۰۵ آذر ۱۴۰۳
به روز شده در: ۰۵ آذر ۱۴۰۳ - ۱۳:۲۲
فیلم بیشتر »»
کد خبر ۴۱۱۹۱۱
تاریخ انتشار: ۱۳:۵۵ - ۲۵-۰۵-۱۳۹۴
کد ۴۱۱۹۱۱
انتشار: ۱۳:۵۵ - ۲۵-۰۵-۱۳۹۴

سیر تا پیاز سیاست در گفت‌وگو با ابراهیم اصغرزاده

«سیر» تا «پیاز» سیاست در گفت‌وگو با ابراهیم اصغرزادهابراهیم اصغرزاده فعال سیاسی اصلاح طلب با تاکید بر این‌که «زیرکی روحانی به این بود که سیاست خارجی را به زندگی مردم متصل کرد معتقد است که نکته مهم شعارهای انتخاباتی روحانی مخالفت با تداوم رویکرد دولت احمدی نژاد در حوزه روابط بین‌الملل بوده است.»

وی همچنین در مورد اهمیت برگزاری انتخابات مجلس خبرگان رهبری با اعلام هشدار عدم غفلت نسبت به انتخابات پیش روی مجلس خبرگان به گروه‌هایی که به آینده کشور حساس‌اند، خاطر نشان کرد که امروز نورافکن‌های دنیا بیش از گذشته به ایران و روندهای انتخاباتی در ایران توجه می‌کنند.

ابراهیم اصغرزاده در گفت‌گو با ایسنا، در ازریابی وضعیت ایران بعد از توافق هسته‌ای با تاکید بر اینکه باید شرایط پس از توافق را با شرایط بعد از عدم توافق سنجید ،اظهار کرد: قطعاً در شرایط عدم توافق، وضعیت کشور چه در حوزه اقتصادی، چه مسائل امنیتی و چه به لحاظ سیاسی با بحران مواجه می‌شد.

در صورت عدم توافق، کشور به سمت جنگ پیش می‌رفت

وی با بیان اینکه «گردنه توافق موقعیت ما را فوق‌العاده مستحکم کرده است»، تصریح کرد: گرچه ممکن است امتیازاتی داده باشیم، اما در صورتی که بخواهیم شرایط روز سه‌شنبه 23 تیر که از رسانه‌ها اعلام شد توافق به سرانجام رسیده را با زمانی که که خبر عدم دستیابی به توافق مقایسه کنیم، در آن زمان باید می‌دیدیم که چه اتفاقاتی می‌افتاد.

این فعال سیاسی ادامه داد: در آن شرایط قطعاً بازارهای مختلف سرمایه‌ای کشور سقوط می‌کرد و بحران اقتصادی همه جا را فرا می‌گرفت. در صورت عدم توافق قطعاً وضعیت ما تبدیل به وضعیت نامطلوبی می‌شد و کشور به سمت جنگ پیش می‌رفت؛ چراکه در شرایطی قرار داشتیم که طی آن یک اجماع علیه ما شکل گرفته بود و بواسطه‌ قطعنامه‌های شورای امنیت سازمان ملل، ایران بعنوان عامل تهدید جامعه جهانی و بین‌المللی و صلح جهانی ذیل فصل 7 منشور سازمان ملل قرار گرفته بود.

اصغرزاده با بیان اینکه از شامگاه روز تصویب قطعنامه 2231 شورای امنیت و تضمین و تصویب توافق وین از سوی نمایندگان کشورهای دنیا، اجماعی جهانی در حمایت از این توافق ایجاد شده است، اظهار کرد: امروز بر اساس این قطعنامه، شورای امنیت به همه کشورهای دنیا می‌گوید که اگر کسی زیر این توافق بزند با من طرف است. امروز این اجماع جهانی از این توافق صیانت می‌کند و می‌گوید که باید ایران را از ذیل فصل 7 درآورد.

وی معتقد است که پس از تصویب قطعنامه 2231 شورای امنیت سازمان ملل دنیا به ایران نگاه دیگری دارد و در همین راستا ما نیز باید به دنیا نگاه دیگری داشته باشیم.

این فعال سیاسی همچنین با بیان اینکه امروز با دو متن روبرو هستیم، خاطر نشان کرد: در حال حاضر با قطعنامه حدود 17-18 صفحه‌ای سازمان ملل یک متن توافق وین که حدود 160 صفحه است مواجه هستیم.

