یک پژوهش جدید نشان داده که تعامل سیاره کوتوله پلوتو با توفانهای خورشیدی در منظومه شمسی منحصر به فرد است.
تجزیه و تحلیلها نشان میدهد که این سیاره کوتوله در تعامل با توفانهای خورشیدی، کمتر شبیه یک دنباله دار و بیشتر شبیه به سیاراتی مانند مریخ یا ونوس است.
توفانهای خورشیدی، جریانی از ذرات یونی انرژی دار هستند که با سرعت مافوق صوت 160 میلیون کیلومتر در ساعت از طرف خورشید و در تمام جهات به فضا ساطع میشوند.
دانشمندان با استفاده از دادههای به دست آمده از فضاپیمای رباتیک نیوهورایزنز، موادی که از جو پلوتو ساطع میشود را بررسی کرده و نحوه تعامل آنها را با توفانهای خورشیدی مورد مطالعه قرار دادند.
به اعتقاد آنها این نوع تعامل قبلا در هیچ کجای منظومه شمسی مشاهده نشده است.
آنها بر این باورند که هم اکنون گنجینه ای ارزشمند از دادههای مربوط به تعامل جو این سیاره کوتوله با توفانهای خورشیدی دارند.
پیش از این، بسیاری از محققان بر این باور بودند که پلوتو در برخورد با توفانهای خورشیدی رفتاری شبیه به یک دنبالهدار دارد اما اکنون دادههای به دست آمده فرضیههای پیشین را نقض میکند .
از آنجاییکه این سیاره کوتوله فاصله زیادی تا خورشید دارد، دانشمندان بر این باورند که نیروی گرانش پلوتو برای نگهداری یونهای سنگین در جو طولانی خود، به اندازه کافی قوی نیست.
این سیاره کوتوله نیز مانند زمین دارای یک دنباله یونی طولانی است که در مسیر باد و در حدود 118 هزار و 700 کیلومتر، با یون های سنگین از جو و با ساختار قابل توجه امتداد یافته است.
یافته های این پژوهش در مجله Geophysical Research-Space Physics منتشر شده است.
منبع: ایسنا