خروج خانم کاپیتان؛ استثنایی که می‌تواند قاعده شود

عصر ایران؛ سروش بامداد - نیلوفر اردلان، کاپیتان تیم فوتسال زنان ایران که  پیش تر جام ملت‌های آسیا را به خاطر مخالفت شوهرش با خروج او از کشور از دست داده بود امکان خروج از کشور را پیدا کرد.

البته نه این که همسرش تجدید نظر کرده باشد بلکه با اجازه دادستان توانسته به منظور شرکت در مسابقات جهانی گواتمالا در اردوی تیم ملی در مکزیک حضور یابد. 
   
  کاپیتان اردلان به تارنمای برنامه تلویزیونی 90 گفته است: «حضور من در اردوی تیم ملی فوتسال با اجازه دادستان و مجوز يك بار خروج از كشور است و ربطی به مشکلاتی قبلی من ندارد.»

   وی از پی‌گیری‌های رییس فدراسیون فوتبال و دادستانی تشکر کرده است. تیم ملی فوتسال بانوان ایران با هدف حضور در رقابت های جام جهانی فوتسال بانوان گواتمالا در حال حاضر در مکزیک به سر می‌برد.

 نیلوفر اردلان همسر یکی از مجریان تلویزیونی است که به دلیل مخالفت شوهرش ممنوع الخروج شد و از همراهی تیم ملی بازماند.
 
  جالب این که بانوان ورزشکار ایران به قهرمانی رسیدند و دربازگشت جام را به کاپیتان خود تقدیم کردند.

    پس از آن بود که  معاون امور زنان و خانواده رییس جمهوری از ضرورت اصلاح قانون «اجازه همسر برای خروج» سخن به میان آورد و گفت: «تا زمانی که این قانون اصلاح نشود به دنبال استثناها خواهیم بود تا حداقل زنان علمی و ورزشکاران بتوانند به کنفرانس‌ها و میادین بین‌المللی بروند.»

 با این که سخنان خانم شهین‌دخت مولاوردی معطوف به ماده 18 قانون گذرنامه مصوب سال های 1351 و 52 خورشیدی (پیش از پیروزی انقلاب اسلامی) بود که در آن تصریح  شده « زنان برای خروج از کشور نیازمند اجازه همسرشان هستند» اما این تلقی درگرفت که متوجه تاکیدات شرعی است.

  حال آن که او گفته بود: وضعیت بانوان ما به نسبت سال های 51 و 52 و پیش از انقلاب تغییر کرده و امروز زنان نقش های متعدد ایفا می کنند و هیچ گونه تعرض و تعریضی به اصول شرعی نداشت اما با واکنش هایی رو به روشد.

  پس از آن به این بحث ادامه نداد و فدراسیون فوتبال از ظرفیت های قانونی بهره گرفت که به موجب آن در مواردی که زن نیاز به مجوز دارد و پدر یا همسر اجازه نمی‌دهد می توان به دادستان مراجعه کرد و همان‌گونه که می تواند اذن ازدواج بدهد اجازه خروج از کشور نیز صادر شد.

  خانم مولاوردی گفته بود راه هایی البته وجود دارد. مثلا می توان وکالت گرفت و به استناد همان وکالت‌نامه برای خروج از کشور اقدام کرد و در عین حال یادآور شد: همه از این استثناها واقف نیستند و ما می توانیم خود به دنبال مستثناهای ورزشی و علمی برویم.

  اجازه خروج نیلوفر اردلان با دستور دادستان نشان می‌دهد دست حکومت بسته نیست و در مواردی از این دست می توان به گونه ای عمل کرد که حساسیت های شرعی برانگیخته نشود و این همان بهره برداری از تئوری «مصلحت» است که بنیان گذار جمهوری اسلامی ارایه داده بود.

  همان گونه که برخی از مراجع، بهره بانکی یا شنیدن موسیقی یا حتی استعمال دخانیات را مجاز نمی دانند اما بانک ها سود می‌دهند  و صدا و سیما موسیقی پخش می‌کند و شرکت دخانیات نیز یک دم از عرضه سیگار بازنمی‌ایستد، با این موضوع نیز می‌توان «حکومتی»یا «مصلحتی» برخورد کرد و همین اتفاق هم خوش‌بختانه رخ داده است.

  وقتی تیمی به نام جمهوری اسلامی ایران در یک تورنمنت بین المللی شرکت می‌کند موضوع فراتر از اختلافات خانوادگی است و یک شهروند نمی‌تواند و نباید در انجام یک ماموریت ملی اخلال کند.

  از این رو دستور دادستان راه حلی میانه و بینابین به حساب می‌آید که نه صدای محافظه کاران و سنتی ها را در می‌آورد و نه ورزشکار ایرانی را از حضور در یک مسابقه بین المللی باز می دارد.

  با نگاه حکومتی و مصلحتی راه هایی را می توان گشود که چه بسا به شیوه های دیگر شدنی نباشد.

  نیلوفر اردلان کاپیتان یک تیم ورزشی ایران و نزد مردم محبوب است و همسر ایشان هر چند از حقی که قانون به او داده استفاده کرده (فارغ از این که چنین رفتاری چه تاثیری بر مناسبات بعدی می‌گذارد) اما مقامات دیگر نیز می‌توانند از حقوقی که قانونا در اختیار دارند استفاده کنند و دستور دادستان برای امکان خروج خانم اردلان از این منظر قابل تحسین است.

  ممکن است کسانی بگویند اساسا چرا نباید زنان اجازه خروج داشته باشند تا نیاز به صدور چنین مجوزهایی باشد. نمی‌خواهیم وارد این بحث شویم اما حتی با همین نگاه نیز دستورهایی از این دست و صدور مجوز برای زنان ورزشکار یا علمی موضوع را از حالت علی‌الاطلاق خارج می‌سازد و شاید اندک‌اندک به رویه بدل شود.

  مهم این است که کاپیتان تیم فوتسال بانوان اکنون در مکزیک است و این اتفاق هم می‌تواند جالب باشد که پس از مسابقات و در بازگشت و در برنامه‌ای تلویزیونی شرکت کند که مجری آن همسرش باشد؛ مهدی توتونچی که به او اجازه خروج نداده بود!