تخریب یک اثر 5 هزار ساله برای ساخت باغچه ویلا

بخش زیادی از تپه تاریخی لشگرآباد ساوجبلاغ با قدمتی پنج هزار ساله به دلیل ساخت باغچه ویلا، ایجاد باغ، جاده و تاسیسات شهری تخریب و دارای وضعیت نامناسب حفاظتی است.

به گزارش ایسنا، به نقل از روابط عمومی پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری، محسن زینی‌وند - سرپرست هیات باستان‌شناسی محوطه «لشگرآباد» - با اعلام این مطلب گفت: در برخی از 8 گمانه ایجاد شده در دور نخست و همچنین در گمانه‌های بخش دوم در جنوب غربی و شمال شرقی آثار فرهنگی به دست آوردیم.

به گفته وی، براساس یافته‌های سفالی و گاه‌نگاری نسبی آنها این محوطه در بردارنده‌ی آثاری از هزاره سوم پیش ازمیلاد و دوره اسلامی است.

او افزود: در این عملیات همچنین مشخص شد که عرصه محوطه تپه «لشگرآباد» گسترده‌تر از امروز و تقریباً، بیضی شکل بوده است.

زینی‌وند اظهار کرد: عرصه ظاهری این محوطه کاملا دایره‌ای، به قطر 90 متر است که وضیعت مناسب حفاظتی ندارد، چون علاوه بر بریده شدن بخشی از تپه برای ایجاد جاده آسفالته در بیشتر جهات آن ساخت‌وساز صورت گرفته و حتی بخش‌هایی از آن نیز توسط مالکان بریده و به مثابه دیواری از آن استفاده شده است.

به گفته وی، بخش‌هایی از این اثر ارزشمند باستانی به دلیل عوامل مختلفی مانند ساخت باغچه ویلا، ساختمان‌سازی، ایجاد باغ و تاسیسات شهری تخریب شده به گونه‌ای که این تپه درحال حاضر از وضعیت حفاظتی مناسبی برخوردار نیست.

این باستان شناس بیان کرد: به همین دلیل تعیین عرصه حقیقی و پیشنهاد حریم تپه لشگرآباد با استفاده از گمانه‌زنی به منظور حفاظت و جلوگیری از تخریب بیش از حد آن و ارائه ضوابط حفاظتی مربوطه در دستور کار اداره کل میراث فرهنگی و گردشگری استان البرز قرار گرفت.

به گفته زینی وند، مشخص کردن دامنه گسترش تپه در جهات مختلف، وسعت محوطه، ارائه برنامه‌های باستان شناختی آینده، مطالعه و طبقه‌بندی یافته‌های فرهنگی حاصل از گمانه‌زنی‌ها و مطالعه ویژگی‌های محیطی و فرهنگی پیرامون اثر از اهداف دیگر گمانه‌زنی تپه «لشگر آباد» است.

زینی‌وند ادامه داد: در عملیات تعیین عرصه و پیشنهاد حریم در مجموع 13 گمانه ایجاد شد و از فرایند این کار به نتایج مطلوبی دست یافتیم.

به گزارش پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری تپه «لشگر آباد» به وسعت یک هکتار و با ارتفاع 10متر در مرکز روستایی به همین نام و در شهرستان ساوجبلاغ و به فاصله‌ی 150 متری غرب جاده «سهیلیه» قرار دارد. مالکیت بخش اعظم عرصه تپه ،دولتی است و حریم و اطراف آن متعلق به کشاورزان و مالکیت خصوصی دارد.

مجوز تعیین عرصه و پیشنهاد حریم تپه لشگرآباد که در 1382 شمسی با شماره‌ی 10833 در فهرست آثار ملی کشور به ثبت رسیده، توسط رئیس پژوهشگاه میراث فرهنگی و گردشگری صادر شده است.