در بسیاری از هواپیماها فشار هوای داخل کابین برای ارتفاع 8 هزار فوت طراحی شده اما بوئینگ برای «دریم لاینر» خود این فشار را به سطح فشار هوای 6 هزار فوتی کاهش داده است.

بوئینگ، در طول توسعه هواپیمای مدل «787» خود، با موانع مهندسی بی‌شماری مواجه شد. یکی از این موانع، تصمیم این شرکت در استفاده از فیبر‌کربن به جای آلومینیوم‌هایی بود که دیگر شرکت‌ها در تولیدات تجاری خود به کار می برند.

به گزارش روزنامه دنیای خودرو، در حالی‌که مهندسی بدنه کامپوزیت یک چالش بسیار بزرگ محسوب می‌شود، اما بوئینگ با استقبال از آن، تغییرات بزرگی در هواپیماهای خود ایجاد کرده است تا مسافران کمترین آسیب‌ها را از عارضه‌ای به نام «پرواززدگی» ببینند.

بلیک ناخن فایل، مدیر استراتژی هواپیماهای تجاری بوئینگ می‌گوید: «دریم لاینر» جدید دارای بدنه ای کامپوزیتی است که این ویژگی موجب می‌شود توانایی هواپیما برای تحمل فشار بالای هوا افزایش پیدا کند. در حال حاضر، در بسیاری از هواپیماها فشار هوای داخل کابین برای ارتفاع 8 هزار فوت طراحی شده است، اما بوئینگ برای «دریم لاینر» خود این فشار را به سطح فشار هوای 6 هزار فوتی کاهش داده است. وی ادامه می‌دهد: برای این کاهش ارتفاع، در واقع فشار بیرونی هوا را افزایش دادیم.

چرا فشار هوا برای مسافران مهم است؟

برای بسیاری از ما، یک پرواز طولانی معمولا همراه با علائم و عوارضی از جمله سردرد، بی‌اشتهایی، فقدان انرژی، تهوع و بی‌خوابی است. همه این علائم دست به دست هم می‌دهند تا با عارضه‌ای به نام «پرواز‌زدگی» مواجه شویم.

در واقع، تعریف پرواززدگی به همین سادگی‌ها هم نیست! علائمی که به پرواززدگی نسبت داده می‌شوند، بسیار شبیه عوارضی است که در کوه‌پیمایان (بالای 6 هزار و 500 فوت) پدیدار می‌شود. در مطالعه انجام‌شده توسط دانشگاه ایالتی اوکلاهما که با کمک شرکت بوئینگ انجام شده است، آمده است: برخی از مسافران، در پروازهای طولانی تجاری علائمی را تجربه می‌کنند که بسیار شبیه «کوهستان‌زدگی» است. این علائم به تکان‌های هواپیما، نشستن طولانی‌مدت، کم‌آبی بدن یا آلودگی هوای داخل کابین نسبت داده می‌شود. با این حال، به دلیل فشار هوا در کابین هواپیما که کاملا شبیه ارتفاعات زمینی است، ممکن است برخی از این علائم بر اثر «ارتفاع زدگی» باشد.

این مطالعه نشان داد مسافرانی که 8 هزار فوت از سطح دریا فاصله می‌گیرند، با سقوط 4 درصدی اکسیژن در خون مواجه می‌شوند. اگرچه این عارضه به حادی ارتفاع‌زدگی نیست، اما در این مطالعه از آن با نام «افزایش شیوع ناراحتی پس از سه تا 9 ساعت» یاد شده است.

ناخن فایل ادامه می‌دهد: این مطالعات همچنین نشان داد مسافرانی که در ارتفاع 6 هزار فوت قرار دارند، عملکرد بدنشان همانند سطح دریاست. بنابراین ما تصمیم به کاهش فشار «دریم لاینر» به 6 هزار فوت گرفتیم.

در ارتفاع 6 هزار پا، هوای داخل کابین متراکم‌تر و سطح بیشتری از اکسیژن در آن اشباع شده است. در نتیجه، بدن احتیاج به تلاش زیادی برای اکسیژن‌رسانی به خون و حفظ آن در بدن ندارد. به گفته ناخن فایل، از آن جا که ارتباط علت و معلولی دقیقی بین ارتفاع و پرواز زدگی وجود ندارد، بوئینگ اقدامات دیگری نیز برای کاهش عوارض در نظر گرفته است. این اقدامات شامل افزایش رطوبت داخل کابین و تجهیز هواپیماها به یک سیستم تهویه - تصفیه جدید می شود.

چرا تا امروز چنین تکنولوژی را نداشتیم؟

«دریم لاینر» تنها هواپیمای بوئینگ با ارتفاع کابین پایین نخواهد بود. مدل «777X»، مینی جامبوجت پهن‌پیکر این شرکت نیز تحت فشار 6 هزار پا تنظیم خواهد شد. با این حال، بر خلاف «دریم لاینر» که دارای بدنه کامپوزیت است، «777X» که جایگزینی بحق برای بوئینگ «777» خواهد بود، از جنس آلومینیوم ساخته شده است. کنت کریور، مدیر خدمات پس از فروش بوئینگ می‌گوید: هواپیماهای آلومینیومی را می‌توان تحت فشار 6 هزار پا قرار داد. در واقع بسیاری از هواپیماهای تجاری قادر به تحمل این سطح فشار هستند.

علاوه بر این، ایرباس همچنین در تلاش برای کاهش ارتفاع کابین در نسل بعدی هواپیماهای مسافربری خود است. سازندگان هواپیما به طور سنتی از کاهش ارتفاع کابین اجتناب می‌کنند. دلیل این موضوع این است که افزایش فشار داخل کابین، بدنه آلومینیومی را تحت استرس قرار می‌دهد.

این موضوع خستگی فلز را افزایش می‌دهد و موجب کوتاه شدن عمر هواپیما می‌شود. با این حال، بوئینگ معتقد است می‌تواند ارتفاع کابین را بدون کوچ کردن به بدنه‌های کامپوزیتی کاهش داد. یک سخنگوی بوئینگ می‌گوید: ما بدنه «بوئینگ 777»، کیفیت ساختاری و سطح خستگی بدنه آن را به‌خوبی می‌شناسیم. ما همچنین درک کافی از تاثیر کاهش ارتفاع و فشار آن روی بدنه داریم. در نتیجه، می‌توانیم با تقویت برخی از بخش‌های بدنه، تحمل آن در برابر کاهش ارتفاع کابین را افزایش دهیم.