اصغرزاده ادامه داد: مسئولین کشور از تمام جزئیات متن توافق وین اطلاع داشته و دارند و شوخی است که بگوییم که ظریف و قوه مجریه صرفا با تلاش خود این توافق را انجام داده‌اند. همچنین ساختار سیاسی جمهوری اسلامی نیز به گونه‌ای نیست که نماینده جمهوری اسلامی ایران فقط با ابتکار عمل خود توافقی را انجام دهد؛ چرا که او در حال نمایندگی کل نظام است.

وی گفت: البته در قطعنامه وضعیت متفاوت است و اگر چه قطعنامه از درون متن وین به شورای امنیت انتقال پیدا کرد، اما قطعنامه شورای امنیت سازمان ملل لازم‌الاجراست و بنابراین دارای مسیر خاصی است.

مجلس و شورای عالی امنیت ملی در موضوع توافق وین حق وتو دارند

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب با بیان این‌که «مجلس شورای اسلامی و شورای امنیت ملی امروز هر دو دارای حق وتوی توافق هستند»، اظهار کرد: این‌که ما در داخل نسبت به قطعنامه و توافق چه مسیری را طی کنیم بستگی به مسائل داخلی خودمان دارد. چه مجلس به عنوان قوه مقننه و چه شورای امنیت ملی با توجه به اختیارات خود هر دو ضمن این‌که از جزئیات مطلع بودند، الان حق وتو هم دارند و می‌توانند کل توافق را بپذیرند یا رد کنند. اما درباره این‌که بخواهند وارد جزئیات شوند و بخشی از آن را اصلاح و ترمیم کنند؛ این اقدام چه در ایران و چه در کنگره بخواهد صورت بگیرد، تمام توافق را به هم می‌ریزد و دوباره دور ماراتنی از مذاکرات را در آینده آغاز می‌کند.

اصغر زاده با بیان این‌که « قطعنامه، کشورهای دنیا را ملزم به پذیرش توافق می‌کند» ،گفت: این قطعنامه دوره‌ای 90 روزه دارد و پس از آن ایران تمام چیزهایی را که انتظار داشت به دست خواهد آورد.

وی هم‌چنین با بیان این‌که «شاید در قطعنامه سازمان ملل مواردی فراتر از توافق وین باشد که در داخل حرف و حدیث‌هایی ایجاد کند»، اظهار کرد: باید متوجه باشیم که می‌توان قطعنامه را اجرا نکرد اما فراموش نکنیم که ما با کشورهای 1+5 به توافق رسیده‌ایم.

این فعال سیاسی در ادامه با مقایسه قطعنامه‌های 598 و 2231 شورای امنیت سازمان ملل، خاطرنشان کرد: قطعنامه 598 در سال 66 در شرایطی به تصویب رسید که ما به لحاظ لجستیک، دیپلماتیک و پشتوانه‌های فنی و علمی فوق‌العاده مانند ماجرای پایان اشغال سفارت آمریکا و همچنین آزادی گروگان‌ها ضعیف بودیم. بنابراین چه قرارداد الجزایر و چه قطعنامه 598 هر دو تجربه‌ای بودند که ما را در مقابل حقوق بین‌الملل قرارداد و در هر دو آن دانش و تخصص حقوقی ما ضعیف بود.

وی با بیان این‌که «در هر دو مورد مذکور ما متضرر شدیم»، گفت: با این وجود جامعه این دو موضوع را پذیرفت؛ چراکه این دو قرارداد چه از لحاظ سیاسی و چه از لحاظ یدئولوژیک دارای مشروعیت بود.

ایران قطعنامه 598 را بنا به مصالح آن پذیرفت

این فعال سیاسی با اشاره به روند پذیرش قطعنامه 598 از سوی ایران اظهار کرد: طی نامه‌ای که امام (ره) به مناسبت حج صادر کردند، از این توافق با عناوینی نظیر تصمیم تلخ و نوشیدن جام زهر، یاد کردند. این‌ها همه نشان می‌داد که ایران قطعنامه 598 را بنا به مصالح نظام پذیرفت.

وی با اشاره به مخالفت برخی با پذیرش قطعنامه 598 اظهار کرد: در آن زمان عده‌ای راه افتادند و مدعی شدند که با پذیرش قطعنامه، مرتکب اشتباه شدیم و جزئیات این قطعنامه به ضرر ما بوده، اما اقدام به پذیرش آن توسط امام (ره) باعث شد که افکار عمومی دنیا نظر و تصورشان از ایران عوض شود و بعد از حمله عراق به کویت توسط صدام حقانیت ایران در جنگ معلوم شود. پذیرش قطعنامه، ایران را از یک کشور درگیر جنگ وارد فرآیندی سیاسی کرد که طی آن به دنیا ثابت می‌شد، ایران قواعد بین‌المللی را رعایت می‌کند و مظلوم واقع شده است.

