آخرین بخش از مراسم تجلیل هفدهمین جشن سینمای ایران، به اهدای جایزه سیفالله داد اختصاص داشت. در این مراسم که شامگاه گذشته ۱۷ شهریورماه با حضور اهالی سینما و جمعی از مدیران این عرصه در تالار ایوان شمس برگزار شد، علیرضا داوودنژاد جایزه بخش سیفالله داد را به پاس یک عمر فعالیت در عرصه سینما از آن خود کرد. محمد بزرگنیا، منوچهر شاهسواری و رضا میرکریمی از جمله چهرههای سینمایی بودند که جایزه سیفالله داد را به علیرضا داوودنژاد تقدیم کردند.
به گزارش مهر، محمد بزرگنیا درباره علیرضا داوودنژاد گفت: من داوودنژاد را به عنوان دلسوخته سینما میشناسم که خود را وقف سینما کرده است. یادم است زمانی که ورود شبکههای ماهوارهای اوج نگرفته بود، این فیلمساز مدام هشدار میداد که برای اوقات فراغت جوانان فکری کنید تا گرفتار شبکههای ماهوارهای و انواع محصولات وارداتی نشوند.
وی تاکید کرد: به اعتقاد من، علیرضا داوودنژاد ذهن جوانی دارد و برای من غیرقابل تصور بود که او در مدت زمان اندک، یک فیلم تجربی با موبایل بسازد که مطمئنم نمایش این فیلم بازتاب خوبی خواهد داشت. درواقع داوودنژاد میخواست به فیلمسازان تجربی پیامی بدهد و بگوید من نیز با شما هستم.
در ادامه رضا میرکریمی مدیرعامل خانه سینما گفت: علیرغم اینکه رفاقت نزدیکی با علیرضا داوودنژاد ندارم اما همواره ارادت قلبی خود را به او ثابت کردهام و همیشه از روحیه مسئولیتپذیری این فیلمساز لذت میبردم.
وی یادآور شد: علیرضا داوودنژاد کسی است که فعالیتهای صنفی بسیاری انجام داده و برای منفعت جمع، از منافع شخصی خود عبور کرده و خود را نادیده گرفته است و من برای تلاشی که این فیلمساز در جریان بازگشایی خانه سینما و انجام فعالیت صنفی کرد، تشکر میکنم.
حجتاله ایوبی رئیس سازمان سینمایی که تاکید کرده بود قصد صحبت کردن در مراسم تجلیل از ۴ چهره سینمایی هفدهمین جشن سینمای ایران را ندارد، بنابر درخواست کامران ملکی مجری مراسم روی صحنه رفت و گفت: هنوز از فضای صحبتهایی که درباره احمدرضا درویش شد، بیرون نیامدهام و میخواهم بگویم که ای کاش به درویش عشق نمیورزیدم، ای کاش مخالف فیلم «رستاخیز» بودم تا برخی از صحبتهایی که اینجا شد، به من میچسبید و حال اینکه ای کاش میتوانستم حرف بزنم و هر آنچه را که در این مدت از گفتن آن محروم بودهام، بازگو کنم اما باید حوصله کنیم تا مشکل حل شود.
رئیس سازمان سینمایی در ادامه صحبتهای خود درباره علیرضا داوودنژاد، گفت: من این افتخار را داشتم که با دوست عزیزم علیرضا در شمال کشور در جایی نزدیک کلارآباد با یکدیگر همسایه باشیم. پنجره خانه ما به روی دریا باز میشد و با هم زیباییها و خشم دریا را دیدهایم. در نوجوانی، مادر خود را از دست دادم اما مادر علیرضا داوودنژاد که زنی مهربان است، حق مادری بر گردن من و خواهرانم دارد و همیشه او را مادر صدا میزنم.
ایوبی در پایان صحبتهای خود گفت: علیرضا داوودنژاد با زمانه جنگید تا جوان بماند، به روز باشد و نفس بکشد که من امیدوارم روحیه علیرضا داوودنژاد همواره جوان و سرزنده بماند.
پس از اهدای جایزه ویژه سیفالله داد به علیرضا داوودنژاد، این کارگردان در سخنانی کوتاه گفت: سیفالله داد، دلسوزانه برای سینمای ایران تلاش کرد. او معتقد بود برای رونق سینمای ایران باید دو فاکتور دانایی در سینما و قدر دانستن ارزش تماشاگر را در نظر گرفت. سیفالله داد تماشاچی را سرمایه سینمای ایران میدانست. او معتقد بود باید به تخیلات تماشاگر پاسخ داد، چرا که اگر پاسخ مناسبی برای مطالبات تماشاچی نداشته باشیم، او سراغ محصولات دیگر خواهد رفت. از همین رو زندهیاد سیفالله داد تعریف جدیدی از سینمای ایران با عنوان سینمای مصلحانه ارائه کرد.
کارگردان فیلم «مرهم» تاکید کرد: سینمای مصلحانه، سینمایی است که به هیچ عنوان سیاستزده نیست و فیلمساز ابزاری برای تبلیغ سیاست نیست. سیفالله داد سینما را هیچگاه از دریچه درآمدزایی نگاه نمیکرد. او معتقد بود که سینمای مصلحانه از یکسو متکی به ارزشهای هنری است و از سوی دیگر مطالبات جامعه و مردم را برطرف میکند.
علیرضا داوودنژاد در پایان صحبتهای خود گفت: امیدوارم مانند سیفالله داد بتوانیم در مقابل سیاستزدگی و تجارتزدگی در سینما بایستیم و تعریف درستی از شرایط سینمای امروز و مواجهه با مشکلات ارائه دهیم.