محققان دانشگاه تگزاس در دالاس امریکا روش جدیدی را برای ساخت و تولید عضله های مصنوعی ابداع کرده اند که می توان انعطاف پذیری ماهیچه ها را با کمک آن شبیه سازی کرد.

محققان امریکایی با استفاده از «نانوتیوب های کربنی» موفق به ساخت الیافی شده اند که می تواند در تولید عضله مصنوعی کارآمد باشد.

ساخت عضله مصنوعی با کمک «نانوتیوب کربنی»

محققان دانشگاه تگزاس در دالاس امریکا روش جدیدی را برای ساخت و تولید عضله های مصنوعی ابداع کرده اند که می توان انعطاف پذیری ماهیچه ها را با کمک آن شبیه سازی کرد. این الیاف از کنار هم قرار گرفتن صفحات نانوتیوب در اطراف یک هسته لاستیکی تشکیل شده اند که علاوه بر تولید ماهیچه مصنوعی می تواند در ساخت خازن، اسکلت مصنوعی و انواع کابل ها نیز کارآمد باشد. آزمایشات اولیه نشان می دهد، خازن هایی که با استفاده از این روش تولید می شوند نسبت به نمونه های قبلی از قدرت ذخیره انرژی بیشتری برخوردارند.

خاصیت ارتجاعی و انعطاف پذیری ماهیچه های مصنوعی به دلیل قرار گرفتن صفحات نانوتیوب ها روی هسته لاستیکی است که خاصیت ارتجاعی ماهیچه ها را شبیه سازی می کند. این الیاف به گونه ای طراحی شده اند که حتی در صورت کشیده شدن چند برابری نیز قابلیت های خود را از دست نمی دهند.

یكی از اكتشافات بزرگ در حوزه نانوتکنولوژی را می توان در كشف Nanotube است. نانوتیوب ها صفحاتی از اتم های كربن هستند كه درون قسمتی غلطک مانند حركت می كنند و در ظاهر شبیه توری های سیمی هستند كه روی یك سمت آنها پوششی قرار گرفته باشد. Carbon Nanotube لوله كربنی تو خالی است. نانوتیوب های كربنی از منابع كربنی مانند گرافیت یا گازهای هیدروكربنی بوسیله روش هایی مانند تخلیه الكتریكی ، TCVD و Laser ablation ساخته می شوند.

این مواد به علت داشتن خواصی مانند سطح ویژه زیاد (۷۰۰-۱۰۰۰ m۲/gr) ، استحكام زیاد (حدودا ۵۰ برابر فولاد) و خصوصیات الكتریكی و الكترونیكی كاربردهای زیادی از جمله استفاده به عنوان پایه كاتالیست، تقویت مكانیكی پلیمرها و كمپوزیت ها و ساخت قطعات الكترونیكی دارند. نانوتیوب ها ۱۰ برابر از فولاد محكم ترند در حالیكه وزنشان یك ششم وزن فولاد است. این امتیاز باعث شده تا نانوتیوب ها اولین انتخاب برای ساختن پل ها، هواپیماها و حتی کاوشگرهای فضایی باشند.

منبع: مهر