.png "عصر ایران")
۰۹ آبان ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۹ آبان ۱۴۰۳ - ۲۲:۴۲
فرآیند درست کردن دو دسر خوشمزه آلمانی با شیر (فیلم) روشهای اصولی تشویق و تنبیه فرزندانمان کدام است؟
احمدی: در واقع تشویق درست، به جا و به موقع باعث رشد اعتماد بهنفس در کودک میشود و در نهاد او تأثیر فوقالعادهای بر جا میگذارد. از همینرو کودک بدون اینکه اجباری بالای سرش باشد به انجام کارهای نیکو ترغیب میشود.
یک روانشناس گفت: تشویق و تنبیه اصولی باید به گونهای باشد که در نهایت فرزندمان نتیجه عمل نیکو و عواقب رفتار ناپسند خود را تشخیص دهد.
«فریبا احمدی» در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: تشویق در لغت به معنای کار کسی را ستودن، به شوق آوردن و او را دلگرم کردن است و در مقابل تنبیه عبارت است از آگاه کردن فرد نسبت به نتایج نامطلوب رفتارش، از اینرو وقتی در تعلیم و تربیت از تشویق و تنبیه فرزندان صحبت میشود منظور این است که آنها را با رفتارهای درست و نادرست آشنا کنیم و البته این آشنایی باید با روشهای صحیح و اصولی باشد.
این روانشناس ادامه داد: در واقع تشویق درست، به جا و به موقع باعث رشد اعتماد بهنفس در کودک میشود و در نهاد او تأثیر فوقالعادهای بر جا میگذارد. از همینرو کودک بدون اینکه اجباری بالای سرش باشد به انجام کارهای نیکو ترغیب میشود.
وی افزود: متأسفانه برخی والدین تنها راه تربیت فرزندانشان را تنبیه بدنی میدانند و کتک زدن هنوز هم در برخی خانوادهها تا حدودی رایج است. در حالی که امروزه روانشناسان راههای بهتری به جای اعمال خشونت فیزیکی به والدین پیشنهاد میکنند، چون این نوع از تنبیه عوارض متعدد و طولانی مدتی در رفتار و روحیه کودک دارد، به طوری که گاهی در شخصیت فرد ماندگار شده و به شکلگیری اختلالات جبرانناپذیری منجر میشود.
احمدی تصریح کرد: پاداش و تنبیه زمانی موثر است که متناسب با عمل، به موقع و متناسب باشد. همچنین تشویق نیز باید هر چند وقت یک بار و فقط در برابر کارهای برجسته انجام شود نه بهصورت همیشگی و برای هر کاری، چون در این صورت کودک را شرطی کرده، تأثیر خود را از دست میدهد و والدین باید به مرور زمان تشویقهای بزرگتری برای فرزندشان در نظر بگیرند.
این روانشناس همچنین با تأکید بر اینکه تشویق باید واقعی و نه فقط برای دلخوشی باشد، گفت: نباید هنگام تعریف و تمجید از فرزندمان به نکات منفی او اشاره کنیم. مثلاً اینکه بگوئیم «آفرین، اصلاً فکر نمیکردم تو بتوانی این کار را انجام دهی» نه تنها تشویق محسوب نمیشود، بلکه لطمه زیادی به اعتماد بهنفس کودک وارد میکند. علاوهبر این، اگر فرزندمان در یک زمینه خاص تبحر دارد باید حتما آن را شناسایی کرده و زمینه را برای پرورش پشتکار در او فراهم کنیم.
احمدی خاطرنشان کرد: اگر تشویق با عمل نیک فرزندمان متناسب نبوده و خیلی بزرگتر از آن باشد، کودک دچار خودبزرگبینی شده و متوقع بار میآید. از اینرو مشاوران به جد معتقدند که اگر شخصی در سنین بحرانی لوس و متوقع بار بیاید به سختی میتواند در سالهای جوانی با مشکلات طبیعی زندگی کنار آمده و خیلی زود دچار اختلالات روحی میشود.
«فریبا احمدی» در گفتوگو با ایسنا اظهار کرد: تشویق در لغت به معنای کار کسی را ستودن، به شوق آوردن و او را دلگرم کردن است و در مقابل تنبیه عبارت است از آگاه کردن فرد نسبت به نتایج نامطلوب رفتارش، از اینرو وقتی در تعلیم و تربیت از تشویق و تنبیه فرزندان صحبت میشود منظور این است که آنها را با رفتارهای درست و نادرست آشنا کنیم و البته این آشنایی باید با روشهای صحیح و اصولی باشد.
