هم‌آغوشی تلخ والیبال و سوریان با شبکه‌های مجازی!

این که «شکست و پیروزی دو روی یک سکه هستند» و «ما باید این شکست ها را ریشه یابی کنیم» و « چیزی از ارزش های ورزشکاران ما کم نمی شود» و ... حرف های تازه ای نیست. آنقدر شنیده ایم که شاید نخ نما شده باشند!

اما حرف و حدیث ها و حاشیه هایی که به ویژه در شبکه های مجازی در خصوص این دو شکست مطرح شد و بازخورد آن شگفت انگیز است؛ ترسناک و قابل مطالعه.

بعد از شکست تیم والیبال، کسانی این شایعه را درانداختند که اختلاف درونی والیبالیست ها با کواچ و عشق شان به ولاسکو باعث شکست شده است.  حتی سند و مدرک رو کردند که دو ستاره تیم حین از دست دادن امتیاز و پس از بازی لبخند زده اند. یعنی خوشحال بوده اند که در نبرد کواچ – ولاسکو، سرمربی پیشین تیم ملی برنده شده است؛ اتهامی درشت و البته اثبات نشدنی. به زبان صریح تر یعنی خیانت به قلب های پر شوق میلیون ها ایرانی!

موج دوم پس از شکست سوریان رقم خورد. دارنده مدال کشتی فرنگی که البته هنوز هم به خاطر هدیه کردن آن مدال طلا به محمود احمدی نژاد در روزهای غبارآلود پس از انتخابات 88 مورد نقد و نکوهش برخی از علاقه مندان ورزش قرار دارد و می گویند به واسطه آن حرکت شگفت، امتیاز وارد کردن یک خودرو بسیار گران قیمت  را از دولت وقت گرفت، با دو خطای پی درپی به تشخیص داوران مستحق شکست و اخراج شناخته شد. شوک بزرگی که هنوز هم بسیاری نتوانسته اند آن را هضم کنند که چطور ممکن است یک قهرمان با تجربه مثل او در دام چنین تله ای می افتد؟

نکته دردناک اما انتساب این شکست به محمد بنا بود. عده ای مضمون کوک کردند که حمید سوریان دل با محمد بنا دارد که سال ها قبل او را به حسن رنگرز ترجیح داد و به نوعی پدر معنوی این کشتی گیر طلایی است. کشفی که بنا برای اثبات آن دست به قمار بزرگی زد و پای آن ایستاد. چیزی مثل آبیاری کردن نخل خرما به این امید که سیب بدهد و البته داد. شاید یک مغز نیم پخته هم به این تحلیل! بخندد که چطور ممکن است یک کشتی گیر در آستانه یک رکوردشکنی تاریخی یک دفعه یاد سرمربی سابق اش بیفتد و در اعتراض به نبودن او عامدانه کاری کند که شکست بخورد و به خانه برگردد!

اما نگاهی به شبکه های مجازی نشان می داد به طرز عجیبی این شایعات هم‌رسانی می شدند و عده بسیاری آنها را نه تنها باور می کردند بلکه با افزودن اطلاعاتی آمیخته با حدس و گمان به خورد دیگران می دادند. مثل همین ویروس های جدید که هر وقت بیمار می شویم و به پزشک مراجعه می کنیم با اطمینان می گویند ویروس جدید است و از کسی گرفته اید!... انگار این ویروس ها به سبک نرم افزارهای کامپیوتری مدام ارتقا پیدا می کنند و نمی شود مقابل شان کاری کرد!

شیوع گسترده این دو ویروس ( شکست عامدانه تیم ملی والیبال و حمید سوریان) ترس‌ناک است. از ذهن توطئه‌اندیش می آید اما نمی توان به سادگی از کنار آن گذشت. بخش بزرگی از مردم این شایعات را دوست دارند، باور می‌کنند و با اطمینان از آن حرف می زنند.

این ویروس ها را نباید دست‌کم گرفت. با اختلال گردش آزاد اطلاعات، شایعه رشد می‌کند، فربه می‌شود و کم کم به صورت یک حقیقت تمام عیار در می‌آید، خواه در ورزش باشد، خواه سیاست! آن وقت هر اتفاقی بیفتد می گویند: کار خودشونه!