حميدرضا عسگري در روزنامه آفرینش نوشت: مدتها بود كه در يك مجمع سياسي در حد و اندازه مجلس شوراي اسلامي، شاهد تبلور اخلاق و رقابت سالم نبوديم، و بالاخره انتخاب رئيس مجلس بهانهاي شد تا دو جريان و دو رقيب سياسي در عين رقابت، چارچوب انسانيت و رفاقت را رعايت كنند و نشان دهند كه ملاك اصلي خدمت است نه عطش قدرت.
رقابت ميان دكترمحمدرضا عارف و دكتر علي لاريجاني نهايتاً با كسب اكثريت آرا به نفع رئيس سابق مجلس پايان يافت. اما نقطه عطف بحث حركت درس آموز شخصيت اخلاق مدار فراكسيون اميد بود كه تحسين همگان را به دنبال داشت. آرشيو ذهني نگارنده خالي از چنين تصويري در صحنه سياسي كشور بود كه در آن دو رقيب سياسي بدور از حواشي با يكديگر رقابت كنند و در پايان فرد بازمانده از رقابت پيشقدم شده و اين پيروزي را به كانديداي منتخب تبريك گويد.
درحالي كه بسياري از تفرقه افكنان سياسي طي روزهاي اخير قصد تبديل اين رقابت به يك وزن كشي حزبي و جناحي داشتند، با اقدام وحدت آفرين و اميد بخش دكتر عارف تمام رشتههاشان پنبه شد. اين افراد كه خوشبختانه به خانه ملت راه نيافتهاند، تلاش ميكردند تا با ضبط آراي دكتر لاريجاني به نفع جبهه خود نشان دهند كه ليست اميد وزني در مجلس دهم ندارند و همچنان چينش مهره ها در اختيار آنهاست.
اين افراد با تفكرات افراطي خود سعي داشتند مردم را نسبت به حضور و انتخابشان نا اميد كنند و اينطور وانمود سازند كه بيهوده خود را به ليست اميد و تفكراتش دلخوش كردهاند. درحالي كه خود غافل از اين بودند كه دوشخصيت مطرح براي احراز پست رياست مجلس از جمله عقلا و سردمداران خط اعتدال و عقلانيت هستند و به هيچ وجه وحدت ملي را بر منفعت حزبي ترجيح نخواهند داد.
عقلانيت و اعتدال محوري دكتر لاريجاني طي سالهاي گذشته و به خصوص درجريان دفاع و حمايت از برجام برتمام آنها كه امروز انتخاب وي را يك پيروزي درون حزبي تلقي وشكستي بزرگ براي جريان اميد وانمود ميسازند، ثابت و مشخص شد. اما اينكه آنها همچون هميشه برپاشنه لجاجت ميچرخند بحث ديگري است.
عليرغم نگرشهاي متفاوت و سليقهاي در برخي مسائل مشي كلي دكتر لاريجاني با دكتر عارف به هيچوجه ازهم جدا نيست، چرا كه مسير عقلانيت نهايتاً به يك مقصد ميرسد، حال مركب سياسي اصولگرايي باشد و يا اصلاحطلب. مهم آن است كه مردم در انتخاب خود نااميد نشدند و همچنان اميدوار به تغيير هستند.
چينش مجلس جديد و عدم راه يافتن بيش از80 درصد از نمايندگان مجلس قبل نشان از اولين تغيير ماهيتي درخانه ملت دارد. همچنين عدم بروز نارضايتي در بين طيفهاي سياسي حاضر درمجلس در انتخابات صورت گرفته مزيت ديگر اين تغيير است. هنوز از ياد نبردهايم كه طي سالهاي گذشته كه مجلسي يك طرفه بر امور حاكم بود، برخي جريانهاي اصولگرايي براي رسيدن نامزد موردنظرشان اقدام به خود زني سياسي ميكردند و در اين مسير هيچ ابايي از هتك حرمت ديگران نداشتند.
هنوز از ياد نبردهايم كه مردم نسبت به جمعي ازنمايندگان و جريانهاي سياسي نااميد شده بودند و نه تنها اميدي به آنها نداشتند، بلكه هراسان از اين بودند كه ترجيحات فردي و حزبي آنها بلا و فشاري ديگر را نصيب ملت و كشور كنند.
ديروز نسيم اميد در بهارستان وزيدن گرفت و تمام اقشار اعم از اصولگرا و اصلاح طلب كه بر محور اعتدال و تدبر حركت ميكنند از انتخابات هيئت رئيسه خشنود بودند و پس از پايان رقابت به سمت وحدت حركت كردند تا نشان دهند كه ملاك خدمت است نه قدرت.
درپايان اميدواريم رياست دكترلاريجاني برمجلس دهم همچون هميشه برمحور تعقل و مشورت جمعي و بهره گيري از توان كلي مجلس ادامه يابد و شاهد تقويت وحدت ملي در امورات كشور باشيم. اما حركت دكترعارف نيز اين اميد را براي جامعه حفظ كرد كه تاثيرگذاري حضورشان در پاي صندوقهاي راي و مفيد به فايده بوده و همچنان ميتوانند با خواست خود تغييراتي شگرف را در امورات مختلف كشورشان ايجاد كنند.
منبع: روزنامه آفرینش