دعوتنامهای به آدرس ایران برای دکترصادق زیباکلام. مبدا ارسال پارلمان انگلیس بود. این دعوتنامهها را شاید میتوان نشانهای از آغاز ارتباطات جدید غرب با اساتید ایرانی دانست. همان غربی که صادق زیباکلام در کتاب «غرب چگونه غرب شد؟» به سیر صعودی این بخش از کره خاکی پرداخت و حالا هم غرب از «صادق زیباکلام» دعوت کرده است.
روزنامه آرمان نوشت؛ او صراحت را ویژگی بارز خود میداند و سایرین هم آن را تایید میکنند. پس بر همین مبناست که بی توجه به مواضع فرصت طلبانه و حتی صلح طلبانه به بیان دیدگاهش درباره غرب و کشورهای آن میپردازد. شاید از همین رو بود که برای نخستین بار پارلمان بریتانیا از یک استاد ایرانی برای سخنرانی دعوت میکند؛ دعوتی که در درون خود پیامهای بسیار دارد و دولتها هم نقشی در آن ندارند. در این راستا روز گذشته صادق زیباکلام درباره ابعاد دعوت به پارلمان بریتانیا با «آرمان امروز» به گفتوگو پرداخت که در ادامه میخوانید.
در خبرها آمده بود که به پارلمان انگلستان دعوت شدهاید. چه احساسی دارید؟
از شنیدن این خبر خیلی خوشحال هستم و این افتخاری برای بنده به عنوان یک دانشگاهی است که پارلمان انگلستان از بنده برای سخنرانی دعوت کرده است.
اما آقای دکتر! در فضای داخلی این پیشبینی وجود دارد که مخالفان شما، به فضاسازی روی آورند تا اهمیت این سفر را کمرنگ کنند به نحوی که شما را غرب زده بخوانند. پاسخ شما چیست؟
من پاسخی برای این نظرها ندارم و چندان این حرفها را جدی نمیگیرم که برخی همواره من را غرب زده میدانند، زیرا یک آزاد اندیش هستم و هفتهای چند بار در روزنامه وزین شما مطلب مینویسم و مردم مطالب من را مطالعه میکنند و صفحه من در اینستاگرام نزدیک به هزار عضو دارد. فکر میکنم مطالبی که میگویم و مینویسم بهترین داور است که من به وطن و انقلاب وفادار و یا غرب زده هستم! احساس سر افکندگی از این دعوت نمیکنم و این دعوت مایه افتخار من است.
قبلا هم کسی را از ایران به پارلمان انگلستان دعوت کردهاند؟
تا آنجایی که من میدانم خیر، چه قبل و چه بعد از انقلاب در یاد ندارم کسی را دعوت کرده باشند. البته کل پارلمان بنده را دعوت نکردهاند، بلکه کمیتهای از نمایندگان محافظهکار و سوسیال دموکرات من را دعوت کردهاند و قرار است درباره چشم انداز روابط ایران- انگلستان سخنرانی کنم.
به چه شکل با شما تماس گرفتند؟
من با سفارت انگلستان هیچ تماسی ندارم و در ماه مبارک رمضان با من تماس گرفتند که اگر از شما دعوت شود حاضر هستید که در انگلستان سخنرانی کنید و من گفتم، بله حاضرم و امروز این دعوتنامه به دست من رسیده است.
نهادهای دولتی درباره این موضوع چه نظری دارند؟
من به عنوان یک قاعده کلی برای این که سوءتفاهمی به وجود نیاید آنها را در جریان این گونه دعوتها میگذارم.
این دعوت را به اطلاع مسئولان رساندید؟
بله، این دعوت را حدود دو هفته پیش به اطلاع وزارتخانههای اطلاعات و خارجه رساندم و من هم قصد پاسخ به دعوت را دارم.
اعلام نکردند که میتوانید بروید یا خیر؟
از وزارت خارجه تماس گرفتند و توضیحاتی خواستند که من هم پاسخ دادم، اما نگفتند که موافق نیستیم.
و اگر وزارتخانههای مربوطه مخالف سفر شما باشند، چه میکنید؟
اگر کتبی و شفاهی مخالفتی صورت بگیرد، به پارلمان انگلستان نخواهم رفت و کاری نخواهم کرد که مقامات دولت جمهوری اسلامی ایران فکر بدی کنند.
قبلا هم از شما دعوت شده بود؟
نه.کاردار غیر مقیم تقاضای ملاقات با من را داشت و از طریق وزارت خارجه این درخواست را از من کردند و در دانشگاه تهران با من دیدار کردند.
در این ملاقاتها چه میگذرد؟
شاید باورتان نشود در این ملاقاتها همان چیزهایی گفته میشود که من در روزنامه آرمان امروز مینویسم و در سخنرانیها میگویم، یعنی چیز خاص و فوق العادهای نیست، چون من خبر خاصی ندارم و آنچه در این ملاقاتها میگویم نظر شخصی خودم هست.
اعضای خانواده شما از این دعوت خوشحالند؟
نه هیچ کدام خوشحال نیستند
حتی مادرتان؟
مادرم حدود دو هفته است که به زیارت کربلا رفته و اگر مطلع شوند که پارلمان انگلستان از من دعوت کرده، اولین و تنها جمله ایشان این است که «ننه جان ای کاش به جای این موارد، به دنبال آخرتت باشی».