ارائه خدمات اینترنت از سوی شبکههای مخابراتی سهولتهای زیادی برای شهروندان افغان فراهم کرده است.
به گزارش بی بی سی، حالا میلیونها افغان به اینترنت دسترسی دارند. کاربران میگویند که فاصلهها از بین رفته و دنیا برایشان به دهکدهای کوچک تبدیل شده است.
اما در افغانستان بیشتر کاربران اینترنت و شبکههای اجتماعی، جوانان، فرهنگیان و عدهای از سیاستمدارن هستند.
روحانیون در افغانستان هنوز هم در مورد استفاده از اینترنت و شبکههای اجتماعی اختلاف نظر دارند. در چنین شرایطی حضور شمار اندکی از علمای دین در شبکههای اجتماعی برای خیلیها جالب است.
به دیدار یکی از این روحانیها رفتم که در بامیان از ولایات مرکزی افغانستان، از معدود عالمان دینی است که کاربر تقریبا همیشگی شبکه اجتماعی فیسبوک است.
سجاد محسنی، در بامیان شناخته شده است. او عضو شورای علمای افغانستان و امام مسجدی در منطقه فولادی مرکز بامیان است.
خانهاش در نزدیکی میدان هوایی/فرودگاه در مرکز بامیان است؛ خانهای گلی با دهلیز ساخته شده از پلاستیک، برای گرم کردن اتاقهایش.
بسیار صمیمی و بدون تعارف از من پذیرایی کرد، گویی سالها است باهم دوست هستیم. از کودکی که به دنبال ما داخل خانه شد خواست که چای بیاورد. اما لحظاتی بعد خانمی جوان یک چاینک/کتری چای با دو پیاله و دو بشقاب شکلات آورد.
جالب بود، چون در افغانستان ملاها بسیار سختگیر هستند و بسیاری از آنها به دختران و یا همسرانشان اجازه نمیدهند که از یک بیگانه پذیرایی کنند.
بیشتر مردم او را به نام "بابه محسنی" می شناسند. مردی است ۶۸ ساله که سه سال پیش برای استفاده از شبکههای اجتماعی، تلفن هوشمند خریده است.
کار با تلفن هوشمند برایش دشوار بوده اما با کمک پسرش استفاده از اپلیکشنها را یاد گرفته است.
حالا روزی دو بار نوشتههایش را در فیسبوک میگذارد و مخاطبان زیادی این نوشتهها را دنبال میکنند.
محسنی میگوید یک بار به شدت از سوی روحانیون دیگر مورد انتقاد قرار گرفته بود زیرا با لورا بوش، همسر رئیس جمهوری پیشین آمریکا دست داده بود.
لورا بوش که در سال ۲۰۰۸ به افغانستان رفته بود، در نخستین مرحله سفر خود، به بامیان رفت تا از یک پروژه کمکرسانی ایالات متحده در این ولایت و محل پیکرههای ویران شده بودا بازدید کند.
محسنی میگوید که در آن زمان نتوانسته بود آنطور که میخواست، فضا و مکانی را برای توجیه دست دادن با لورا بوش پیدا کند.
اما وقتی که از وجود سهولتهایی چون اینترنت و فضای مجازی و چیزی به نام شبکه اجتماعی فیسبوک باخبر میشود، علاقمند میشود استفاده از آن را یاد بگیرد.
حالا او از فیسبوک برای گذاشتن مطالب دینی و اسلامی و گهگاهی هم انتقاد از دولت استفاده میکند.
اما تمام روحانیان و عالمان دین در افغانستان، در مورد اینترنت و استفاده از شبکههای اجتماعی نظر موافقی ندارند.
جمعه مهدوی، از اعضای شورای علما، یکی از کسانی است که بر جنبههای منفی شبکههای اجتماعی تاکید میکند.
او میگوید که دنیای مجازی هرچند جنبههای مثبتی هم دارد، اما "یک دنیای لجامگسیخته" است که کنترلی بر مطالبی که کاربران به اشتراک میگذارند وجود ندارد و گاهی میتواند حتی به نشر و پخش تبلیغات منفی و بروز تنش بیانجامد.
با این حال مهدوی معتقد است که در حال حاضر بیشتر مردم از شبکههای اجتماعی استفاده مثبت میکنند.
سجاد محسنی ترجیح میدهد در رابطه با اختلاف دیدگاه میان عالمان دین در مورد استفاده از اینترنت و شبکههای اجتماعی چیزی نگوید.
او که در دوره اول کار شورای ولایتی بامیان، عضو و رئیس این شورا بود و حرکتهای مدنی متعددی را سازماندهی کرد که بعضی از آنها بازتاب گستردهای در همین شبکههای اجتماعی داشت.
کاهگل کردن جادههای که آسفالت نشده بود، نامگذاری یک چهارراه به نام 'هریکین' در اعتراض به وضعیت نابهسامان برق در بامیان و دادن تقدیرنامه به یک الاغ برای اعتراض به کمکاری و بیتوجهی مسئولان محلی، از جمله حرکتهای مدنی بود که آقای محسنی در آن سهم داشت.