رسانه‌های رسمی یاد بگیرند که حرف دل مردم را بزنند و به معنای واقعی رسانه ملی باشند. اگر ما امروز از امکانات رسانه‌های مجازی استفاده نکنیم رقبایمان از آن بهره می‌برند.

به اعتقاد بسیاری از کارشناسان رسانه، ظهور و حضور رسانه‌های فردی باعث شده است تا رسانه‌های رسمی خواه یا ناخواه قدرتشان را با شبکه‌های مجازی شریک شوند و دیگر یکه‌تاز نباشند.

به طور کلی در دنیا پس از اتفاقات تروریستی و سیاسی اخیر، اهالی رسانه بیش از پیش به قدرت رسانه‌های مجازی ایمان آورده‌اند و مقالاتی درباره تاثیر این رسانه‌ها بر اتفاقات تروریستی منتشر کرده‌اند؛ اما در کشور ما رقابت میان شبکه‌های مجازی و رسانه‌های رسمی از نوع دیگری است؛ چراکه به نظر می‌رسد برخی از رسانه‌های رسمی که مهمترین آنها صداوسیماست، تلاش موثری برای جذب یا نگاه داشتن مخاطبانشان انجام نمی‌دهند.

محمود دهقان - عضو سابق هیات علمی دانشگاه صداوسیما -در این باره معتقد است که «صداوسیما یکی از رسانه‌های رسمی کشور است اما چهار ایراد اساسی تأخیر در اطلاع‌رسانی، جهت‌گیری در اعلام اخبار، ممیزی و انحصارطلبی در کار باعث می‌شوند تا این سازمان عریض و طویل به یک سازمان باخاصیت تبدیل نشود.»

او ادامه داد: اگر امروز شبکه‌های خارجی می‌توانند مخاطبان ایرانی را به خودشان جذب کنند دلیل بر قوت آن‌ها نیست، بلکه به این خاطر است که از نقطه ضعف رسانه‌های ما به خوبی استفاده کرده‌اند. به همین خاطر است که اگر دیش‌ها را از خانه‌های مردم جمع کنند، مردم باز هم از طریق اینترنت این برنامه‌ها را می‌بینند، چرا که رسانه‌های داخلی نمی‌توانند نیاز آن‌ها را برآورده کنند.

دهقان با اشاره به گستردگی شبکه‌های اجتماعی در میان مردم یادآور شد: یکی از مهمترین دلایلی که شبکه‌های اجتماعی در کشور ما در بحث اخبار تا این اندازه گسترده عمل می‌کنند این است که این رسانه‌ها همانند رسانه‌های رسمی، جهت‌گیری ندارند و اخبار را سانسور نمی‌کنند. علاوه بر این‌ها رسانه‌های مجازی از دو ویژگی سرعت و گستردگی نیز برخودارند.

صداوسیما به عنوان یکی از رسانه‌های رسمی کشور چهار ایراد اساسی تأخیر در اطلاع‌رسانی، جهت‌گیری در اعلام اخبار، سانسور و انحصارطلبی دارد

این استاد دانشگاه درباره این باور که شبکه‌های اجتماعی به نوعی به رسانه‌های گروه‌های تروریستی تبدیل شده‌ و در ایجاد ناامنی بسیار تاثیرگذارند، رسانه‌های مجازی را با کاربرد چاقو مقایسه و اظهار کرد: اگر یک نفر با چاقو انسانی را می‌کشد نمی‌توان به چاقو ایراد گرفت؛ بلکه تقصیر بر عهده استفاده‌ کننده است. در شبکه‌های مجازی هم به همین صورت است؛ ممکن است از رسانه‌های مجازی سوءاستفاده‌های سیاسی شود؛ چرا که افراد از قابلیت این رسانه‌ها استفاده می‌کنند، اما این ایرادی نیست که به خود شبکه‌های اجتماعی وارد باشد؛ بلکه به افراد استفاده کننده از این رسانه‌ها مربوط می‌شود. افراد می‌توانند استفاده‌های مثبت و منفی از این ابزار داشته باشند. به عنوان نمونه همان‌طور که شاهد بودیم اردوغان که خودش یکی از منتقدان سرسخت شبکه‌های اجتماعی بود به اسکایپ متوصل شد تا بتواند کودتا را شکست دهد. کما اینکه ما خودمان در انتخابات هفتم اسفند نیز نقش رسانه‌های مجازی را در بسیج کردن مردم شاهد بودیم.

او یکی دیگر از قوت‌های شبکه‌های اجتماعی را خارج کردن انحصار از دست رسانه‌های انحصارطلب برشمرد و گفت: امروز این رسانه‌های رسمی هستند که به دنبال شبکه‌های مجازی می‌روند. معتقدم این موضوع نقطه ضعف رسانه‌های رسمی ما در زمینه اطلاع‌رسانی محسوب می‌شود.

دهقان در پاسخ به این پرسش که آیا می‌توان شبکه‌های مجازی را رقیب صداوسیما برشمرد، اظهار کرد: امروز شبکه‌های اجتماعی رقیب صداوسیما نیستند، بلکه این نهاد را از رده خارج کرده‌اند. شبکه‌های خارج از کشور محتوای صداوسیما را و شبکه‌های مجازی بخش خبری آن را از کار انداخته‌اند و عملاً شاهد هستیم که صداوسیما اخبارش را از طریق شبکه‌های اجتماعی پیگیری می‌کند؛ البته این اتفاق به نظر من کاملا طبیعی است، چرا که در تلویزیون ما اخبار منتخبان مردم وجود ندارد و به عنوان مثال اخبار مربوط به رییس جمهور مرتباً کوتاه می‌شود؛ پس طبیعی است که مردم برای دسترسی به آنچه که به آن علاقه‌مند هستند به شبکه‌های مجازی یا خارجی مراجعه کنند. البته شبکه‌های اجتماعی هم از این موقعیت استفاده می‌کنند و اخباری را منتشر می‌کنند که رادیو تلویزیون آن‌ها را حذف می‌کنند.

این استاد بازنشسته دانشگاه در پایان سخنانش متذکر شد: تغییری در این شرایط ایجاد نمی‌شود، مگر آنکه رسانه‌های رسمی یاد بگیرند که حرف دل مردم را بزنند و به معنای واقعی رسانه ملی باشند. اگر ما امروز از امکانات رسانه‌های مجازی استفاده نکنیم رقبایمان از آن بهره می‌برند.