آن‌چه که در وین صورت گرفت، منافع ملی ایران را تأمین می‌کند

این فعال سیاسی با تاکید بر این‌که «در ارزیابی قطعنامه 598 باید شرایط حاکم بر قطعنامه و عبور از جنگ را ملاک قرار دهیم»، خاطر نشان کرد: در مورد توافق وین هم همین‌گونه است؛ اگر توافق وین صورت نمی‌گرفت و عملیات نظامی و جنگی رخ می‌داد، اختلافات میان ایران و کشورهای منطقه تشدید می‌شد. از ادبیات غرب و اسرائیل می‌فهمیم که در صورت عدم توافق آنها آمادگی داشتند که این اجماع جمعی را به سمت یک درگیری نظامی برای تخریب اماکن هسته‌ای بکشانند. آن‌چه که در وین صورت گرفت، منافع ملی ایران را تأمین می‌کند و موقعیت ما را در منطقه و جهان ارتقا می‌بخشد؛ هرچند که ممکن است در جزئیات آن ایراد داشته باشیم اما نباید فراموش کنیم که اگر این توافق صورت نمی‌گرفت، شرایط ایران به مراتب بدتر از موقعی بود که 598 را نمی‌پذیرفت.

ملاقات‌های ظریف و کری حکایت از آن داشت که بازی ما در گروه 1+5 با آمریکا است

این فعال سیاسی همچنین با اشاره به مذاکرات دوجانبه میان وزرای خارجه ایران و آمریکا، تاکید کرد: ملاقات‌های بین ظریف و کری حکایت از آن داشت که بازی ما در گروه 1+5 با آمریکا است و اهمیت توافق نیز به همین دلیل است؛ چرا که اگر قرار بود بین ما و روسیه یا بین ما و چین توافقی صورت بگیرد، موضوع این‌قدر اهمیت پیدا نمی‌کرد.

وی با بیان این‌که «توافق بین دو دوست خیلی مهم نیست، بلکه زمانی یک توافق ارزشمند می‌شود که بین دو قطب شکل بگیرد»، اظهار کرد: به همین دلیل توافق salt 1 و مذاکراتی که بعد از بحران موشکی خلیج خوک‌ها بین شوروی و آمریکا شکل گرفت به عنوان یکی از مذاکرات بسیار مهم جلوه کرد.

اصغرزاده گفت: زمانی که ایران در نقطه مقابل آمریکا قرار گرفت، توافق وین در مقیاس جهانی اهمیت پیدا کرد و با توافق‌های SALT یک و دو مقایسه شد. به هر حال این توافق را به دلیل اجماعی که پشت آن قرار گرفته در عرصه بین‌الملل یک فرصت تاریخی می‌بینند؛ همان اجماعی که با بی‌درایتی دولت قبل، منجر به تصویب 6 قطعنامه در فاصله 6 سال شد و پرونده هسته‌ای ایران را ذیل فصل 7 تعریف کرد، به همان دلیل و با همان توان آن اجماع با هوشمندی ایران در مذاکرات وین انتقال یافت و پشت سر توافق وین قرار گرفت و این این یک پیروزی برای ایران و کادر دیپلماسی ایران است.

توافق با دنیا انجام شده است اما بسیاری از محدودیت‌ها باقی مانده است

وی خاطرنشان کرد: گرچه توافق با دنیا انجام شده است، اما نباید مطالبات عمومی مردم چه در حوزه‌های اقتصادی و چه در حوزه‌های اجرائی کشور را افزایش دهیم؛ چراکه کماکان بسیاری از محدودیت‌ها باقی مانده است.

