دیشب رییس جمهور درباره دشواری های تحریم سخنانی گفتند. ایشان اشاره کردند که برای واردات کالاهای اساسی حدود 25 درصد بر هزینه ها اضافه می شد. به عنوان مثال 10 درصد بابت حق پرچم ایران می بایست میداد تا مشکلی برای کشتی ها پیش نیاید.
جال از این منظر میخواهم به قضیه نگاه کنم که تمام هویت و اصالت و غیرت و عزت ملی ما نشات گرفته از پرچم مقدس ایران است.
هنگامی که در مسابقه های ورزشی پرچم ایران به اهتزاز در می آید همگی به خود غره می شویم که پرچم ما بالاتر از بقیه به اهتزاز در آمده و حس غرور و عزت ملی خوشایندی همگی داریم.
حالا در دوران تحریم و کاغذ پاره ها ما بایستی 10 درصد ارزش بار کشتی را به دلال می دادیم تا پرچم ایران را در جایی قایم کند و پرچم مثلا سریلانکا و یا یک کشور افریقایی را روی دکل کشتی به اهتزاز در آورد.
به عبارتی ما از نشان دادن هویت ایرانی خود در دریا بیم داشته و حاضر به معرفی خود به عنوان یک کشور افریقایی بوده ایم.
حال سول اینجاست که در این سیل انتقادات که وای و آی عزت ملی ما با توافق به باد رفت. برخیزید که فابیوس به ایران آمده و عزت ما خدشه دار شد!
آیا در دوران 8 ساله که پرچم ایران به زیر کشیده می شد و پرچم سریلانکا می رفت بالا ما عزت داشتیم؟
مدیریت جهانی که هر سال در سازمان ملل به همراه سفر خانوادگی دولتی ها در صحن علنی سازمان ملل فریاد زده میشد با پرچم سریلانکا می خواست محقق شود؟
عزت یعنی پرچم. بابت همان تحریمها ما ده درصد باید می دادیم تا پرچم به زیر کشیده شود تا "کاغذ پاره" ها مانع رسیدن کشتی حامل کالاهای اساسی به خاک وطن نشود... .
عصر ایران تیترش کن
عزت به اینست که مایحتاج کشور از هر طریق ممکن برای مردم تامین شود و خللی پیش نیاید. پرچم بالا باشد و مردم به دردسر بیافتند ملت را چه سود؟
اینکه با پرچم دیگران کالا وارد کردیم یک تاکتیک است مانند عقب نشینی در جنگ به منظور تجدید قوا یا کاهش خسارت
1- تحریم ها کاغذ پاره نبودن
2- در موران تحریم مردم در تامین معاش مشکل داشتن
3- دم از عزت ملی زدن، آن هم بر روی موضعاتی مانند انرژی هسته ای، وقتی سایر نیازهای اساسی مان در خطر است، عاقلانه نیست
لطفا مطلب خودت و پاسخ من رو رو هم بذار و به حسین آقای شریعتمداری بده بذاره تو کیهان. باشه؟!
من به شخصه این مایحتاج رو نمی خواهم مال شما ...