بهره برداری سیاسی از "شهدای غواص" ممنوع

عصر ایران - پیکرهای احتمالا زنده به گور شده 175 غواص شهید امروز (سه شنبه) در شهر تهران تشییع می شود.

درباره این شهدا و این مشایعت ضمن ادای احترام و همدردی با خانواده هایی که قریب 30 سال چشم انتظار بودند ذکر نکاتی چند خالی از فایده نیست:

1- این غواصان شهید از آن همه مردم ایران اند و اگر برخی بخواهند از این موضوع برای استفاده جناحی خود استفاده ابزاری به عمل آورند در حق آنان جفا کرده اند.

2- استقبال کم نظیر مردم از این شهدا به خاطر این است که مردم این سربازان ایثارگر جبهه های دیروز و شهدای گلگون کفن امروز را متعلق به خود و عمق ایثار و از جان گذشتگی این شهدا را قابل احترام می دانند و چه زنده به گور شده چه با دستان بسته تیرباران شده باشند مظلومیت مضاعفی احساس می شد.

مردم ایران به خوبی واقف اند که موقعیت و امنیت کنونی حاکم بر کشور را مدیون خون پاک این شهدای گرانقدر میهن و مردم هستند. اگر مردم احساس کنند استقبال آنها از شهدا از سوی برخی  مصادره به مطلوب می شود ممکن است بر خلاف میل شان و برای جلوگیری از چنین سوء استفاده ای در موارد مشابه دیگر که نیاز به نشان دادن همبستگی و وحدت ملی احساس می شود از حضور خود در صحنه دریغ ورزند و البته نمی توان بر آنها خرده گرفت.

3- تصور کنید شهروندی در این گرمای تابستان یا سرمای زمستان در مراسمی اتحاد آفرین و ملی حضور می یابد و وقتی شب‌هنگام به خانه باز می گردد و گیرنده خانه خود را روشن می کند تفسیرهایی از حضور او توسط مجریان و گویندگان رسانه رسمی ارایه می شود که نه تنها او را بهت زده بلکه خشمگین می کند. آیا به طور طبیعی چنین شهروندی در موارد مشابه آینده ترجیح نخواهد داد به جای پیوستن به صفوف مردم در خانه بماند؟

4- متاسفانه تجربیات گذشته و رفتار های برخی جناح ها و گروه ها در روزهای اخیر این نگرانی را ایجاد کرده که اراده ای برای سوء استفاده از موضوع شهدای غواص در میان است و از آن جمله می توان به برخی طرح ها و اشعار و مطالب منتشر شده در رسانه های منتسب به برخی جریان های سیاسی اشاره کرد که از ارتباط دادن شهدای غواص به مذاکرات هسته ای امروز گرفته تا سر دادن برخی شعارهای با مضامین تفرقه افکنانه و فرصت طلبانه حکایت دارد. برای مثال در یک شبکه اجتماعی طرحی منتشر شده با این مضمون :" غواصان با آواکس آمریکایی لو رفتند ، این بار می خواهید به آژانس آمریکایی اعتماد کنید!"

  مشخص است که ارتباط دادن این دو موضوع کاملا بی ارتباط به یکدیگر با هدف و انگیزه سیاسی و جناحی است و نوعی سوء استفاده از رشادت و ایثار 175 شهید بزرگوار که مظلومانه قربانی شدند.

  احساس خطر امروز و نوشته حاضر نیز هشداری است تا دستکم در این مورد خاص عادت به مصادره را کنار بگذارند و اجازه دهند این شهدا واقعا برای ملت و مردم باقی بمانند. خاصه این که نسلی که جنگ را درک نکرده بود و تصور می شد در فضای خاص دیگری سیر می کند هم داستانی و همسویی تحسین برانگیزی نسبت به این واقعه نشان داده اند که یادآور اتحاد دهه 60 است و به مثابه سرمایه اجتماعی به کار آید.