مصاحبه این هفته بهانهای شد تا نظر مدیرعامل بنیاد را راجع به خشونت در بازیهای رایانهای بپرسیم.
حسن کریمی قدوسی، مدیرعامل بنیاد ملی بازیهای رایانهای، تاثیر خشونت موجود در بازیها بر روح و روان را منوط به این میداند که مخاطب درک درستی از خشونت فانتزی یا واقعنما نداشته و بهخصوص با پیشزمینه پرخاشگری پای چنین محتواهایی بنشیند.
او تاکیدی مبرم بر رعایت ردهبندی سنی بازیها دارد و به هیچ عنوان پرداختن به یک عنوان بالای 18 سال را برای کودک ده ساله یا 15 ساله تائید نمیکند. در عوض تاثیر خشونت همان عنوان را برای یک فرد 18 ساله نزدیک به صفر میداند.
قدوسی میگوید خشونت هم مثل خیلی چیزهای دیگر جزئی از بازیهای رایانهای است که چون در واقعیت نمیتوان انجام داد، جذاب است.
در بازیهای ویدئویی میتوان سفر به فضا، شرکت در جنگ جهانی دوم یا حتی جنگ جهانی سوم را تجربه کرد.
طبعا مفهوم جنگ با خون و خونریزی همراه است و بدون صورت بخشیدن به این مسائل، بازی مورد نظر موضوعیت نخواهد داشت.
او میافزاید اگر قرار باشد همه چیزهای خشن را ممنوع کنیم، پس باید بازی گرگم به هوا را هم ممنوع کنیم تا مبادا سر کسی بشکند. به گفته او، ممکن است از هر مدیومی ازجمله گیم، کتاب و فیلم اثرپذیری شود.
حقیقت هم همین جاست. ما و مادران و پدرانمان پای کرسی و با داستانهای فولکلوری بزرگ شدهایم که در آنها مادر جگر فرزند میخورد و برادر، سر برادر را از تن جدا میکند و هزاران صحنه گروتسک دیگر.
اگر این اثرگیریها حقیقت داشته باشد، با توجه به برخی نظرات تند باید خودمان را آشفته و اثرگرفته بدانیم.
صنعت گیم از حیث تنوع دیدگاه، مانند صنایع دیگر است. ممکن است کارگردانی پخته، اثری مثل فیلم نجات سرباز رایان بسازد و با تصویرسازی بیپرده و خونین جنگ، ذهن بیننده را از این پدیده شوم منزجر کند.
از آن طرف ممکن است سازندهای جوانتر یا شاید هم سستوجدانتر، نه در قالب آثاری که فانتزی بودنشان مشهود است (مانند Halo یا Gears) که در قالب بازیهای واقعنما (مانند Soldier of Fortune) به جنگ رنگ جبروت بزند که در این صورت با واکنش جامعه منتقد روبهرو خواهد شد.
قدوسی در این مورد به والدین و البته جوانان و نوجوانان توصیه میکند حتما رسانههای انتقادی را پیگیری کنند تا ذهنیت بازتری نسبت به محتواهای پیش رو داشته باشند.
منبع: جام جم کلیک