رائول لوزانو سرمربی تیم ملی والیبال ایران شد

رائول لوزانو؛ مربی 59 ساله آرژانتینی در جهان والیبال نام بزرگی است و نیازی به معرفی ندارد. او مربیگری را از همان دوران جوانی (1974) که پاسور دوم تیم های باشگاهی آرژانتین بود، آغاز کرد و حالا نزدیک به 41 سال است که مربیگری می کند.

مربیگری در رده های نوجوانان، جوانان، دانشجویان، زنان، مردان، باشگاهی و ملی در سطح آرژانتین، ایتالیا، یونان، امریکای جنوبی، اروپا، لیگ جهانی، قهرمانی جهان، جام جهانی و المپیک تقریبا کلکسیون کاری و تجربی او را تکمیل کرده است. قهرمانی در آرژانتین، امریکای جنوبی، ایتالیا، اروپا و جهان را در رده باشگاهی کسب کرده و با ایجاد تحول ساختاری در سه تیم ملی، آنها را به المپیک رسانده است.

لوزانو وقتی برای دومین بار در سال 1999 هدایت اسپانیا را بر عهده گرفت، در واقع جوانانی همچون رافائل پاسکوئال (ارزشمندترین بازیکن جهان در سال 1999) و میگل آنخل فالاسکا (پاسور اسبق و سرمربی کنونی اسکرا بلهاتوف لهستان) را که خود در سال های 1994 تا 1996 در ترکیب ماتادورها به آنها میدان داده بود، پروراند و ضمن کسب عنوان پنجمی در جام جهانی و لیگ جهانی (1999) جواز حضور در المپیک سیدنی را نیز کسب کرد که با این تیم در رده نهم المپیک ایستاد.

لوزانو در سال 2005 که سرمربیگری لهستان را پذیرفت، اولین مربی خارجی تاریخ تیم ملی والیبال این کشور لقب گرفت. او به جمعی از جوانان لهستان میدان داد و با بهره گیری از پتانسیل فوق العاده آنان در کنار چند بازیکن باتجربه، تیمی ساخت که دو بار عنوان چهارمی لیگ جهانی را کسب کرد و در رقابت های قهرمانی جهان (2006) تا فینال و کسب مدال نقره پیش رفت. لهستان با لوزانو دوباره به جمع غول های والیبال برگشت و در همین سال به پاس خدماتش به کشور لهستان از دست رئیس جمهور وقت این کشور؛ لخ کاشینسکی (که در سال 2010 در سانحه سقوط هواپیمای توپولوف درگذشت) نشان افتخار صلیب شوالیه را دریافت کرد. ژیگادلو، وینیارسکی، کورک، ولازلی، زاگومنی، ورونا، موزدونک و... ستاره های لهستانی با هدایت لوزانو به المپیک پکن راه یافتند و به مقام پنجم این بازی ها رسیدند.

رائول لوزانو در سال 2009 هدایت آلمان را در حالی به دست گرفت که این تیم ده سال به سرمربیگری استلیان موکولِسکو رومانیایی یک تیم درجه دوی اروپایی محسوب می شد و کاری از پیش نمی برد. لوزانو هدف را بازگشت به لیگ جهانی، قرار گرفتن در جمع هشت تیم برتر جهان و صعود به المپیک گذاشت و کارش را آغاز کرد. قهرمانی در لیگ اروپا (2009) آلمان را به تیتر اخبار آورد. این تیم سپس در رقابت های قهرمانی اروپا به مقام پنجم دست یافت و جواز حضور در لیگ جهانی و مسابقات قهرمانی جهان را به دست آورد. در سال 2010 به عنوان پنجمی لیگ جهانی و هشتمی قهرمانی جهان رسید. این بهترین مقام آلمان پس از 36 سال (از سال 1974) بود که آلمانشرقی موفق به کسب مقام چهارم جهان شده بود. گروزر، یوخم شوپس، لوکاس کامپا، مارکوس بوهم، فردیناند تیلی و... ستارگان آلمان بودند که با لوزانو به سطح اول والیبال جهان رسیدند و جواز حضور در المپیک لندن را نیز کسب کردند اما او در آستانه المپیک از هدایت آلمان کناره گرفت تا تیم آماده و پرداخته اش با مربیگری ویتال هِینِن بلژیکی در لندن به عنوان پنجم برسد.