این روانشناس ادامه داد: در واقع تشویق درست، به جا و به موقع باعث رشد اعتماد بهنفس در کودک میشود و در نهاد او تأثیر فوقالعادهای بر جا میگذارد. از همینرو کودک بدون اینکه اجباری بالای سرش باشد به انجام کارهای نیکو ترغیب میشود.
وی افزود: متأسفانه برخی والدین تنها راه تربیت فرزندانشان را تنبیه بدنی میدانند و کتک زدن هنوز هم در برخی خانوادهها تا حدودی رایج است. در حالی که امروزه روانشناسان راههای بهتری به جای اعمال خشونت فیزیکی به والدین پیشنهاد میکنند، چون این نوع از تنبیه عوارض متعدد و طولانی مدتی در رفتار و روحیه کودک دارد، به طوری که گاهی در شخصیت فرد ماندگار شده و به شکلگیری اختلالات جبرانناپذیری منجر میشود.
احمدی تصریح کرد: پاداش و تنبیه زمانی موثر است که متناسب با عمل، به موقع و متناسب باشد. همچنین تشویق نیز باید هر چند وقت یک بار و فقط در برابر کارهای برجسته انجام شود نه بهصورت همیشگی و برای هر کاری، چون در این صورت کودک را شرطی کرده، تأثیر خود را از دست میدهد و والدین باید به مرور زمان تشویقهای بزرگتری برای فرزندشان در نظر بگیرند.
این روانشناس همچنین با تأکید بر اینکه تشویق باید واقعی و نه فقط برای دلخوشی باشد، گفت: نباید هنگام تعریف و تمجید از فرزندمان به نکات منفی او اشاره کنیم. مثلاً اینکه بگوئیم «آفرین، اصلاً فکر نمیکردم تو بتوانی این کار را انجام دهی» نه تنها تشویق محسوب نمیشود، بلکه لطمه زیادی به اعتماد بهنفس کودک وارد میکند. علاوهبر این، اگر فرزندمان در یک زمینه خاص تبحر دارد باید حتما آن را شناسایی کرده و زمینه را برای پرورش پشتکار در او فراهم کنیم.
احمدی خاطرنشان کرد: اگر تشویق با عمل نیک فرزندمان متناسب نبوده و خیلی بزرگتر از آن باشد، کودک دچار خودبزرگبینی شده و متوقع بار میآید. از اینرو مشاوران به جد معتقدند که اگر شخصی در سنین بحرانی لوس و متوقع بار بیاید به سختی میتواند در سالهای جوانی با مشکلات طبیعی زندگی کنار آمده و خیلی زود دچار اختلالات روحی میشود.
نظرات کاربران
لینک کوتاه: کپی لینک
خطر هک شدن میلیونها گوشی سامسونگ؛ فوری گوشی خود را بهروزرسانی کنید از جابز میوهخوار تا ماسک همه چیزخوار؛ رژیم غذایی عجیب مدیران فناوری عالیشاه: زمین غدیر اهواز زمین کشاورزی است! رایزنی وزرای خارجه ایران و قطر دادستان کرمان: صدور حکم اعدام برای پزشک کرمانی صحت ندارد استقلال خوزستان، کابوس سرخابیها؛ بوژوویچ به صدر جدول نزدیکتر شد فشارها روی ژوائو بیشتر میشود؛ مهاجم پرسپولیس همچنان در حسرت گلزنی است بازنشر نوشتاری از یک سرخپوست به بهانه حمایت غرب از جنایات اسرائیل موسیمانه: استقلال با برنامه به مصاف تراکتور میرود روسیه: حمله اسرائیل به ایران با همکاری آمریکا انجام شد/آمریکا هیچ تلاشی برای منصرف کردن اسرائیل از حمله به ایران نکرد عسگری: تصمیمات داوری در بازی پرسپولیس و استقلال خوزستان درست بود سرمربی استقلال خوزستان: بازیکنان بهترین هدیه را در روز جهانی مربی به من دادند گاریدو: دو پنالتی واضح پرسپولیس گرفته نشد؛ داور بازی را تحت تاثیر قرار داد پرسپولیس از داور بازی با استقلال خوزستان شکایت کرد وزیر کار: آئیننامه حذف افراد پردرآمد از یارانه هفته آینده ابلاغ میشود
نظرسنجی
پیش بینی شما از برنده انتخابات ریاست جمهوری آمریکا ؟