این فعال سیاسی با تأکید بر این‌که «باید قبول کنیم که بسیاری از ممنوعیت‌های قبل به محدودیت تبدیل شده است»، گفت: بسیاری از موضوعاتی که طی 6 قطعنامه صادره علیه ایران در سازمان ملل به عنوان اقدامات ممنوع برای ایران یاد شده بود، امروز و با صدور قطعنامه 2231 به محدودیت‌هایی4 یا 5 ساله تبدیل شده است. همچنین موضوع غنی‌سازی اورانیوم ایران در شرایطی که پیش از این ممنوع بود، امروز به عنوان یک حق مسلم برای ملت ایران پذیرفته شده است. مذاکرات، غنی‌سازی ایران را یک مرحله ارتقاء داده و امروز غنی‌سازی اورانیوم در ایران با عبور از مرحله ممنوعیت و محرومیت، وارد مرحله‌ای شده که طی آن پس از اعمال یک سری محدودیت انجام راستی‌آزمایی(ادعای غربی‌ها) از سوی ایران، امکان این کار بدون هیچ محدودیتی برای ایران امکان‌پذیر است.

اوباما و داعش دوعامل اثرگذار در دستیابی به توافق وین بودند

این فعال سیاسی در ادامه از اوباما و داعش به عنوان به دو عامل اثرگذار در دستیابی به توافق وین اشاره کرد و در مورد نقش اوباما در دستیابی به توافق، اظهار کرد: حضور یک حقوقدان در رأس دولت آمریکا و قصد او برای به نتیجه رساندن موضوع چالش برانگیز پرونده هسته‌ای ایران از جمله عوامل تأثیرگذار در توافق وین بود.

اصغرزاده همچنین با اشاره به گروهک تروریستی داعش با بیان این‌که «داعش باعث شد جامعه جهانی احساس کند که هرچه زودتر باید با ایران به تفاهم برسد»، خاطرنشان کرد: داعش آنقدر جامعه جهانی را ترساند و نگران کرد که دنیا را به این نتیجه رساند که با ایران به تفاهم برسد تا ایران بتواند با یک مکانیسم، جلوی تندروی و افراط و گسترش داعش را در منطقه بگیرد.

نکته مهم شعارهای انتخاباتی روحانی مخالفت با تداوم رویکرد دولت احمدی نژاد در روابط بین‌الملل بود

وی در ادامه با اشاره به شعار انتخاباتی روحانی، اظهار کرد: روحانی در رقابت‌های انتخاباتی گفت که می‌خواهم هم چرخ سانتریفیوژها بچرخد هم چرخ زندگی مردم بچرخد، در آن زمان بسیاری از مردم این جمله را باور نداشتند. من 8 ماه قبل از روحانی، آن جمله را بر زبان آوردم و پیش‌بینی کردم که در انتخابات 92، جریان تعامل و همزیستی با دنیا بر جریان ستیز و قهر با دنیا پیروز خواهد شد؛ من این جمله را رسماً در مناظره‌ای تلویزیونی به زبان آوردم! اما شعاری که روحانی انتخاب کرد در این زمینه، بیشتر از سایر شعارها برجسته شد.

اصغرزاده ادامه داد: نکته مهم شعار روحانی "ما می‌خواهیم چرخ سانتریفیوژها بچرخد" نبود، بلکه مخالفت با گروهی بود که بر این باور بودند که روند و رویکرد دولت احمدی‌نژاد در حوزه روابط بین‌الملل باید تداوم پیدا کند. نماد این عده نیز، کسی بود که توانست 4 میلیون رأی کسب کند. زیرکی روحانی به این بود که چرخش رویکرد را به مردم و زندگی آن‌ها ربط داد و سیاست خارجی را فقط در یک چارچوب حقوق بین‌الملل ندید بلکه آن را به زندگی مردم متصل کرد و در طول 2 سال گذشته نیز دائماً این شعار را تکرار کرد.

وی با اشاره به پیگیری‌های مردم نسبت به اخبار مربوط به مذاکرات هسته‌ای، اضافه کرد: مردم روزهای 13 فروردین و 23 تیر سال جاری همگی پای رادیو و تلویزیون و رسانه داخلی و خارجی نشسته و با پیگیری‌های خود نسبت به مذاکرات هسته‌ای نشان دادند که افکار عمومی ایران نسبت به این موضوع حساس است.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه با مقایسه ادبیات مورد استفاده دولت‌های نهم و دهم با دولت یازدهم در حوزه روابط بین‌الملل، اظهار کرد: در دولت احمدی‌نژاد بر خلاف آن‌چه که عده‌ای ادبیات پوپولیستی مطرح می‌کنند، ادبیات مورد استفاده دولت، ادبیات لمپنیسمی بود.

