۰۵ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۲:۴۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۸۶۱۴۰
تاریخ انتشار: ۰۸:۱۴ - ۲۳-۰۵-۱۳۹۵
کد ۴۸۶۱۴۰
انتشار: ۰۸:۱۴ - ۲۳-۰۵-۱۳۹۵

خداحافظی با بزرگ‌ترین صخره مرجانی

دانشمندان در هشداری تازه اعلام کردند بزرگ‌ترین صخره مرجانی جهان که در شمال شرق استرالیا واقع شده، تقریبا در لبه پرتگاه نابودی قرار گرفته است.

کاهش چشمگیر جمعیت ماهی‌ها و مرجان‌هایی که بسرعت سفید می‌شوند موجب شده بزرگ‌ترین صخره مرجانی جهان به منظره غم‌انگیزی تبدیل شود.

خداحافظی با بزرگ‌ترین صخره مرجانی

دانشمندان در هشداری تازه اعلام کردند بزرگ‌ترین صخره مرجانی جهان که در شمال شرق استرالیا واقع شده، تقریبا در لبه پرتگاه نابودی قرار گرفته است. این صخره عظیم مرجانی که حدود 2300 کیلومتر درازا دارد متشکل از حدود 600 نوع مختلف از مرجان‌های نرم و سخت است. بررسی‌های اخیر در این منطقه منحصربه فرد نشان می‌دهد جمعیت انواع ماهی‌های آن به طرز نگران‌کننده‌ای کاهش یافته است و حتی دیگر اثری از برخی از آنها دیده نمی‌شود. دانشمندان ناپدید شدن برخی از انواع ماهی‌ها را خبری شوکه‌کننده عنوان می‌کنند.

اما ناپدید شدن ماهی‌ها تنها یکی از دل نگرانی‌های دانشمندانی است که این منطقه از دنیا را زیر نظر قرار داده‌اند. از سال‌ها پیش مفهوم نگران‌کننده‌ای موسوم به سفیدشدن مرجان ها مطرح شده است که عامل اصلی آن را تغییرات جوی و گرمایش زمین می دانند. دانشمندان متوجه شده‌اند همزمان با گرم شدن آب اقیانوس‌ها، مرجان‌ها که ساختارهای زنده منحصربه‌فردی در آب‌های آزاد دنیا به شمار می‌آیند برای رهایی از این شرایط، جلبک را از خود رها می‌کنند. این جلبک‌ها نه‌تنها به مرجان‌ها رنگ می‌دهند بلکه غذای آنها را نیز تأمین می‌کنند. روند سفید شدن مرجان‌ها دقیقا از همین جا آغاز می‌شود؛ به طوری که پس از رها کردن جلبک‌ها، پیدا کردن جلبک‌های تازه بسرعت صورت نمی‌گیرد و در نتیجه صخره‌های مرجانی از گرسنگی می‌میرند و به ساختارهای مرده سفید تبدیل می‌شوند. وقتی صخره‌های مرجانی می‌میرند، جلبک‌ها بتدریج روی آنها انباشته می شوند که این مسأله مانع دسترسی ماهی‌ها به منابع غذایی‌شان می‌شود و در نتیجه آنها نیز دچار مرگ و میر شده یا به مناطق دیگری مهاجرت می‌کنند.

صخره‌های مرجانی شمال شرق استرالیا زمانی از زیباترین اکوسیستم‌های طبیعی زمین به شمار می‌آمد، اما حالا که گفته می‌شود 93 درصد از آن به سفیدی گراییده، دیگر نمی‌توان آن را بخش چشمنوازی از زمین محسوب کرد.

منبع: جام جم آنلاین

ارسال به دوستان