لوزانو علاوه بر بیدار کردن غول های خفته اسپانیا، لهستان و آلمان در رده ملی، در رده باشگاهی نیز تیم های بزرگ ایتالیا همچون میلان، پالرمو، سیسلی ترِویسو و لوبه ماچراتا را هدایت کرده و به عناوین قهرمانی باشگاه های ایتالیا (2000 – 2001) ، سوپرجام ایتالیا (2001) ، باشگاه های اروپا (1992 – 1993) ، جام کنفدراسیون اروپا (1997 – 1998) و باشگاه های جهان (1992) دست یافته است. او که پس از پنج سال (از 1987) مربیگری در ایتالیا در سال 1992 جای داگ بیل؛ مربی بزرگ امریکایی را در هدایت تیم میلان گرفت، از همان تیم و همان سال استارت موفقیت خود را زد و به یک مربی شناخته شده و قابل وثوق تبدیل شد.

فرانکو برتولی، آندره آ لوکتّا، پائولو مونتانیانی، هریستو زلاتانوف، آندره آ زورزی، مارکو مئونی، اسلوبودان کواچ، اوسوالدو هرناندز، لوکا کانتاگالی، انخل دنیس، پاسکوئاله گراوینا، میهال لاسکو، ساموئله پاپی، لورنزو برناردی، دیمیتری فومین، باس وان د گور، آلبرتو چیزولا، آندریا گریچ، مارکو براچی، لوئیجی ماسترانجلو، نالبرت، ایوان میلکوویچ و میرکو کورسانو بخشی از ستارگانی اند که در تیم های باشگاهی ایتالیا زیر نظر رائول لوزانو هدایت شده و بر سکوهای قهرمانی ایستاده اند.

رائول لوزانو اما تنها یک مربی نیست. او از سال 1990 به عنوان مشاور مربیان و مدرس جهانی والیبال نیز شناخته شده است و تاکنون دوره های آموزشی و سمینارهای فراوانی را در کشورهای مختلف برگزار کرده که برخی از آنها عبارتند از: سیستم دفاع، ایتالیا، اسپولتو، 1990 -  شکل گیری حمله‌، ایتالیا، سرمونا، 1992 - مدیریت و انگیزه تیم های حرفه ای، ایتالیا، آنکونا، 1993 - آموزش و روش افزایش عملکرد، اسپانیا، بارسلونا، 1995 - روش و آموزش حمله، آرژانتین، بوینس آیرس، 1996 - متودولوژی آموزش و سیستم دفاعی، اوساکا، ژاپن، 2002 - شکل گیری و تثبیت سیستم دفاعی، بوینس آیرس، آرژانتین ، 2004 - آموزش و توسعه سیستم‌های تاکتیکی، پرتغال، 2005 - آموزش دفاع و دریافت تکنیکی ، لهستان، 2006 - آموزش توسعه سیستم های تاکتیکی، لهستان، 2007 - آموزش روش تدریس و افزایش عملکرد، برلین، آلمان، 2010 - آموزش روش حمله،  کنگره بین المللی ویادولید، اسپانیا، 2012 - آموزش روش و دفاع تکنیکی، نایروبی، کنیا، 2014 -  آموزش دفاع سیستمی، سانتافه، آرژانتین، 2014.

او همچنین هشت سال تحصیلات دانشگاهی اش را در رشته های مهندسی و روانشناسی پی گرفته و به عنوان یک پروفسور؛ عضو دپارتمان روانشناسی اجتماعی دانشکده مهندسی دانشگاه ملی لاپلاتای آرژانتین است.

لوزانوی بزرگ اگرچه آلمان را تا دروازه المپیک برد اما نشد که خود نیز سومین حضورش را به عنوان مربی در بازی های المپیک ثبت کند. امکانی که حالا برای او با ایران فراهم است. ایرانی که در تکاپو برای اولین حضور خود در المپیک است تا بالاخره پس از 52 سال رویای المپیکی شدنش تحقق یابد.