اصغرزاده با این اعتقاد که «در دوران دولت قبلی، فاصله عمیقی میان خرد جمعی جامعه و دولت وجود داشت»، خاطرنشان کرد: با آمدن روحانی، فاصله‌ میان دولت و ملت کاهش یافته است و با تغییر رویکرد دولت امید مردم نیز بیشتر شده است، اما هنوز شاهد نقاط کوری در دولت و در مورد حوزه‌های مدنی، جامعه مدنی، حقوقی و اقتصادی هستیم که مردم در مقابله با آن‌ها بلافاصله از خود واکنش نشان می‌دهند. مردم انتظار دارند همان‌طور که دولت طی 2 سال اخیر برای مسائل مربوط به سیاست خارجی اولویت قائل شد، برای حوزه‌های دیگر هم یا اولویت‌هایی لحاظ کند یا این‌که به صورت هم‌تراز برای آن‌ها ارزش گذاری کنند.

وی با اشاره به لغو تعدادی از کنسرت‌ها و جلسات سخنرانی در کشور، ابراز عقیده کرد: دستگیری یک خبرنگار،‌ به زندان افتادن یک سیاستمدار، حمله به یک کنسرت و لغو مجوز اکران یک فیلم آئینی و نیز ورود نیروهای لباس شخصی به خیابان‌ها و اقدام به تهدید از سوی آنها از جمله مواردی است که شایسته نظامی که قصد تعامل با دنیا را دارد و توانسته است بزرگترین پرونده دیپلماسی جهانی را با موفقیت پشت سر بگذارد نیست.

وی همچنین با تأکید بر این‌که «دولت در حال تصویرسازی مثبت چهره ایران در نظام بین‌الملل است»، گفت: دولت باید قادر باشد در سایر حوزه‌ها نظیر فرهنگی، اقتصادی، سیاست داخلی و مسائل مربوط به حوزه‌های مدنی نیز برگ‌های برنده خود را رو کند.

امروز نورافکن‌های دنیا بیش از گذشته به ایران و روندهای انتخاباتی در ایران توجه می‌کنند

این فعال سیاسی اصلاح طلب در ادامه به برگزاری انتخابات‌های مجلس خبرگان و مجلس شورای اسلامی در اسفندماه سال جاری اشاره کرد و تأکید بر اهمیت برگزاری این دو انتخابات و توجه کشورهای خارجی به این موضوع،‌ اظهار کرد: از روز بعد از توافق وین، نورافکن‌های دنیا بیش از گذشته به ایران و روندهای انتخاباتی در ایران توجه می‌کنند؛ چراکه وضعیت موجود را حاصل انتخابات 92 می‌دانند. آن‌ها منتظرند مشاهده کنند مجالس آینده به ویژه مجلس خبرگان رهبری چه ترکیبی خواهند داشت.

اصغرزاده با تأکید بر اهمیت مجلس خبرگان رهبری در جمهوری اسلامی ایران، گفت: متأسفانه به دلیل یک سری تابوهایی که در گذشته وجود داشت و اکنون نیز وجود دارد، اصلاح‌طلبان و دولت روحانی و گروه‌های میانه‌رو به جای این‌که بیشتر توجه خود را به مجلس خبرگان رهبری معطوف کنند، به مجلس شورا توجه می‌کنند.

گروه‌هایی که به آینده کشور حساس‌اند، از انتخابات مجلس خبرگان رهبری غلفت نکنند

وی با تأکید بر این‌که «به گروه‌هایی که به آینده کشور حساس‌اند هشدار می‌دهم که نباید از انتخابات پیش روی مجلس خبرگان رهبری غلفت کنند»، خاطرنشان کرد: باید در مجلس خبرگان بعد کسانی حضور داشته باشند که مصالح و منافع کشور را با توجه به رویکردهای در حال ایجاد در کشور شکل بدهند.

این فعال سیاسی اصلاح طلب همچنین به اهمیت برگزاری انتخاباتی سالم با حضور حداکثری کاندیداها و رأی دهندگان اشاره و اظهار کرد: دولت یازدهم به عنوان برگزار کننده انتخابات باید با برگزاری انتخاباتی سالم و منصفانه به ویژه در شرایط فعلی به دنیا نشان دهد که دولتی مقتدر است و می‌تواند معیارها و موازین دموکراسی را که در قانون اساسی پیش‌بینی شده است را به خوبی رعایت کند.

وی افزود: دولت برای انجام این کار، برنامه می‌خواهد و برنامه داشتن برای برگزاری یک انتخابات آزاد، سالم و رقابتی چه در مجلس شورای اسلامی و چه در مجلس خبرگان رهبری یکی از اولویت‌های دولت یازدهم حتی پیش از پذیرش توافق وین بود.

