عصرایران ؛ الف.راستگو - کلا نمیدانیم دلیل این همه اعتراض به لباسهای المپیکیها چیست؟ از نظر ما یک لباس در وهله اول باید طوری باشد تا توجه همگان به آن معطوف شود و خوشبختانه لباس المپیکیها توانسته این انتظار را برآورده سازد؛ بهطوریکه از ورزشکار گرفته تا هنرمند و راننده تاکسی و طنزنویس و ...، این روزها حرفشان شده است لباسهای المپیک و مطمئنا اگر ملیپوشان با همین لباسها به المپیک بروند توجه جهانیان را هم به خودشان معطوف خواهند کرد.
از آن گذشته، از قدیم به ما گفتهاند: "تن آدمی شریف است به جان آدمیت، نه همین لباس زیباست نشان آدمیت"، البته ما چیز زیادی از ادبیات سر در نمیآوریم ولی گویا کلا منظورشان این بوده که لباس زیبا نپوشید و آدم باشید.
مهناز آرمین که لباسهای ورزشکاران المپیک را طراحی کرده گفتهاست: "مردم بیکارند و با حمله به پیجها دنبال سرگرم کردن خودشان هستند."
در همین رابطه تشکر میکنیم از خانم "آرمین" که برای سرگرم کردن بیکارها، لباس المپیکیها را به این شیوه طراحی کرد. اینطوری بیکارها به جای سرگرم شدن در اینستاگرام پایوت و اردوغان و ابرو و ... در اینستاگرام خودمان سرگرم میشوند و در زمینه سرگرم کردن بیکاران هم به خودکفایی میرسیم.
ایشان همچنین گفت: "قشنگترین لباس را هم تن این مانکنها میکردند باز هم زشت دیده میشد."
بله، نظر ما هم همین است، مشکل از مانکنهاست. اصلا مانکن که نباید اینهمه لاغر باشد که لباس به تنش زار بزند. بهتر است به مانکنهایمان هم هفتهای یکی دوبار کلهپاچه و دیزی بدهیم تا شاید کمی چثهیشان بزرگتر شود و لباسها برایشان متناسب شونند.
خانم آرمین افزود: "اگر لباس تن هر آدمی قشنگ میشد، هیچ وقت یکی مثل بهرامرادان مدل نمیشد."
ما دقیقا متوجه این جمله خانم آرمین نشدیم، اما گویا منظور ایشان این است که مشکل نه تنها از مانکنهاست، بلکه ورزشکارهای ما هم مشکل دارند و اگر همه آنها شبیه بهرام رادان بودند، قضیه حل بود. از همینجا پیشنهاد میدهیم به جای اصلاح لباسها، گریمر آورده و به اصلاح چهره ورزشکارها بپردازند، آقایان را شبیه "بهرام رادان" کنند و خانمها را شبیه "مهناز افشار".
ایشان هچنین گفته است: "من که نمیتوانم لباس بالای زانو برای بانوان طراحی کنم."
البته ایشان به محدودیت لباسهای آقایان اشارهای نکرده، لابد محدود بوده که لباس آقایان هم زیاد جذاب نباشد تا یک وقت خانمهای تماشاگر نگاه بد به آنها نکنند و کیان خانوادهیشان به خطر نیفتاده و ورزشکاران ما با حواس جمعتری به مسابقاتشان بپردازند.
مهناز آرمین، در پایان گفت: "طرح و رنگ لباس از سوی کمیته ملی المپیک تعیین شده بود.مرا محدود کرده بودند که این رنگها را انتخاب کنم.نقش من این بود که فقط طرح فرش را روی مانتوهای بانوان پیاده کردم."
اصلا به نظر ما بهتر بود همان طرحها را هم خود کمیته المپیک پیاده میکرد و صرفا به ایشان حقالزحمه داده میشد.