید؛ اتفاق
میافتد. بنابراین هنگامی که ماریجوآنا استفاده کنید؛ چه اتفاقی برای
مغزتان میافتد؟ خُب؛ برخلاف الکل که هیچ کدام از اتمهایش شبیه اتمهای بدن
شما نیستند؛ شاهدانه ماریجوآنا حاوی مولکولهاییست که بسیار شبیه
مولکولهاییست که در مغز ما وجود دارند: کانابینوئیدها (Cannabinoids).
اما
مقدار طبیعی کانابینوئیدها در مغز ما بسیار کمتر از مقداری است که از طریق
مصرف مواد مخدر به ما میرسد. خصوصاً مادهای بنام "تتراهیدروکانابینول" یا
تیاچسی (THC) که شباهت زیادی به یک انتقال دهنده طبیعی بنام "
آناندامید" (Anandamide) دارد.
این
کانابینوئیدها انتقال دهندههای خاصی هستند که هنگام خستگی و توقف سلولهای
عصبی؛ آزاد میشوند. سلولهای عصبی برای جلوگیری از یکسره شدن صدمات احتمالی
بطور موقت غیر فعال میشوند.
این
کار مغز شما قادر میسازد تا عملکردی کنترل شده و آرام داشته باشد. اما
کانابینوئیدها در قسمتهایی از مغز، این عملکردها را مختل میکنند. آنها
زمان استراحت سلولهای عصبی که هنوز فعال هستند را بهم زده و باعث میشوند
افکار، تصورات و قدرت ادراک شما بالا برود!
به
این معنی که هنگامیکه شروع به فکر کردن کردید؛ واضحترین و عمیقترین
افکار را تجربه خواهید کرد. شما نمیتوانید روی چیزهای دیگه تمرکز کنید یا
آخرین افزایش ناگهانی سطح هوشیاریتان رو به خاطر بیارید. برای اینکه در
وسط یک فکر دیگر حبس شدهاید! و سلولهای عصبی شما موقتاً کار نمیکنند تا
اینکه فکر جدیدی به ذهنتان بیاد.
این
کانابینوئیدها همچنین سطح دوپامین و نوراپینفرین را در مغز تحت تاثیر
قرار میدهند. که اغلب باعث نشئگی، سستی، نوسان درد و افزایش کلی یک احساس
تجربه میشوند. اما گاهی نیز باعث اضطراب و نگرانی میشوند.
علاوه
بر این مناطق پذیرای گیرندهی کانابینوئیدها مسئول کنترل حافظهی کوتاه
مدت، یادگیری، هماهنگی، کنترل حرکت و عملکردهای شناختی هستند.