اصغرزاده با اشاره به اولویت‌های دولت یازدهم در زمینه سیاست خارجی طی دو سال گذشته، اظهار کرد: گرچه دولت روحانی طی دو سال اخیر در داخل کشور همه چیز را به توافق با غرب و جامعه جهانی ربط داده است و در این مسیر نیز اصلاح‌طلبان برای رسیدن به توافق با دنیا همواره حمایت کرده‌اند، اما نباید امروز مطالبات عمومی را افزایش داد.

وی همچنین به بررسی امکان استفاده از تجربه مذاکره با قدرت‌های جهانی و دشمنان در داخل کشور پرداخت و با تأکید بر این‌که «باید در داخل کشور نیز چرخشی که در رفتار بین‌الملل از خود نشان دادیم، داشته باشیم»،‌ اظهار کرد: نباید وضعیتی در کشور حاکم شود که طی آن دو گروه از دو زاویه مختلف نسبت به اتفاقی که در بعد خارجی در حال وقوع است، دچار دودستگی بشود.

وی با اشاره به لزوم تقویت جامعه مدنی در کشور تاکید کرد که «در داخل کشور باید به درک مشترکی از منافع ملی برسیم.»

اصغرزاده با بیان این‌که «توافق وین نیاز به نوعی گفتمان‌سازی در داخل کشور دارد»، خاطرنشان کرد: در داخل کشور بنای مذاکره طرفین به اقناع است و طرفین باید به همدیگر اعتماد کنند و نزدیک شوند و حرف یکدیگر را بفهمند.

وی با اشاره به تفاوت‌های مذاکرات بین‌الملل و مذاکره میان گروه‌های داخلی، گفت: در دنیا و پای میز مذاکره، قدرت‌ حرف نخست را می‌زند و جنس مذاکرات نیز بر این اساس است که هر کشوری بر اساس وزن و قدرت ملی خود امتیاز می‌گیرد. در مذاکرات بین‌المللی بنا بر اقناع نیست و کسی به دنبال این نیست که اخلاقاً طرف مقابل را راضی کند اما در مذاکره میان طرفین داخلی طرفین با یکدیگر خویشاوندند و عموزداه‌های یکدیگرند.

در داخل، مردم نشان دادند که هیچ آلترناتیوی بیرون از نظام را جست‌وجو نمی‌کنند

اصغرزاده با بیان این‌که «در طول سال‌های بعد از انقلاب اسلامی مردم ایران نشان دادند که آلترناتیوی بیرون از جامعه شکل نمی‌گیرد»، گفت: مردم با حضور پیاپی خود پای صندوق‌های رأی در دوره‌های مختلف نشان دادند که هیچ آلترناتیوی بیرون از نظام را جست‌وجو نمی‌کنند و همواره به دنبال گزینه‌ای در داخل کشور هستند.

وی در ادامه با اشاره به استراتژی اصلاح‌طلبان، اظهار کرد: اصلاح‌طلبان معتقد به اصلاح امور سیاسی، فرهنگی و اقتصادی کشور در چارچوب قانونی موجود هستند و به همین دلیل طیف وسیعی را شامل می‌شوند.

وی ادامه داد: بخشی از اصلاح‌طلبان تا پیش از انتخابات 92 معتقد بودند که انتخابات 88 پایان راه بود و دیگر اصلاحی ممکن نیست اما در سال 92 به حرف طیف وسیعی از اصلاح‌طلبان گوش دادند و وارد انتخابات شدند. امروز نیز شرایط کشور به گونه‌ای است که چنانچه امروز مجدداً انتخابات 92 تکرار شود، آن بخشی از اصلاح‌طلبان که در داخل کشور انتخابات را تحریم‌ کرده بودند، مجدداً به طیف وسیع اصلاح‌طلبان می‌پیوندند.

اصغرزاده با تأکید بر این‌که «در مکانیسم انتخاباتی ایران،‌ رقابت جدی میان اصلاح طلبان و اصولگرایان است»، ‌اظهار کرد: این رقابت به مفهوم جنگ و تضاد منافع نیست؛ چراکه این دو گروه در منافع ملی کشور و دفاع از قانون اساسی، ‌انقلاب اسلامی و ارزش‌های مردم با هم دارای اشتراکات فراوانی هستند و صرفاً رویکردهای‌شان به این موضوع با یکدیگر تفاوت دارد.

