مهر - رقابت تحصیلی در هنگ کنگ از دوران دبیرستان به مهدکودک ها رسیده است؛ خانواده های هنگ کنگی تمام تلاششان را می کنند تا نوزادشان را در بهترین مهدکودک ممکن ثبت نام کنند.

باور کردنی به نظر نمی رسد اما عکس های منتشر شده از مهدکودک های هنگ کنگ حاکی از رقابت های تحصیلی بسیار زیاد کودکان این کشور است. به طوری که این کودکان کوچک باید از همان بدو تولد خودشان را برای شرکت در مصاحبه های این مهدکودک ها آماد کنند.

احتمالا تصور شما هم از مهدکودک فقط به صحنه بازی و یا چرت زدن بچه های خردسال ختم می شود. اما پدرو مادرهای هنگ کنگی، مهد کودک را یک مرحله بسیارمهم که می تواند آینده فرزندشان تعیین کند می دانند. آنها به شدت اعتقاد دارند که ورود به بهترین مهدکودک به معنی ورود به بهترین دبستان و بعد از آن بهترین دبیرستان و در نهایت ورود به بهترین دانشگاه خواهد شد.

حتی در هنگ کنگ مادرهایی زندگی می کنند که از دوران بارداری به فکر پیدا کردن یک مهدکودک خوب برای فرزندشان هستند. یکی از همین مادرها می گوید: «در هنگ کنگ اگر شما نتوانید یک مهدکودک خوب برای فرزندتان پیدا کنید در نتیجه برای پیدا کردن یک مدرسه ابتدایی خوب دچار مشکل خواهید شد. به همین دلیل باید از دوران بارداری برای پیدا کردن یک مهد خوب تلاش کنید.»

عملکرد کودکان در حین مصاحبه ملاک انتخاب در این مهدکودک های عجیب و غریب است. فشار رقابتی بالا میان کودکان نوپای هنک کنگی باعث ظهور کتاب های کمک درسی در این سطح شده است تا کودکان هنگ کنگی از همین سن پایشان به کلاس های کمک آموزشی باز شود. «یویو» یکی از همین کودکان نوپاست که فقط یک سال و نیم سن دارد. یویو برای مصاحبه یکی از همین مهدکودک ها آموزش دیده تا هنگام مصاحبه ابتدا به معلم خوشامد بگوید و بعد از آن خودش را به وی معرفی کند. یویو همچنین می تواند با لگو خانه بسازد و میوه های مختلف را تشخیص دهد.

مادر یویو می گوید: «این کلاس ها و مصاحبه ها برای بچه ها خیلی سخت است اما من می خواهم او برای آینده خوب آماده شود.» یکی دیگر از مادرها که می خواهد چشم انداز بسیار زیبایی را برای آینده بچه هایش ترسیم کند. قصد دارد در مهدکودکی شرکت کند که از میان صدها متقاضی فقط ۹ کودک را می پذیرد. فرزند دوم این مادر نیز که نوزادی ۸ ماهه است هم اکنون در کلاس های آمادگی برای انجام مصاحبه شرکت می کند تا این کودک در ۸ ماهگی سرنوشت آینده اش را رقم بزند!»

اما این کلاس های مختلف و استفاده از این فوق برنامه ها برای خانواده ها ارزان تمام نمی شود. به طور مثال برای یک سری کلاس ۱۲ ساعته در یک مورد خاص حدود ۵۸۰ دلار باید هزینه پرداخت کرد که این هزینه حدود یک چهارم در آمد یک خانوار متوسط هنک کنگی است. از آن بدتر اینکه مهدکودک ها به دنبال قابلیت های متفاوتی در یک کودک هستند و همین موضوع باعث شده خانواده ها بخواهند کودکشان را در طیف وسیعی از کلاس های فوق العاده شرکت دهند و برای همه این کلاس پول قابل توجهی خرج کنند.

سوالات و مصاحبه ها نیز هربار سخت تر و سخت تر می شود و مربیان واقعا سوال های بسیار پیچیده ای از بچه ها می پرسند. سوالهایی مانند «چشمهای شما برای چه چیزی است؟» یا «این تخم مرغ چه نوع تخم مرغی است؟» هم چنین رفتار کودک در حین مصاحبه نیز بسیار مورد توجه قرار می گیرد و هر چقدر این کودکان شیرین تر برخورد کنند رفتارشان مودبانه تر تلقی می شود.

اما در این میان برخی صاحبان مهدکودک در این کشور کودک ترجیح می دهند روی چگونگی تمایل کودکان با اسباب بازی های و همبازی هایشان تمرکز کنند. یکی از مصاحبه کنندگان میگوید: «من به دنبال علم و دانش در کودکان نیستم چون آنها چیزهایی است که کودکان بعد از شروع دوره آموزشی فراخواهند گرفت من بیشتر دنبال تعاملات اجتماعی و نوع تربیت والدین هستم. پدر و مادری که خود رای و تحمیل کننده باشند برای این مهد مناسب نیستند. در واقع این مصاحبه ها به سرعت رفتارهای طبیعی و غیر طبیعی کودکان را نشان می دهد به طور مثال یک کودک در یک موضوع خاص آمادگی کامل برای صحبت کردن دارد اما در موضوع دیگر به طور ناگهانی خجالت می کشد و این یعنی او این موضوع را طوطی وار آموزش دیده است.»

با این حال کارشناسان زیادی معتقدند این فشارهای سخت و بیش از حد به کودکان می تواند موجب بی علاقه شدن آنها نسبت به یادگیری و مطالعه در سالهای آتی می شود. به طوریکه هم اکنون «مهارت خواندن» مردم هنگ کنگ به مراتب ضعیف تر از سایر کشورهاست و مردم این کشور به این موضوع کمتر علاقه نشان می دهند.