تاثیر ابراهیم منصفی بر جوانان علاقه مند به هنر امری غیر قابل انکار است او توانست با خلق ترانه هایی به غایت زیبا و دلفریب تحولی شگرف را در زمینه ترانه سرایی هرمزگان ایجاد کند. رامی هنرمندی چند وجهی بود او با هوش ذاتی و سرشار خود در بازیگری، شعر، داستان، طنز و نقاشی نیز توانایی های خود را به رخ مخاطب می کشید.

مضمون ترانه های رامی سرشار از زیبایی، عشق، آزادی و مفاهیم جدی و اساسی مانند تنهایی و مرگ و ... است که خودش با گیتار به شیوه ای هنرمندانه آنها اجرا کرده است و نکته قابل توجه اینکه استفاده منصفی از ساز گیتار در کارهایش سبب شد که اغلب علاقه مندان موسیقی و ترانه برای اجرای کارهایشان از این ساز استفاده نمایند و به نوعی تاثیر منصفی بر موسیقی هرمزگان چنان شد که ساز گیتار تبدیل به ساز اصلی این منطقه بدل شود.

او که در زمان خودش هنرمندی آوانگارد و پیشرو محسوب می شد حالا نیز پس از گذشت سالها به عقیده من هنوز مهمترین عنصر فرهنگی این خطه است که دائما در حال تکرار شدن است چون به قول خودش ( زبان عشق مرگ را نمی شناسد و من فرزند تعمیدی عشقم-ابراهیم منصفی).

نگارنده این یادداشت نیز از اوایل جوانی با شور و اشتیاق فعالیت های هنری رامی را به صورت جدی دنبال کرده و ماحصل آن دو آلبوم روزن رفته و چی چکا است که ترانه های این دو آلبوم از سروده های این هنرمند ارزنده است. ترانه های که برای این آلبوم انتخاب شده اند از ناخوانده های منصفی است و منصفی هیچگاه مجال پرداختن به این ترانه ها را پیدا نکرد و تمام تلاشم بر این بود تا این ترانه های ناب را با حفظ فضای کاری رامی به شکل مناسبی آهنگسازی و تنظیم شود؛ زیرا معتقدم تا زمانی که یک ترانه به صورت آوازی و در قالب یک اثر موسیقیایی در نیاید زوایای پنهان و زیبایی متن آشکار نمی شود.

بر این باورم که آثار منصفی هنوز تحقیق و واکاوی عمیق تری می طلبد تا همگان با این هنرمند فرهیخته آشنا و آشناتر شوند. همچنین 27 تیرماه سال جاری کنسرت "روزن رفته" را در فرهنگسرای نیاوران اجرا خواهم کرد. امیدوارم بتوانم سهم کوچکی برای یادبود این هنرمند ارزشمند داشته باشم. یادش گرامی.

*خواننده و نوازنده گیتار