میان ترکیب مجلس ‌آینده و نحوه اجرای توافق وین ارتباط تنگاتنگی وجود دارد

وی همچنین درباره ترکیب احتمالی مجلس آینده نیز با اشاره به رابطه میان اتفاقات احتمالی پس از توافق وین و عملکرد دولت پس از توافق وین و ترکیب مجلس آتی»، اظهار کرد: میان ترکیب مجلس ‌آینده و نحوه اجرای توافق وین ارتباط تنگاتنگی وجود دارد. توفیق دولت طی 3 ماه ‌آینده در اجرای برنامه‌های خود و ترجمه و اجرای توافق وین در بخش‌های مختلف تأثیر بسیاری بر ترکیب احتمالی مجلس آینده خواهد داشت.

وی خاطرنشان کرد: اگر دولت در حوزه‌های اقتصادی دست و پای خود را گم کند، دچار ندانم‌کاری شود و نتواند پیش از انتخابات، کارنامه خوبی از عملکرد خود در مورد فاصله زمان پذیرش توافق وین تا انتخابات مجلس ارائه دهد، آثار تخریبی این سوءبرنامه دامن اصلاح طلبان را می‌گیرد و ترکیب مجلس آینده را به سمت اصولگرایان معتدل و اصولگرایی که ضمن نقد دولت احمدی نژاد، روی خوشی به دولت روحانی نشان می‌دهند، متمایل می‌کند. در این شرایط گرچه اصلاح طلبان دارای یک فراکسیون قابل توجهی خواهند بود اما نخواهند توانست مجلس را در اختیار بگیرند.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب ادامه داد: در شرایطی که دولت بتواند در ادامه مسیر توافق وین، موفقیت‌هایی کسب کند، اصلاح‌طلبان در انتخابات آتی مجلس با رأی بالایی مواجه خواهند شد و اکثریت کرسی‌های مجلس را کسب خواهند کرد. در این شرایط آن‌ها می‌توانند بگویند همانطور که دولت روحانی را به قدرت رساندیم، پشت سر او ایستادیم و از او حمایت کردیم تا بتواند توافق اتمی را پیگیری کند، الان نیز در مجلس پشت دولت خواهیم بود تا بتواند برنامه‌های خود در حوزه‌های دیگر را پیش ببرد.

وی با تأکید بر این‌که «جامعه باید نسبت به شعارهای انتخاباتی اصلاح طلبان در ایام انتخابات 94 باورپذیر باشد»، خاطرنشان کرد: اگر شعارهای انتخاباتی اصلاح طلبان برای جامعه باورپذیر باشد جامعه آن‌ها را باور کند، قطعاً رأی بالایی در انتخابات آتی خواهند داشت.

وی حضور طیف نزدیک به دولت یازدهم را دیگر ترکیب احتمالی مجلس آتی دانست و گفت: در پیش‌بینی ترکیب احتمالی مجلس شورای اسلامی با حالت سومی مواجه هستیم که آن تشکیل مجلس حول محور اعتدال خواهد بود. در این وضعیت مجلس مانند شرکت‌های سهامی تشکیل خواهد شد که در آن 50 درصد از اصلاح‌طلبان و 50 درصد از اصولگرایان طرفدار دولت اعتدال حضور خواهند داشت.

بعید است که دولت قصد دخالت مستقیم در انتخابات مجلس و ترکیب آن را داشته باشد

این فعال سیاسی با بیان این‌که «بعید است که دولت قصد دخالت مستقیم در انتخابات مجلس و ترکیب آن را داشته باشد»، به تأکیدات رئیس جمهور مبنی بر عدم مداخله دولت در انتخابات اشاره و خاطرنشان کرد: در شرایطی که دولت بخواهد در انتخابات مداخله کند، به واسطه در اختیار داشتن ابزارها، دستگاه‌های اجرایی و منابع مالی و سرمایه‌های اجتماعی، با حضور طرفداران خاص خود به عنوان گروه‌های معتدل، می تواند ترکیب مجلس را تغییر دهد.

این فعال سیاسی اصلاح‌طلب در ادامه به وضعیت فعلی اصلاح طلبان اشاره کرد و گفت: طی دو سال گذشته اصلاح‌طلبان صبر و انتظار و حمایت از دولت و نوعی استفاده‌ درون سازمانی از رفتار دولت را مبنای رفتار تاکتیکی خود قرار داده‌اند اما استراتژی خاصی را دنبال نکرده‌اند.

