ساعتی پیش خبر انتصابی جدید در وزارت آموزش و پرورش مخابره شد که فضای مجازی فرهنگیان را متاثر ساخت.
مدیرکل بازنشسته آموزش و پرورش شهر تهران از سمت خود به جایگاهی بالاتر یعنی ریاست مرکز برنامه ریزی منابع انسانی و فناوری اطلاعات وزارت آموزش و پرورش نقل مکان کرد.

در ابلاغ نامبرده حدود 30 عنوان شرح وظیفه از جنس "برنامه ریزی" قید شده است.

با احترام به تجارب ارزنده همه مدیران آموزشی و تربیتی اما انتصاب های پی در پی افراد بازنشسته در "جوانترین" نهاد اجتماعی کشور، سوالاتی را به ذهن متبادر می سازد:

- وزارت آموزش و پرورش، به شاداب ترین بخش حوزه عمومی یعنی کودکان، نوجوانان و جوانان اتصال و ارتباط مستقیم دارد. استقرار و انتصاب مدیرانی با سن بالای 55 سال و 60 سال، چه مقدار با اقتضائات مخاطبان جوان و شاداب این وزارتخانه بزرگ ارتباط منطقی دارد؟

- آیا انتصاب نیروهای بازنشسته با سیاست جوانگرایی مدیریتی دولت محترم تدبیر و امید منافات ندارد؟

- آیا انتصاب و بکارگیری افراد بازنشسته نوعی بی اعتمادی به صدها نیروی جوان تحصیلکرده و خلاق ستادی در این وزارتخانه نیست که فرصت و مجالی برای بروز استعدادهای مدیریتی خود نمی یابند؟

- آیا وزارت آموزش و پرورش قصد ندارد برای فردای خود و آینده نظام تربیتی کشور، مدیرانی شایسته تربیت کند؟

- آیا بهتر نیست از تجارب ارزشمند مدیران بازنشسته در جایگاه های دیگری نظیر اتاق فکر و مشاوره استفاده شود و میدان عمل برای کارشناسان عالی و جوانتر باز شود؟

- در پایان با حفظ احترام به تجارب ارزشمند همه معلمان و مدیران مجرب نظام تربیتی کشور، از حلقه تصمیم ساز در وزارت آموزش و پرورش این پرسش را داریم که آیا راه تکریم مدیران بازنشسته الزاما انتصاب ایشان در سمت های ارشد مدیریتی است؟

هم اکنون بیش از 20 پست ارشد مدیریتی در وزارت آموزش و پرورش در اختیار مدیران بازنشسته است. امید آن که با عنایت به تاکید رئیس محترم جمهور مبنی بر منع بکارگیری بازنشستگان، مسولان این وزارتخانه توجه بیشتری به ظرفیت و استعداد مدیریتی موجود در بدنه شاغلان وزارت آموزش و پرورش نمایند.