اصغرزاده با تأکید بر این‌که «اصلاح‌طلبان باید یک استراتژی منطقی را پیگیری کنند و تاکتیک‌های خود را ذیل آن تعریف نمایند»، تأکید کرد: در حال حاضر اصلاح طلبان دارای یک استراتژی مشخصی نیستند و به لحاظ گفتمانی نیز با ضعف‌هایی مواجه هستند.

وی همچنین با بیان این‌که «اصلاح‌طلبان غیر از ضعف در استراتژی، دچار نوعی خلأ تئوریک در حوزه اجتماعی هستند»، اظهار کرد: به واسطه اقداماتی در سال‌های گذشته،‌ به اصلاح‌طلبان اجازه داده نشد که دارای یک سازمان سراسری در جامعه باشند. دولت قبل هزینه تشکیلات اصلاح‌طلب را بسیار بالا برد.

این فعال سیاسی خاطرنشان کرد: ماه‌های آینده فارغ از نتیجه انتخابات و سهم اصلاح‌طلبان از مجلس آتی، فرصت خوبی است که اصلاح‌طلبان به گفتمان سازی بپردازند. همچنین به واسطه اراده‌ دولت به برگزاری انتخاباتی رقابتی، سالم و منصفانه اصلاح‌طلبان می‌توانند با استفاه از چهره‌های جدید خود و با سازماندهی قوی‌تر از گذشته با استفاده از اصل غافلگیری، همان کاری که در انتخابات 92 انجام دادند را مجدداً تکرار کنند.

اصولگرایان با سکوت در برابر افراطیون در انتخابات مجلس نیز بازنده خواهند بود

اصغرزاده همچنین با اشاره به وضعیت اصولگرایان در عرصه سیاسی کشور،‌ گفت: چنانچه امروز اصولگرایان بخواهند به چشم‌پوشی از اتفاقات دوران گذشته کنند به سکوت خود در برابر افراطیون ادامه بدهند و مرز معینی میان خود و گروه‌های تندرو ایجاد نکنند، مانند انتخابات‌های 76 تا 92 که اصولگرایان معتدل و گروه‌های سنتی و محافظه‌کار بازنده بودند، در انتخابات مجلس نیز بازنده خواهند بود.

وی خاطرنشان کرد: آن‌ها زمانی می‌توانند خود را بازسازی و مرز خود با تندروها تعیین کنند که تکلیف خود با مسائلی نظیر حقوق شهروندی، مسائل اقتصادی و بین‌المللی روشن کرده و نگاه امنیتی خود به حوزه‌های مختلف در داخل کشور را تغییر دهند.

دولت نمی‌تواند در مواجهه با مسائل داخل کشور خنثی و متفاوت عمل کند

این فعال سیاسی با انتقاد از برخی عملکردهای دولت در داخل کشور با بیان این‌که «گاهی اوقات دولت، اعتدال را با خنثی و بی‌عمل بودن برابر می‌داند، این در حالی است که باید اعتدال گفتمان‌سازی شود و برای معتدل بودن مبارزه کرد و جدی بود» ،‌ اظهار کرد: دولت نمی‌تواند در مواجهه با مسائل داخل کشور خنثی و متفاوت عمل کند و بگوید که برای من سیاست خارجه و مذاکره با کشورهای خارجی از اولویت بیشتری برخوردار است و کاری ندارم که در داخل کشور چه کسی سر دیگری را می‌شکند و چه اتفاقاتی در انتخابات می‌افتد و چه تعداد از نامزدها، رد صلاحیت می‌شوند.

وی به مشکلات کشور و عدم مدیریت صحیح در گذشته اشاره کرد و با تأکید بر این‌که «نباید همواره به احمدی نژاد ناسزا بگوییم و مطرح کنیم که او امکانات و سرمایه‌های کشورها را حیف و میل کرده است»، گفت: امروز باید مدیریتی صحیح اعمال شود تا منابع مالی و اقتصادی‌ که در حال آزادسازی و بازگشت به اقتصاد کشور است به نحو احسن مورد استفاه قرار بگیرد.

وی در پایان با اشاره به حضور عده‌ای سودجو در کشور، ادامه داد: باید منتظر بمانیم و مشاهده کنیم آیا در شرایط فعلی و پس از آزادسازی منابع بلوکه شده کشور، مجدداً آن‌هایی که روزی منجر به تخریب کشور شدند، ظهور می‌کنند و یا دولت با برنامه‌هایی مدون مانع هدررفت منابع بلوکه شده خواهد شد.

ارسال به دوستان